Sadrach, Mesach en Abednego
Sadrach, Mesach en Abednego zijn de Babylonische namen van de drie Joodse jongeren van hoge afkomst die volgens het Bijbelboek Daniël tijdens de Babylonische ballingschap in opdracht van de Babylonische koning Nebukadnezar samen met Daniël werden opgeleid in filosofie, geloof en taal van de Chaldeeën.
Ze kregen nieuwe, Babylonische namen van de hoofdeunuch:
| Babylonische naam | Betekenis | Oorspronkelijke, Joodse naam |
Betekenis |
|---|---|---|---|
| Beltesassar | Bescherm zijn leven | Daniël | God is mijn rechter |
| Sadrach | Bevel van Aku (maangod) | Chananja | JHWH is genadig |
| Mesach | Wie is als Aku (maangod) | Misaël | Wie is als God (?) |
| Abednego | Knecht van Nego of Naboe (Chaldeeuws) |
Azarja | JHWH is mijn helper |
Sadrach, Mesach en Abednego worden in de Bijbel steeds bij hun Babylonische namen genoemd, in tegenstelling tot Daniël die meestal met de Judese naam Daniël wordt aangeduid en niet met zijn Babylonische naam Beltesassar.
De brandende vuuroven
Het drietal weigerde het gouden beeld te aanbidden dat koning Nebukadnezar had opgericht. De koning gaf hen nog een kans om zich te bekeren, maar toen ze bleven volharden werden ze in de brandende vuuroven geworpen. Ze werden door een engel uit het vuur gered.[1] Een van de toevoegingen bij Daniël, die niet in de Hebreeuwse tekst is opgenomen maar wel in de Septuaginta is overgeleverd, bevat een gebed dat Azarja bij die gelegenheid zou hebben uitgesproken.[2]
| Bronnen, noten en/of referenties |
