Sint-Antonius van Paduakerk (Blerick)
| Sint-Antonius van Paduakerk | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Vooraanzicht St. Antonius van Paduakerk
| ||||
| Plaats | Blerick | |||
| Gewijd aan | Antonius van Padua | |||
| Coördinaten | 51° 22′ NB, 6° 9′ OL | |||
| Gebouwd in | 1897-1899 (1e) 1962 (2e) | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | Caspar Franssen (1e) Franchamps & Titulaer (2e) | |||
| Bouwmethode | Neogotiek (1e) Modernisme (2e) | |||
| Bouwmateriaal | baksteen (1e en 2e), beton, glas (2e) | |||
| Vrijstaande klokkentoren | westtoren | |||
| Interieur | ||||
| Zitplaatsen | ca. 1000 | |||
| ||||
De Sint-Antonius van Paduakerk in Blerick, stadsdeel van de Nederlandse gemeente Venlo, is gewijd aan de patroonheilige van het voormalige dorp, Antonius van Padua.
Oude kerk
De kerk werd tussen 1897 en 1899 gebouwd vlak naast de oude Sint-Lambertuskerk, die hierna grotendeels werd afgebroken. Voor de bouw van de Antoniuskerk kocht het kerkbestuur een groot open terrein in de nabijheid van de oude parochiekerk en een ruim woonhuis, de latere kapellanie, achter het kerkhof. Op 13 juni 1897, Sint-Antoniusdag, legde deken Charles Marres van Venlo de eerste steen. Het gebouw kreeg een grondplan van 75 bij 26 meter.
De Sint-Antoniuskerk werd in neogotische stijl gebouwd naar een ontwerp van de Roermondse architect Caspar Franssen. Het groots uitgevoerde gebouw kreeg in het middenschip en de zijbeuken ruim 630 zitplaatsen en in de kruisarmen en het koor ongeveer 300 knielbankjes voor kinderen. Het meest in het oog sprong echter de slanke 75 meter hoge westtoren met zijn rijzige torenspits. Het gebouw werd opgetrokken in baksteen met toepassing van bergsteen voor de lijsten. Het interieur werd met gemetselde gewelven overkluisd.
Op 1 november 1898 werd het dak gemonteerd en eind februari 1899 begon men met het timmerwerk aan de grote toren. Op zondag 11 juni 1899 zegende de deken van Venlo de kerk in, waarna de Blerickse pastoor Andreas Stassen de eerste plechtige Heilige Mis opdroeg.
Nieuwe kerk
Toen tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog de Duitsers zich steeds verder moesten terugtrekken, besloten de bezetters om de kerk op te blazen. De kerk was niet van strategisch belang, maar aangezien de Duitsers niet wilden dat de geallieerden de stenen van de kerk als bouwmateriaal konden gebruiken om een nieuwe brug over de Maas te bouwen werd nagenoeg het hele dorp verwoest. De bestaande brug werd overigens door dezelfde geallieerden tijdens enkele weken durende bombardementen gepoogd te vernietigen. Dit mislukte. De Venlose binnenstad liep grote schade op en honderden burgers lieten daarbij het leven. De brug werd tenslotte door de zich terugtrekkende duitse legereenheden opgeblazen.
Na de verwoesting van de oude Sint-Antoniuskerk in 1944 vonden de godsdienstige bijeenkomsten plaats in noodkerken. Deze periode duurde van april 1945 tot september 1962. In die maand was de bouw van de nieuwe Antoniuskerk klaar, waarna bisschop Moors op 8 september de consecratie verrichtte. De nieuwe Antoniuskerk was gebouwd op de opengevallen plaats waar de oude kerk had gestaan. De voor die tijd modern ogende kerk met een losse toren was een ontwerp van de architecten Franchamps en Titulaer. In de kerk is plaats voor circa duizend mensen, terwijl in de aan de kerk vast gebouwde dagkapel plaats is voor 120 mensen.
