Ronde van Normandië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Frankrijk Ronde van Normandië
Lokale naam Tour de Normandie
Regio Normandië, Frankrijk
Type Rittenkoers
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De Ronde van Normandië (Frans: Tour de Normandie) is een meerdaagse wielerwedstrijd, die jaarlijks in Normandië, Frankrijk wordt verreden. Van 1939-2022 was het een wedstrijd voor mannen, vanaf 2023 is het alleen een wedstrijd voor vrouwen op de wielerkalender.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde van Normandië
Periode eind maart, begin april
Classificatie
Discipline weg
Internationale kalender UCI Europe Tour
Categorie 2.2
Geschiedenis
Eerste editie 1939
Aantal edities 45 (2022)
Eerste winnaar Vlag van Frankrijk Guillaume Godere
Laatste winnaar Vlag van Frankrijk Mathis Le Berre
Laatste Bel. winnaar Baptiste Planckaert (2016)
Laatste Ned. winnaar Ronan van Zandbeek (2010)
Meeste zeges Vlag van Frankrijk Yvan Frebert,
Vlag van Nederland Kai Reus (2)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De eerste editie werd in 1939 verreden. De tweede editie volgde pas in 1956, waarna in 1957, 1958 en 1959 nog drie edities volgden. Vanaf 1981 werd de koers elk jaar verreden, variërend als eendagswedstrijd (1981, 1982) tot een meerdaagse wedstrijd van 6-9 etappes. Van 1981 tot en met 1995 was het een amateurwedstrijd, vanaf 1996 een professionele koers. Sinds 2005 was de wedstrijd onderdeel van de UCI Europe Tour, het Europese luik van de continentale circuits van de UCI met een 2.2 classificatie. In 2022 werd de laatste editie voor de mannen verreden.[1] De wedstrijd voor de mannen stond meestal eind maart, begin april op de wielerkalender.

Lijst van winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Amateurs
1939 · Vlag van Frankrijk Guillaume Godere
1940-1955 · niet verreden
1956 · Vlag van Frankrijk Amand Audaire
1957 · Vlag van Frankrijk Pierre Gouget
1958 · Vlag van Frankrijk Joseph Wasko
1959 · Vlag van Frankrijk Bernard Leboulanger
1960-1980 · niet verreden
1981 · Vlag van Frankrijk Michel Riou
1982 · Vlag van Frankrijk Daniel Leveau
1983 · Vlag van Frankrijk Yvan Frebert
1984 · Vlag van Duitsland Mario Kummer
1985 · Vlag van Verenigd Koninkrijk Paul Curran
1986 · Vlag van Bulgarije Nentsjo Staikov
1987 · Vlag van Frankrijk Yvan Frebert
1988 · Vlag van Rusland Vjatsjeslav Jekimov
1989 · Vlag van Frankrijk Sébastien Flicher

1990 · Vlag van Rusland Dmitri Zjdanov
1991 · Vlag van Frankrijk Stéphane Heulot
1992 · Vlag van Frankrijk Thierry Dupuis
1993 · Vlag van Frankrijk Emmanuel Mallet
1994 · Vlag van Litouwen Saulius Šarkauskas
1995 · Vlag van Noorwegen Ole-Sigurd Simensen
Profs
1996 · Vlag van Frankrijk Frédéric Pontier
1997 · Vlag van Zweden Glenn Magnusson
1998 · Vlag van Duitsland Torsten Schmidt
1999 · Vlag van Noorwegen Steffen Kjaergaard
2000 · Vlag van Frankrijk Ludovic Auger
2001 · Vlag van Noorwegen Thor Hushovd
2002 · Vlag van Frankrijk Jérôme Pineau
2003 · Vlag van Frankrijk Samuel Dumoulin
2004 · Vlag van Nederland Thomas Dekker
2005 · Vlag van Nederland Kai Reus

2006 · Vlag van Nederland Kai Reus
2007 · Vlag van Nederland Martijn Maaskant
2008 · Vlag van Frankrijk Antoine Dalibard
2009 · Vlag van Nederland Bram Schmitz
2010 · Vlag van Nederland Ronan van Zandbeek
2011 · Vlag van Frankrijk Alexandre Blain
2012 · Vlag van Frankrijk Jérôme Cousin
2013 · Vlag van Zwitserland Silvan Dillier
2014 · Vlag van Zwitserland Stefan Küng
2015 · Vlag van België Dimitri Claeys
2016 · Vlag van België Baptiste Planckaert
2017 · Vlag van Frankrijk Anthony Delaplace
2018 · Vlag van Verenigd Koninkrijk Thomas Stewart
2019 · Vlag van Noorwegen Ole Forfang
2020-2021 · niet verreden (coronapandemie)
2022 · Vlag van Frankrijk Mathis Le Berre

Meervoudige winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Renner Jaren
2 Vlag van Frankrijk Yvan Frebert 1983, 1987
Vlag van Nederland Kai Reus 2005, 2006

Overwinningen per land[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen Land
22 Vlag van Frankrijk Frankrijk
6 Vlag van Nederland Nederland
4 Vlag van Noorwegen Noorwegen
2 Vlag van België België, Vlag van Duitsland Duitsland, Vlag van Rusland Rusland, Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk, Vlag van Zwitserland Zwitserland
1 Vlag van Bulgarije Bulgarije, Vlag van Litouwen Litouwen, Vlag van Zweden Zweden

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde van Normandië
Periode maart
Classificatie
Discipline weg
Internationale kalender UCI Women Elite
Categorie 2.1
Geschiedenis
Eerste editie 2023
Aantal edities 2 (2024)
Eerste winnaar Vlag van Frankrijk Cédrine Kerbaol
Laatste winnaar Vlag van Noorwegen Mie Bjørndal Ottestad
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

In 2023 stond de wedstrijd voor het eerst voor vrouwen op de kalender en omvatte drie etappes.[2]

Podia[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Datums AE TA Winnaar Tweede Derde
2023 17-19/03 3 356,0 Vlag van Frankrijk Cédrine Kerbaol Vlag van Frankrijk Gladys Verhulst Vlag van Italië Martina Alzini
2024 14-17/03 4 424,0 Vlag van Noorwegen Mie Bjørndal Ottestad Vlag van Verenigd Koninkrijk Josie Nelson Vlag van Nederland Ellen van Dijk