Pingsdorfs aardewerk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pingsdorfer beker uit 12e eeuw (Museum Burg Linn)

Pingsdorfs aardewerk of Pingsdorfer aardewerk werd tussen de 9e en 13e eeuw geproduceerd op verschillende plaatsen in het Rijnland. Hier ligt ook Pingsdorf waar de meeste vondsten van dit type aardewerk zijn gedaan. Pingsdorf-producten werden gemaakt op een snel roterende pottenbakkersschijf en gebakken bij een temperatuur van 900-1000°c.

Kenmerkend is het hoge zandgehalte van de klei. De producten zijn vaak grijs tot geelwit tot lichtbruin van kleur, maar meer paars als de baktemperatuur hoger is. Doorgaans is er sprake van een rood-bruine tot paarse versiering van strepen in verschillende patronen.

Vindplaatsen Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Pingsdorf-aardewerk is op verschillende plaatsen in Nederland gevonden, onder meer in Friesland, Gelderland en Zuid-Limburg. Vergelijkbaar aardewerk werd echter ook in Nederland vervaardigd, bijvoorbeeld in Zuid-Limburg, Utrecht en Friesland.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Dijkstra, M., Rue, Y. de, Veen M. van & A. van de Venne, 2020, Aardewerk uit de middeleeuwen en nieuwe tijd (ca. 450 – heden), Versie 1.1, KNA Leidraad nr 5, SIKB, z.p.
  • Verhoeven, A.A.A., 1998, Middeleeuws gebruiksaardewerk in Nederland. Amsterdam Archaeological Studies 3. Amsterdam.
  • Verhoeven, A.A.A., 1992, Verspreidingsgebieden van aardewerk in de vroege en volle middeleeuwen, in: A. Carmiggelt (red.): Rotterdam Papers VII. A contribution to medieval archaeology. Teksten lezingen symposium 'Handel, handelsplaatsen en handelswaar vanaf de Vroege Middeleeuwen in de Lage Landen' Rotterdam, 2-3 november 1990, Rotterdam, 75-84.
  • Geschiedenis van Vlaardingen: Pingsdorfs aardewerk