Portaal:Istanbul/Uitgelichte artikels/3
Het Ottomaanse of Osmaanse Rijk (Turks: Osmanlı İmparatorluğu, Osmaans (oud-Turks): دولتْ , علیّه عثمانیّهDevlet-i Âliyye-i Osmaniyye) is het Islamitische rijk dat gesticht werd door Osman I, de stamvader van de Ottomaanse dynastie. Het kan beschouwd worden als de opvolger van het Seltsjoekenrijk (Roem-Seltjoeken). Het rijk droeg de naam van de stichter, sultan Osman I. Het Ottomaanse Rijk was een wereldrijk tussen de 14e eeuw en de 20e eeuw n. Chr., en bij de grootste uitbreiding ervan besloeg het een enorm gebied in Noord-Afrika, Azië en Europa.
De Seltsjoeken, een uit Centraal-Azië afkomstig Turks volk in Anatolië dat zich in de tiende eeuw tot de islam had bekeerd, raakte in conflict met het Byzantijnse Rijk. Met de Slag bij Manzikert begon in 1071 een reeks Byzantijns-Seltsjoekse oorlogen, die ertoe leidden dat rond 1290 het Byzantijnse Rijk als belangrijke macht in Anatolië had afgedaan. Dit opende de weg voor de Turkse volkeren om zich in Anatolië te vestigen. Het rijk van de Seltsjoeken verviel en werd opgedeeld in vele Beyliks. Een daarvan was het Osman Beylik, waarin rond 1280 Osman I aan de macht kwam.
Met de neergang van het sultanaat Rûm (rond 1300) werd Anatolië een brei van kleine onafhankelijke staten, de zogenaamde Ghazi emiraten. Het Byzantijnse Rijk was inmiddels ernstig verzwakt en had het grootste gedeelte van Anatolië verloren aan tien verschillende Ghazi-vorstendommen.