Sint-Remigiuskerk (Klimmen): verschil tussen versies

Sint-Remigiuskerk
Plaats	Klimmen
Gewijd aan	Sint-Remigius
Coördinaten	50° 53′ NB, 5° 53′ OL
Gebouwd in	11e eeuw
Restauratie(s)	1904-1906
Monumentale status	Rijksmonument
Monumentnummer	37911
Afbeeldingen
	De kerk op het hoogste punt
Lijst van rijksmonumenten in Klimmen
Portaal	Christendom

Interactief door geschiedenis bladeren

← Oudere bewerking Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 11 dec 2014 01:17

De Sint-Remigiuskerk is een kerkgebouw in Klimmen in de Nederlands Zuid-Limburgse gemeente Voerendaal. Het gebouw ligt op het hoogste punt van het dorp en is van verre te zien. Aan de oostzijde steekt het gebouw hoog uit boven de weg naar Termaar en Ransdaal. Aan de noordwestzijde ligt ze aan een plein: het Vrijthof. Rond het kerkgebouw ligt het kerkhof.

Het gebouw is een romaanse met een westtoren, een schip, een viering met transepten en een ronde apsis.

De kerk is een rijksmonument en is gewijd aan Sint-Remigius.

Geschiedenis

Het schip van de kerk vanuit de fundamenten tot aan de daklijst dateert uit de 2/3e eeuw na Christus en is van oorsprong een Romeinse burgus langs de weg van Keulen naar Bavay / Boulogne-sur-Mer. Benedictijnen uit de abdij Saint-Remi te Reims die rond 1135 het gebied van de proosdij Meerssen, dat volgens een schenking van koningin Gerberaga uit 968 - bewaard in een pseudo-origineel van rodn 1138 - tot hun bezit behoorde, ontgonnen het gebied rond Klimmen rond 1135 en transformeerden de Romeinse bouwval tot een sacrale ruimte, te weten een driebeukige kerk, met een rechthoekig priesterkoor en daarachter gelegen sacristie en naast het koor een woning met kelder voor de dienstdiende priester. Die kerk werd tijdens de Limburgse Successieoorlog - namelijk in de winter van 1288/1289 - in brand gestoken en rond 1325/1330 heropgebouwd, waarbij de zuidelijke zijbeuk niet meer werd opgetrokken. Wel voorzag men het godshuis toen van een westtoren in mergelsteen en het schip en priesterkoor van gewelven. In de periode van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830) kreeg de kerk een nieuwe sacristie, werd de noordelijke zijbeuk afgebroken en in ietwat gewijzigde vorm opgebouw en bouwde men in 1828 een nieuwe pastorie achter de sacristie. In 1840 ging men over tot de renovatie van de kerktorenspits, maar door de slechte constructie moest die in 1848 worden gesloopt en werd ze vervangen door een afgeknotte dakbedekking.In 1881 bezochten Pierre Cuypers en Victor de Stuers de kerk omdat men in die tijd wilde overgaan tot de sloop van geheel bouwvallige kerk en de bouw van een nieuw, neogotisch godshuis. Zij moeten hebben aangevoeld dat er iets bijzonders met het gebouw aan de hand was. Dankzij hun beider inzet ging het kerkbestuur uiteindelijk over tot het restauareren van de oude kerk er maakte Jos Cuypers plannen voor een uitbrediing ervan die in 1906 en volgende jaren zijn beslag kreeg. De nieuwe pastorie is een ontwerp van Jan Stuyt. Recent is duidelijk geworden dat het schip van de kerk terug gaat tot de romeinse tijd. Van geen enkele burgus op het platteland van West-Europa is zoveel boven de grond bewaard gebleven als in Klimmen! Ten behoeve van deze burgus werd een aftakking gemaakt vanaf de zogenaamde Via belgica vanaf Walem naar Klimmen, die vandaar weer via Craubeek aansloot op de Via Belgica in Voerendaal. Naast de kerk is een Romeinse spitsgracht aangetroffen en wel op de plek waar de huidge pastorie is gelegen, de vroegere Hagergats.

In 1921 werden de wanden en gewelven van de kerk van schilderingen voorzien. Deze uitmonstering verdween in de jaren 60 onder een lichtgrijze verflaag. In 1984 vond een ingrijpende restauratie en herinrichting plaats.

Bron: Frans Crutzen, Klimmens kerk: een topmonument, Klimmen-Ransdaal 2014.

