Russel James Peck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Russel Peck)
Russel James Peck
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Russel James Peck
Geboren 25 januari 1945
Overleden 1 maart 2009
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Genre(s) symfonische muziek, HaFaBramuziek
Beroep componist en muziekpedagoog
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Russel James Peck (Detroit (Michigan), 25 januari 1945 - Greensboro (North Carolina), 1 maart 2009) was een Amerikaans componist en muziekpedagoog.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Peck studeerde aan de Universiteit van Michigan in Ann Arbor, waar hij zijn Bachelor of Music en zijn Master of Music behaalde en aan de Eastman School of Music in Rochester (New York), waar hij promoveerde tot Ph.D. (Philosophiæ Doctor) behaalde. Een van de belangrijkste leraren was voor hem zijn eerste compositie docent Clark Eastham, die hem introduceerde in de heerlijkheid van het symfonieorkest en de geheimen van de compositie. Verdere docenten waren Leslie Bassett, Ross Lee Finney, Gunther Schuller en George Rochberg.

Hij werkte als huiscomponist in Indianapolis en leerde aldaar ook zijn latere vrouw Cameron Gordon Peck kennen, toen een muziekstudente van de Butler Universiteit te Indianapolis. In 1977 vertrokken zij naar Greensboro (North Carolina). Hij werd docent aan de University of North Carolina - School of the Arts in Winston-Salem en bleef in deze functie tot aan zijn dood.

Als componist schreef hij werken voor orkest, harmonieorkest en kamermuziek. Heel interessant zijn de demonstratie werken van Peck voor spreker en orkest. Zijn Peace Overture, die werd geïnspireerd door het levensverhaal van de Egyptische president Anwar Sadat, werd in de Volksrepubliek China door het Shanghai Symphony Orchestra uitgevoerd en natuurlijk in Egypte door het Caïro Symphony Orchestra.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1983 Signs of Life I, voor strijkorkest
    1. Arioso
    2. Scherzo
  • 1986 Signs of Life II, voor strijkorkest
    1. Allegro
  • 1988 Peace Overture, voor orkest (geïnspireerd door het leven van Mohammed Anwar al-Sadat
  • 1995 Don't Tread On Me, voor strijkorkest
  • 1995 Freedom Fanfare, voor orkest
  • 1995 Revolutionary Action, voor orkest
  • 1997 Gabriel concert-ouverture
  • 1997 Ultra Americana, twee stukken voor orkest
    1. Out of the Blue
    2. Flying on Instruments
  • 1997 Mozart Escapes, voor orkest
    1. Allegro maestoso (Revolutionary Brass)
    2. Andante cantabile (Amadeus meets Stradivarius)
    3. Allegretto scherzando (Woodwinds a la Wolfgang)
    4. Allegro vivace (Mallets and Mozart)

Concerten voor instrumenten en orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1985 The Upward Stream, concert voor tenorsaxofoon en orkest
    1. Adagietto espressivo
    2. Allegro
    3. Allegro molto
  • 1988 The Glory and the Grandeur, concert voor slagwerk-trio en orkest
  • 1999 Voice of the Wood, concert voor cellokwartet en orkest
    1. Prelude
    2. Fantasia
  • 2000 Harmonic Rhythm, concert voor pauken en orkest

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1973 American epic
  • 1976 Cave - Cave of the Winds, voor harmonieorkest[1]
  • 1976 Funky Boogie
  • 2006 The Glory and the Grandeur, concert voor slagwerk-trio en harmonieorkest[2][3]

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • Big-Shot Brass, voor koperkwintet
  • Don't Tread on Me or on My String Quartet, voor strijkkwartet
  • Drastic Measures, voor saxofoonkwartet
  • Five-Ring Circus, voor blaaskwintet[4]
  • Harmonic Rhythm, concert voor pauken en piano
  • Minor Monsterpiece, voor koperkwintet
  • The Upward Stream, concert voor tenorsaxofoon en piano
  • The Glory and the Grandeur, concert voor slagwerk-trio en piano
  • Voice of the Wood, concert voor cellokwartet en piano

Werken voor orgel[bewerken | brontekst bewerken]

  • In the Garden, voor orgel en drumset

Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]

  • The Cats Meow, voor piano vierhandig

Werken voor slagwerk[bewerken | brontekst bewerken]

  • Lift-Off!, voor slagwerk-trio

Pedagogische werken[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1973/1995 Where's Red Robin, natuur verhaal stuk voor spreker en orkest
  • 1976/1997 Jack and Jill at Bunker Hill, Amerikaans verhaal stuk voor spreker en orkest
  • 1985 The Thrill of the orchestra - (De magie van het orkest), instrumenten demonstratie werk voor spreker en orkest
  • 1991 Playing With Style, demonstratie stuk voor spreker en orkest

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
  • Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
  • David M. Cummings, Dennis K. McIntire: International who's who in music and musician's directory - (in the classical and light classical fields), Twelfth edition 1990/91, Cambridge, England: International Who's Who in Music, 1991. 1096 p., ISBN 0-948875-20-8
  • Jean-Marie Londeix: Musique pour saxophone, volume II : répertoire général des oeuvres et des ouvrages d' enseignement pour le saxophone, Cherry Hill: Roncorp Publications, 1985.
  • Percussion anthology - A compendium of articles from the Instrumentalist on percussion instruments, Evanston, Ill.: Instrumentalist Company, 1980.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Russel_James_Peck&oldid=58129125"