Private label

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Machaerus (overleg | bijdragen) op 15 okt 2019 om 20:41. (Versie 54785476 van 86.95.154.143 (overleg) ongedaan gemaakt.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Private label is een concept waarbij producten of diensten worden geproduceerd door een bepaald bedrijf, om op de markt te worden gebracht door een ander bedrijf onder diens eigen merknaam.

Private Label wordt toegepast in een groot aantal marktsegmenten, zoals kruidenierswaren, cosmetica, mobiele telefonie, webhosting etc. De producten worden vaak aangeboden als lager geprijsde alternatieven voor bekende merkproducten.

Een voorbeeld van de toepassing van private label is een huismerk van een supermarkt. Deze huismerken verschuiven in toenemende mate naar een gelaagde prijspositionering: Low budget voor de krappe portemonnee, value-for-money als alternatief voor A-merken, een premiumlijn met speciale varianten, biologisch.

Een ander voorbeeld zijn de elektrische (huishoudelijke) apparaten van HEMA. Of de huismerk-machines van Praxis, Karwei en Gamma. Dergelijke bedrijven maken zelf deze apparaten en machines niet. Die worden daadwerkelijk elders -veelal in China- gefabriceerd.

Juridisch kader

Een bedrijf dat consumentenproducten verhandelt onder private label wordt juridisch gelijkgesteld aan de fabrikant van het product. Dit is geregeld in artikel 6:187 van het Burgerlijk Wetboek (inzake productenaansprakelijkheid). Deze bepaling definieert mede als producent "een ieder die zich als producent presenteert door zijn naam, zijn merk of een ander onderscheidingsteken op het product aan te brengen". Het Warenwetbesluit algemene productveiligheid (art. 1.1.b) bevat een soortgelijke definitie.