Patrick Erras

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Patrick Erras
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 21 januari 1995
Geboorteplaats Amberg, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 195 cm
Been Rechts
Positie Defensieve middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Holstein Kiel
Rugnummer 4
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
2000–2007
2007-2014 		Vlag van Duitsland SV Raigering
Vlag van Duitsland 1. FC Nürnberg
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2014–2015
2015–2020
2020–2021
2021– 		Vlag van Duitsland 1. FC Nürnberg II
Vlag van Duitsland 1. FC Nürnberg
Vlag van Duitsland Werder Bremen
Vlag van Duitsland Holstein Kiel 		44(3)
80(9)
4(0)
67(2)
* Bijgewerkt op 2 mei 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Patrick Erras (Amberg, 21 januari 1995) is een Duits voetballer die doorgaans speelt als defensieve middenvelder. In juli 2021 verruilde hij Werder Bremen voor Holstein Kiel.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

In 2000 begon Erras zijn voetbalcarrière bij SV Raigering.[1] In 2007 maakte hij de overstap naar de jeugdacademie van 1. FC Nürnberg. Hij doorliep daar de onderbouw om in het seizoen 2011/12 in de onder 17 terecht te komen. Op 13 augustus maakte hij zijn debuut tijdens de met 2-1 gewonnen wedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van SC Freiburg. Hij bracht in de 13e minuut de stand op 2-0 en maakte hiermee zijn eerste doelpunt in deze leeftijdscategorie.[2] Erras eindigde met Nürnberg op de eerste plaats in de regio Süd/Südwest en strandde landelijk in de halve finale tegen VfB Stuttgart –17.[3] Een seizoen later werd hij overgeheveld naar de onder 19 met René van Eck als trainer. In zijn debuutwedstrijd tegen Stuttgarter Kickers –19 maakte hij twee doelpunten.[4] In het met 2-2 gelijkgespeelde uitduel nam hij beide doelpunten voor zijn rekening.[5] Twee seizoenen later maakte hij de overstap naar de senioren.[6] In de jeugd bij Nürnberg speelde hij samen met onder andere Niklas Stark, Tobias Pachonik en Pascal Köpke

1 FC Nürnberg[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2013/14 maakte Erras als A-junior zijn debuut bij de senioren. Op 26 april kwam hij bij het tweede in actie tijdens een wedstrijd in de Regionalliga Bayern tegen het tweede elftal van 1860 München. Hij startte in het met 2-1 verloren uitduel in de basis en speelde de volledige 90 minuten.[7] Een jaar later in het seizoen 2014/15 werd hij opgenomen in de selectie van het tweede elftal waar hij direct een vaste waarde werd. In zijn eerste seizoen kwam hij tot 28 basisplaatsen. In de zevende competitieronde op 15 augustus maakte hij zijn eerste doelpunt bij de senioren in de thuiswedstrijd tegen 1. FC Schweinfurt 05. In het met 3-1 verloren duel maakte in de 43e minuut de 1-3.[8] Op 13 september 2015 zat Erras voor de eerste keer op de bank bij het eerste elftal tijdens de uitwedstrijd in de 2. Bundesliga tegen Greuther Fürth. In Sportpark Ronhof maakte trainer René Weiler geen gebruik van hem. Een paar weken later op 17 oktober debuteerde hij in het eerste elftal, tijdens een thuiswedstrijd tegen FSV Frankfurt.[9] In het met 1-1 gelijkgespeelde duel in het eigen Max-Morlock-Stadion startte hij in de basis en maakte hij de volledige 90 minuten vol.[10] De wedstrijden erna bleef hij onderdeel van het basiselftal waarbij hij op 7 november in de uitwedstrijd bij Union Berlin zijn eerste doelpunt voor het eerste elftal maakte.[11] Eind december verlengde hij zijn contract.[12] In maart sloeg tijdens een training het noodlot toe en scheurde Erras een kruisband.[13] In de 33e competitieronde van het seizoen 2016/17 maakte hij op 14 mei zijn comeback in de thuiswedstrijd tegen Fortuna Düsseldorf.[14] Na de week ervoor wat speelminuten in het tweede elftal te hebben gemaakt bracht trainer Michael Köllner hem in de 81e minuut in het veld.

