Portaal:Openbaar vervoer/Uitgelicht/46
De metro van Berlijn, in het Duits U-Bahn genoemd, werd geopend in 1902 en is een van de belangrijkste vervoersmiddelen van de Duitse hoofdstad Berlijn. Terwijl de eerste trajecten zich vooral op viaducten bevonden (Hochbahn), legde men de latere lijnen hoofdzakelijk aan in tunnels (Untergrundbahn). Het huidige net bestaat uit negen lijnen, heeft een lengte van 144,9 kilometer en telt 170 stations. Sinds 1929 wordt het Berlijnse metronet geëxploiteerd door het stadsvervoerbedrijf BVG. Daarvoor waren er meerdere maatschappijen actief.
- Klein- en grootprofiel
Overal in het Berlijnse metronet wordt gebruikgemaakt van normaalspoor (1435 mm), maar desondanks zijn de treinen op een aantal lijnen aanzienlijk smaller dan op de andere. Dit heeft te maken met een verschil in het omgrenzingsprofiel. Bij de bouw van de vier oudste lijnen van het net richtte men zich namelijk naar de afmetingen van trammaterieel, terwijl men later voor bredere treinen met meer capaciteit koos. De tunnels van de nieuwe lijnen moesten daarom ruimer worden aangelegd.
Kleinprofielmaterieel is 2,30 meter breed en heeft een stroomafname aan de bovenkant van de derde rail. Grootprofieltreinen zijn 2,65 meter breed en krijgen stroom van de onderkant van de derde rail.