Illus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Illus (-488) was een hoge functionaris in het Byzantijnse Rijk, van Isaurische afkomst. Hij was beïnvloed door de filosoof en dichter Pamprepius en wordt beschouwd als een omstreden figuur.

Situering in de tijd[bewerken | brontekst bewerken]

Hij komt na de dood van Aspar (-471), na de dood van Leo I (-474), tijdens de laatste stuiptrekkingen van het West-Romeinse Rijk, tijdens de regering van keizer Zeno (getrouwd met een dochter van Leo I, Ariadne) (474-491)

Intriges[bewerken | brontekst bewerken]

  • troonafzetting van Zeno door Basiliscus (broer van de vrouw van Leo I, Verina). (475-476)
  • opstand van Flavius Marcianus (getrouwd met een dochter van Leo I, Leontia). (479)
  • opstand van Leontios I (gesteund door Verina). (484-488)

Het laatste wordt hem fataal, samen met Leontius I wordt hij onthoofd en de hoofden worden naar keizer Zeno gestuurd.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste bron[bewerken | brontekst bewerken]

Tweede bron[bewerken | brontekst bewerken]

  • Armory, Patrick (1997). People and Identity in Ostrogothic Italy, 489-554. Cambridge University Press, 282–283. ISBN 0-521-52635-3.
  • Cameron, Averil, Ward-Perkins, Bryan., Whitby, Michael (2000). The Cambridge ancient history 14. Late Antiquity: empire and successors, A.D. 425 - 600. Cambridge University Press. ISBN 0-521-32591-9.
  • Williams, Stephen, and Gerard Friell (1999). The Rome that did not fall. Routledge. ISBN 0-415-15403-0.