Voor aanvang van het seizoen 2017/18 verlengde Erras zijn contract.[15] Een seizoen waarin de definitieve doorbraak van Erras kwam toen hij 19 keer in de basis mocht beginnen. Aan het einde van het seizoen sloeg het noodlot wederom toe toen hij zijn binnenband in zijn rechterknie scheurde.[16] Wegens een tweede plaats promoveerde Nürnberg na vier jaar weer terug naar de Bundesliga.[17] De revalidatie verliep voorspoedig waardoor Erras in het nieuwe seizoen bij de start van de competitie kon aansluiten. In de openingswedstrijd van het seizoen 2018/19 maakte hij zijn debuut op het hoogste Duitse niveau tijdens de uitwedstrijd tegen Hertha BSC. In het Olympiastadion in Berlijn kwam hij één minuut voor tijd in de ploeg voor Robert Bauer.[18] Het gelukte hem in eerste instantie niet om een basisplaats te veroveren. Pas na het ontslag van Köllner en de komst van Boris Schommers keerde zijn kansen en stond hij vanaf de 24e competitieronde tot het einde van het seizoen in de basis. Nürnberg eindigde op de 18e plaats en keerde na een seizoen weer terug in de 2. Bundesliga.[19] Dit werd een dramatisch seizoen waarbij bijna degradatie volgde naar de 3. Liga. In de play-off wedstrijden werd ternauwernood gewonnen van FC Ingolstadt 04.[20] Erras besloot daarop zijn contract niet te verlengen en vertrok na 13 jaar transfervrij naar het in de Bundesliga uitkomend Werder Bremen.[21][22]

Werder Bremen[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 2020 tekende Erras op 25-jarige leeftijd een contract bij Werder Bremen.[23] Op 12 september maakte hij zijn debuut voor de Noord-Duitse ploeg tijdens de eerste ronde van de DFB-Pokal tegen Carl Zeiss Jena.[24] In het met 0-2 gewonnen duel begon hij in de basis en werd in de rust door trainer Florian Kohfeldt gewisseld tegen Davy Klaassen. Bij zijn nieuwe club wist Erras mede door een blessure niet een vaste rol in het eerste team te veroveren en mocht hij vier keer invallen in de competitie, met in totaal drieëntwintig speelminuten. Na een jaar in Bremen mocht hij vertrekken en Holstein Kiel nam de middenvelder over voor circa tweehonderdvijftigduizend euro.[25]

Holstein Kiel[bewerken | brontekst bewerken]

Op 25 juli 2021 maakte Erras tijdens de uitwedstrijd in het Millerntor-Stadion in Hamburg zijn debuut voor Kiel.[26] In het met 3-0 verloren duel tegen FC St. Pauli liet trainer Ole Werner hem 90 minuten spelen.[27] In zijn eerste jaar verloor hij de concurrentiestrijd van Aleksandar Ignjovski waardoor hij tot zeven basisplaatsen kwam. Met de komst van Marcel Rapp veranderde situatie voor hem waardoor hij in het seizoen 2022/23 een vaste waarde in het elftal werd. Op 11 februari 2023 maakte hij zijn eerste doelpunt in het shirt van Holstein Kiel tijdens de thuiswedstrijd tegen 1. FC Magdeburg.[28] In het met 2-3 verloren duel maakte hij in de 33e minuut na een voorzet van Hólmbert Friðjónsson de 1-0.[29] In het seizoen 2023/24 trok Erras de ingezette lijn voort en stond hij de eerste wedstrijden in de basis tot hij medio september zijn teen brak. Hij was twee maanden niet inzetbaar en maakte op 26 november zijn comeback tijdens de uitwedstrijd tegen 1. FC Kaiserslautern. [30] In februari 2024 verlengde hij zijn contract bij de Noord-Duitse club met twee jaar tot 2026.[31]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013/14 1. FC Nürnberg II Vlag van Duitsland Regionalliga Bayern 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0
2014/15 30 2 0 0 0 0 0 0 30 2
2015/16 12 1 0 0 0 0 0 0 12 1
1. FC Nürnberg Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 16 5 1 0 0 0 0 0 17 5
2016/17 2 0 0 0 0 0 1 0 3 0
2017/18 23 1 2 0 0 0 0 0 25 1
2018/19 Vlag van Duitsland Bundesliga 19 0 0 0 0 0 0 0 19 0
2019/20 Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 20 3 1 0 0 0 2 0 23 3
2020/21 Werder Bremen Vlag van Duitsland Bundesliga 4 0 3 0 0 0 0 0 7 0
2021/22 Holstein Kiel Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 19 0 2 0 0 0 0 0 21 0
2022/23 27 1 1 0 0 0 0 0 28 1
2023/24 21 1 1 0 0 0 0 0 22 1
Carrière totaal 194 14 11 0 0 0 3 0 208 14
Bijgewerkt tot 2 mei 2024
  • In het seizoen 2013/14 kwam Erras als A-junior één wedstrijd in actie bij het tweede elftal;
  • Hij speelde in het seizoen 2019/20 twee play-off wedstrijden om in de 2. Bundesliga te blijven

