Kleine marene

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Salmo albula)
Kleine marene
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2010)
Kleine marene
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Salmoniformes (Zalmen)
Familie:Salmonidae (Zalmen)
Onderfamilie:Coregoninae (Houtingen)
Geslacht:Coregonus
Soort
Coregonus albula
(Linnaeus, 1758)
Synoniemen
Lijst
  • Coregonus brevis Mäklin, 1869
  • Salmo albula Linnaeus, 1758
  • Salmo maraenula Bloch, 1779
  • Salmo maraenula Bloch, 1782
  • Salmo vimba Linnaeus, 1758
  • Cyprinus muraenula Wulff, 1765
  • Coregonus albula finnica Günther, 1866
  • Coregonus albula ladogensis Berg, 1948
  • Coregonus albula var. norvegica Günther, 1866
  • Coregonus albula olonensis Borisov, 1924
  • Coregonus albula perejaslawica Polyakov, 1874
  • Coregonus albula pereslavicus Berg, 1932
  • Coregonus albula pereslawicus Borisov, 1924
  • Coregonus albula topozeri Novikov, 1947
  • Coregonus albula vodlosericus Lukash, 1939
  • Coregonus sardinella marisalbi Berg, 1916
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Kleine marene op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

De kleine marene (Coregonus albula) is een soort houting uit de orde van de zalmachtigen (Salmoniformes). De vis kan maximaal 45 cm lang en 1000 gram zwaar worden. De hoogst geregistreerde leeftijd is 10 jaar.

Leefomgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De kleine marene komt zowel in zoet als zout water voor. Het verspreidingsgebied beperkt zich tot het Oostzeegebied, Scandinavië, Baltische staten, het noordwesten van Rusland tot onder Nova Zembla en vroeger ook (op kleine schaal) in het Rijnstroomgebied.[2]

Relatie tot de mens[bewerken | brontekst bewerken]

De kleine marene is voor de visserij van aanzienlijk commercieel belang. Deze marene is in de Zweedse regio Norrbotten een regionaal symbool (landskapsfisk). Met name de kuit van de vis wordt daar als delicatesse beschouwd (Kalix löjrom). In Finland wordt ook de vis zelf traditioneel veel gegeten. Jonge exemplaren ter grootte van sardientjes worden in hun geheel gebakken of gefrituurd.

In Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Houtingen (marenen) worden soms ook in de Nederlandse benedenrivieren gevangen. Soortdeterminatie is echter lastig. Redeke (1941) meldde vangsten door visserijdeskundigen van de kleine marene uit 1888 (Nieuwe Merwede), 1919 (Hollands Diep) en 1927 (de Waal).[3]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]