Scottish Challenge 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
2-voudig winnaar Sam Walker

De Scottish Challenge is een golftoernooi van de Europese Challenge Tour.

De 8ste editie wordt van 20-23 juni 2013 gespeeld en heet officieel de Scottish Hydro Challenge hosted by Macdonald Hotels and Resorts. Sinds 2007 wordt dit toernooi gespeeld op de Macdonald Spey Valley Golf Club in Aviemore in de Schotse Hooglanden. Om de Spey Valley liggen hoge bergen, waar regelmatig sneeuw op ligt, hergeen de temperatuur kan beïnvloeden. De baan is ontworpen door Dave Thomas, die onder meer het Dutch Open in 1958 won.

Het prijzengeld is € 220.000. waarvan de winnaar € 38.250 krijgt. Titelverdediger is Sam Walker, die het toernooi in 2012 voor de tweede keer won.

Scottish Hydro heeft drie jaar geleden enkele Schotse Challenge Tour spelers uitgezocht die zij willen ondersteunen. Craig Lee, Chris Doak en Callum Macaulay spelen inmiddels op de Europese Tour, dus die zijn vervangen. In 2013 bestaat het team uit Jack Doherty, Andrew McArthur, Jamie McLeary, George Murray en Lloyd Saltman.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 71. Alle voormalige winnaars doen mee.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

De spelers starten op hole 1 of 11 en de helft start 's ochtends en de andere helft 's middags.
Reinier Saxton sloeg als eerste af en hij had een slechte dag. Tim Sluiter en Wil Besseling gingen een uur later de baan in. Besseling had het ook moeilijk; Sluiter stond na negen holes op -3. maar maakte op hole 16 een triple bogey. Taco Remkes maakte een mooie ronde met zeven birdies en een score van -5. Thomas Pieters begon met een bogey op hole 11 en stond na elf holes weer level par. Pierre Relecom startte 's middags.

Alan Dunbar maakte 11 birdies en een ronde van -9, hetgeen een nieuw baanrecord was. Byeong-hun An, US Amateur van 2009, kwam een half uur later ook met -9 binnen.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Met een tweede ronde van 65 kwam Jens Dantorp aan het einde van de ochtend aan de leiding. Niemand slaagde erin hem in te halen, maar de twee voormalige topamateurs Alan Dunbar en Byeong-hun An bleven vlak achter hem. Taco Remkes maakte weer een ronde van 66 en steeg enkele plaatsen, Tim Sluiter maakte 65 en kwam op de 25ste plaats terecht.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Net als bij het BMW International Open heeft wateroverlast op de baan in Aviemore geleid tot spelonderbreking. Om 2 uur lokale tijd werden de spelers teruggeroepen. Steven Tiley stond na negen holes al op -6 en Brooks Koepka, die in 2013 al twee toernooien won, stond na twaalf holes al op -7. Aan het einde van de middag kwam hij met een score van 62 binnen. Hij had, net als Tiley, negen birdies gemaakt, maar Tiley had er een bogey bij.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Het spelen werd wegens wateroverlast ruim twee uren onderbroken, de laatste groep spelers, bestaande uit An, Koepka en Tiley, kon daardoor pas om twee uur afslaan.
Koepka stond na drie holes al aan de leiding en gaf die niet meer uit handen. Het was zijn 10de toernooi in 2013 en het werd zijn derde zege van het seizoen, waardoor hij onmiddellijk naar de Europese Tour promoveerde en daar tot eind 2014 mag spelen.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Verenigde Staten Brooks Koepka
70
-1
T56
66
-5
-6
T25
62
-9
-15
T3
68
-3
-18
1
Vlag van Engeland Steven Tiley
67
-4
T11
67
-4
-8
T15
63
-8
-16
T1
72
+1
-15
T2
Vlag van Zuid-Korea Byeong-hun An
62
-9
T1
70
-1
-10
T3
65
-6
-16
T1
72
+1
-15
T2
Vlag van Italië Andrea Pavan
65
-6
T4
67
-4
-10
T3
66
-5
-15
T3
71
par
-15
T2
Vlag van Engeland Sam Walker
67
-4
T11
65
-6
-10
T3
68
-3
-13
T6
69
-2
-15
T2
Vlag van Spanje Sebi García
63
-8
3
70
-1
-9
T11
70
-1
-10
19
69
-2
-12
T6
Vlag van Nederland Taco Remkes
66
-5
T7
66
-5
-10
T3
72
+1
-9
T20
75
+4
-5
T37
Vlag van Nederland Tim Sluiter
71
par
T74
65
-6
-6
T25
70
-1
-7
T28
69
-2
-9
T17
Vlag van Zweden Jens Dantorp
65
-6
T4
65
-6
-12
1
69
-2
-14
5
79
+8
-6
T28
Vlag van Engeland Alan Dunbar
62
-9
T1
69
-2
-11
2
75
+4
-7
T28
83
+12
+5
T68
Vlag van Nederland Wil Besseling
76
+5
152
64
-7
-2
MC
Vlag van België Pierre Relecom
71
par
T74
71
par
par
MC
Vlag van België Thomas Pieters
70
-1
T56
73
+2
+1
MC
Vlag van Nederland Reinier Saxton
79
+8
155
75
+4
+12
MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Invitaties Challenge Tour
Invitaties sponsors
Nationale rangorde