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Maul, Alexandra, Amberger Fußballer und Talente im Spitzenfußball. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  2. ↑ Statistieken 1 FC Nürnberg onder 17 - SC Freiburg onder 17 op 13 augustus 2011. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  3. ↑ Patrick Erras: "Ich will mich oben festbeißen" (16 september 2015). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  4. ↑ U17 überzeugend (12 augustus 2012). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  5. ↑ Statistieken Stuttgarter Kickers onder 19 - 1. FC Nürnberg onder 19 op 11 augustus 2012. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  6. ↑ Weimar und Erras verstärken Club-Reserve (12 juni 2014). Geraadpleegd op 3 mei 2024.
  7. ↑ Statistieken 1860 München - 1 FC Nürnberg op 26 april 2014. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  8. ↑ Statistieken 1 FC Nürnberg - 1. FC Schweinfurt 05 op 15 augustus 2014. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  9. ↑ Zenger, Florian, Das Heft des Handelns – 1. FC Nürnberg – FSV Frankfurt 1:1 (0:0) (17 oktober 2015). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  10. ↑ Statistieken 1 FC Nürnberg - FSV Frankfurt op 17 oktober 2015. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  11. ↑ Ein Spektakel, das Arbeit macht (7 november 2015). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  12. ↑ Harmonie beim Club - Erras verlängert (21 december 2015). Geraadpleegd op 3 mei 2024.
  13. ↑ Kreuzbandriss bei Patrick Erras (17 maart 2016). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  14. ↑ Keblawi, Fadi, Club-Comeback: Niederlage trübt Erras' Freude kaum (17 mei 2017). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  15. ↑ Nürnberg verlängert mit Eigengewächs Erras (17 augustus 2017). Geraadpleegd op 3 mei 2024.
  16. ↑ Innenbandriss! Erras fehlt dem FCN im Saisonendspurt (25 april 2018). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  17. ↑ Der 1. FC Nürnberg ist zurück! Einstiger Rekordmeister nun Rekordaufsteiger (6 mei 2018). Geraadpleegd op 3 mei 2024.
  18. ↑ Statistieken Hertha BSC - 1 FC Nürnberg op 25 augustus 2018. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  19. ↑ "Nächste Woche": Palikuca kündigt Trainer-Entscheidung an (11 mei 2019). Geraadpleegd op 3 mei 2024.
  20. ↑ Visscher, Martijn, Ingolstadt gaat voor lijfsbehoud: ‘Tweede Bundesliga is absolute droom’ (21 juli 2021). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  21. ↑ Danke für 13 Jahre, Patrick Erras (30 juli 2020). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  22. ↑ Der SV Werder Bremen verpflichtet Patrick Erras (30 juli 2020). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  23. ↑ (de) Erst gezögert, dann blitzschnell zugeschlagen Weser Kurier, 30 juni 2020
  24. ↑ Sargent-Kopfball & Chong-Konter! Werder mit Mühe weiter (13 september 2020). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  25. ↑ (de) Patrick Erras wechselt von Werder Bremen zu Holstein Kiel Kicker, 2 juli 2021
  26. ↑ Freytag, Johannes, FC St. Pauli schlägt Holstein Kiel bei der Fan-Rückkehr (25 juli 2021). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  27. ↑ Statistieken FC St. Pauli - Holstein Kiel op 25 juli 2021. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  28. ↑ Magdeburg verlässt den letzten Platz (13 februari 2023). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  29. ↑ Statistieken Holstein Kiel - 1 FC Magdeburg op 11 februari 2023. Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  30. ↑ „Beste Bedingungen für uns – Patrick Erras im Interview (5 januari 2024). Geraadpleegd op 2 mei 2024.
  31. ↑ Patrick Erras bleibt an Bord der KSV (5 februari 2024). Geraadpleegd op 24 februari 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Patrick_Erras&oldid=67473770"