Plaatsvector

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Patrick (overleg | bijdragen) op 6 apr 2019 om 09:46.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
De plaatsvector van het punt P.
; ;

Een plaatsvector of positievector is een soort vector, waarvan de grootte de dimensie lengte heeft. In een twee- of driedimensionale ruimte met een oorsprong geeft de plaatsvector van een punt de plaats aan van het punt ten opzichte van de oorsprong. Een plaatsvector kan worden weergegeven als een pijl die begint in de oorsprong en eindigt in het punt waarvan de plaats bepaald wordt.

Na de keuze van een basis zijn de (twee of drie) componenten van de plaatsvector getalsmatig gelijk aan de (twee of drie) coördinaten van het punt dat men wenst te bepalen.

Bijbehorende vectoren met ook de dimensie lengte zijn bijvoorbeeld verschil- en verplaatsingsvectoren.

Een voorbeeld van een vector die geen plaatsvector is, is een kracht. Deze kan worden weergegeven als een pijl die begint in het punt waar de kracht wordt uitgeoefend. Een kracht die afhangt van de positie kan worden weergegeven door vanaf meerdere plaatsen zo'n pijl te tekenen.

Formule (drie dimensies)

Als de plaatsvector is van het punt met coördinaten en , dan

met , en dus