Bronnen, noten en/of referenties

Informatie over rijksmonumentnummer 37911
Sint-Remigiuskerk op kerkgebouwen-in-limburg.nl

@@ Regel 43: / Regel 43: @@
 == Geschiedenis ==
+Het schip van de kerk vanuit de fundamenten tot aan de daklijst dateert uit de 2/3e eeuw na Christus en is van oorsprong een Romeinse burgus langs de weg van Keulen naar Bavay / Boulogne-sur-Mer. Benedictijnen uit de abdij Saint-Remi te Reims die rond 1135 het gebied van de proosdij Meerssen, dat volgens een schenking van koningin Gerberaga uit 968 - bewaard in een pseudo-origineel van rodn 1138 - tot hun bezit behoorde, ontgonnen het gebied rond Klimmen rond 1135 en transformeerden de Romeinse bouwval tot een sacrale ruimte, te weten een driebeukige kerk, met een rechthoekig priesterkoor en daarachter gelegen sacristie en naast het koor een woning met kelder voor de dienstdiende priester. Die kerk werd tijdens de Limburgse Successieoorlog - namelijk in de winter van 1288/1289 - in brand gestoken en rond 1325/1330 heropgebouwd, waarbij de zuidelijke zijbeuk niet meer werd opgetrokken. Wel voorzag men het godshuis toen van een westtoren in mergelsteen en het schip en priesterkoor van gewelven. In de periode van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830) kreeg de kerk een nieuwe sacristie, werd de noordelijke zijbeuk afgebroken en in ietwat gewijzigde vorm opgebouw en bouwde men in 1828 een nieuwe pastorie achter de sacristie. In 1840 ging men over tot de renovatie van de kerktorenspits, maar door de slechte constructie moest die in 1848 worden gesloopt en werd ze vervangen door een afgeknotte dakbedekking.In 1881 bezochten Pierre Cuypers en Victor de Stuers de kerk omdat men in die tijd wilde overgaan tot de sloop van geheel bouwvallige kerk en de bouw van een nieuw, neogotisch godshuis. Zij moeten hebben aangevoeld dat er iets bijzonders met het gebouw aan de hand was. Dankzij hun beider inzet ging het kerkbestuur uiteindelijk over tot het restauareren van de oude kerk er maakte Jos Cuypers plannen voor een uitbrediing ervan die in 1906 en volgende jaren zijn beslag kreeg. De nieuwe pastorie is een ontwerp van Jan Stuyt. Recent is duidelijk geworden dat het schip van de kerk terug gaat tot de romeinse tijd. Van geen enkele burgus op het platteland van West-Europa is zoveel boven de grond bewaard gebleven als in Klimmen! Ten behoeve van deze burgus werd een aftakking gemaakt vanaf de zogenaamde Via belgica vanaf Walem naar Klimmen, die vandaar weer via Craubeek aansloot op de Via Belgica in Voerendaal. Naast de kerk is een Romeinse spitsgracht aangetroffen en wel op de plek waar de huidge pastorie is gelegen, de vroegere Hagergats.
-Het schip van de kerk dateert uit de 11e eeuw en is in vroeg [[Romaanse architectuur|romaanse]] stijl opgetrokken. Dit was een eenvoudig stenen zaalkerkje en is als middenschip van de huidige kerk nog bewaard gebleven.
+In 1921 werden de wanden en gewelven van de kerk van schilderingen voorzien. Deze uitmonstering verdween in de jaren 60 onder een lichtgrijze verflaag. In 1984 vond een ingrijpende restauratie en herinrichting plaats.
-In 1145 werd de kerk reeds genoemd.
-In de tweede helft van de 12e eeuw zijn er bouwactiviteiten geweest waarop de impostlijsten onder de triomfboog wijzen. In die periode is vermoedelijk het zaalkerkje van zijbeuken voorzien.
-In de 14e eeuw is de kerk vermoedelijk uitgebreid met de huidige toren.
-Na een brand in 1500 werd er waarschijnlijk het oude koor en het middenschip voorzien van laatgotische [[kruisribgewelf|kruisribgewelven]] en werden er [[spitsboogvenster]]s aangebracht.
-In de daarop volgende eeuwen is de noordelijke zijbeuk onder een dak gebracht met het middenschip en is de zuidelijke zijbeuk afgebroken.
-In 1828 werd er een pastorie gebouwd achter het priesterkoor.
-In 1840 werd de toren herbouwd.
-Tussen 1904-1906 werd het gebouw grondig gerestaureerd onder leiding van [[Pierre Cuypers]] en zoon [[Joseph Cuypers]]. Daarbij werd het romaanse karakter zo veel als mogelijk teruggebracht. Tevens kwamen de oude lichtbeukvensters terug in het middenschip en zijn de laatgotische gewelven verwijderd en door een beschilderde vlakke zoldering vervangen omwille van constructieve redenen. Deels op de oude funderingen werden de zijbeuken herbouwd en werd de kerk uitgebreid met een viering, transepten en een priesterkoor. De toren werd verhoogd om die meer in overeenstemming te brengen met de afmetingen van het vergrote kerkgebouw. De oude pastorie werd voor een groot deel afgebroken en het restant kwam in gebruik als sacristie.
-In 1921 werden de wanden en gewelven van schilderingen voorzien. Deze uitmonstering verdween in de jaren 60 onder een lichtgrijze verflaag. In 1984 vond een ingrijpende restauratie en herinrichting plaats.
+Bron: Frans Crutzen, Klimmens kerk: een topmonument, Klimmen-Ransdaal 2014.
 <gallery>
 Bestand:Klimmen-Kerk.JPG