Sonderabzeichen für das Niederkämpfen von Panzerkampfwagen durch Einzelkämpfer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sonderabzeichen für das Niederkämpfen von Panzerkampfwagen durch Einzelkämpfer
Zilver en gouden versie
Uitgereikt door Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Type Badge
Bestemd voor Militaire personeel
Uitgereikt voor Het vernietigen van een vijandelijke tank met een handwapen
Status In onbruik geraakt
Statistieken
Instelling 9 maart 1942
Laatst uitgereikt 8 mei 1945
Totaal uitgereikt Ca. 18.500 zilveren
Ca. 400 gouden
(andere bron: ca. 14.000[1])
Duitse soldaat draagt de gouden en zilveren badge
Portaal  Portaalicoon   Ridderorden

Sonderabzeichen für das Niederkämpfen von Panzerkampfwagen durch Einzelkämpfer (tankvernietigingsbadge)[2] was in de Tweede Wereldoorlog een onderscheiding die aan individuen van de Wehrmacht werd toegekend die eigenhandig een vijandelijke tank vernietigd hadden met een handwapen. Anti-tankeenheden kwamen voor deze onderscheiding niet in aanmerking. De onderscheiding werd ingesteld door Adolf Hitler op 9 maart 1942, maar kon worden onderscheiden voor acties daterend terug tot 22 juni 1941 (de start van Operatie Barbarossa, de Duitse invasie van de Sovjet-Unie).

Op 18 december 1943, werd een gouden klasse geïntroduceerd voor de individu als erkenning voor het vernietigen van vijf tanks. Een soldaat kon zijn vier zilveren badges allemaal vervangen door één gouden versie, bij het vernietigen van nog een vijfde tank.

Variaties[bewerken | brontekst bewerken]

De tankvernietigingsbadge kenmerkte een zwarte Panzer IV-tank van 42mm bij 18mm groot die vastgemaakt was aan een zilveren lint van 88mm bij 33mm. 2mm van de bovenzijden en onderzijden, liep een zwarte gestreepte rand van 4mm. De panzer was vastgeprikt door het lint heen met drie punten, die over een metalen plaat gebogen waren en deze waren bedekt met een zwart stuk stof.

De gouden badge was vergelijkbaar behalve voor een goud draad achtergrond met zwarte horizontale strepen. Eerdere onderscheidingen kenmerkte een zilveren gloed over de panzer, maar latere versies laten een zwarte panzer van de zilveren klasse zien.

  • Zilveren badge - één vernietigde tank[3]
  • Gouden badge - vijf vernietigde tanks[3]

Opmerkelijke ontvangers[bewerken | brontekst bewerken]

Uitreiking van een badge.
Certificaat voor het tankvernietigingsbadge in goud.
Naam Tanks vernietigd Notitie
Günther Viezenz 21 Vernietigde tanks met panzerfausten, handgranaten en zelfgemaakte explosieven. Hij droeg vier gouden en één zilveren badge.
Friedrich Anding 18
Leon Gillis tussen de 14 en 19 Een Belgisch vrijwilliger bij het Waals Legioen van de Waffen SS
Wilhelm Weber 13 Vernietigde 13 tanks tijdens de Slag om Berlijn.
Willi Frey 12
Adolf Peichl 11[1]
Eugène Vaulot 10
Johannes-Matthias Hönscheid 7
Michael Pössinger 5
Johannes Lutz 5 Hij vernietigde 5 Amerikaanse tanks binnen één dag, gedurende de Slag om het Hürtgenwald en werd onderscheiden met het Sonderabzeichen für das Niederkämpfen von Panzerkampfwagen durch Einzelkämpfer in goud voor deze actie.
Bodo Spranz 4
Oskar Wolkerstorfer 4
Josef Beckmann 4
Hinrich Ahrens 4
Hans-Georg Borck 4
Walter Kuhn 4 Hij vernietigde 4 Russische tanks in 20 minuten en werd onderscheiden met het Ridderkruis voor deze acties.
Franz Bäke 3
Ekkehard Kylling-Schmidt 3
Urbano Gómez García 2
Ewald Ehm 2
Hans Dorr 2
Sylvester Stadler 2[4]
Günther-Eberhardt Wisliceny 2
Karl Auer 1
Ernst-Günther Baade 1
Rudolf Demme 1
Heinz-Georg Lemm 1
Werner Mummert 1
Joachim Peiper 1
Theodor Tolsdorff 1

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sonderabzeichen_für_das_Niederkämpfen_von_Panzerkampfwagen_durch_Einzelkämpfer&oldid=63758412"