Ladislaus Posthumus: verschil tussen versies
k robot Anders: en:Ladislaus the Posthumous |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
|opvolger4=[[George van Podiebrad]] |
|opvolger4=[[George van Podiebrad]] |
||
| vader = [[Albrecht II van Habsburg]] |
| vader = [[Albrecht II van Habsburg]] |
||
| moeder = [[Elisabeth van |
| moeder = [[Elisabeth II van Bohemen]] |
||
}} |
}} |
||
'''Ladislaus''' ([[22 februari]] [[1440]] te [[Komárno]] – [[23 november]] [[1457]] te [[Praag]]) was als Ladislaus I [[hertog]] van [[Oostenrijk]] en [[koning (titel)|koning]] van [[Bohemen]] en als Ladislaus V koning van [[Hongarije]]. Hij werd na de dood van zijn vader keizer [[Albrecht II van Habsburg|Albrecht II]] geboren en daarom kreeg hij de bijnaam ''Posthumus''. Zijn moeder was Elisabeth, dochter van keizer [[Keizer Sigismund|Sigismund]]. |
'''Ladislaus''' ([[22 februari]] [[1440]] te [[Komárno]] – [[23 november]] [[1457]] te [[Praag]]) was als Ladislaus I [[hertog]] van [[Oostenrijk]] en [[koning (titel)|koning]] van [[Bohemen]] en als Ladislaus V koning van [[Hongarije]]. Hij werd na de dood van zijn vader keizer [[Albrecht II van Habsburg|Albrecht II]] geboren en daarom kreeg hij de bijnaam ''Posthumus''. Zijn moeder was [[Elisabeth II van Bohemen|Elisabeth]], dochter van keizer [[Keizer Sigismund|Sigismund]]. |
||
Versie van 25 nov 2007 17:16
Ladislaus (22 februari 1440 te Komárno – 23 november 1457 te Praag) was als Ladislaus I hertog van Oostenrijk en koning van Bohemen en als Ladislaus V koning van Hongarije. Hij werd na de dood van zijn vader keizer Albrecht II geboren en daarom kreeg hij de bijnaam Posthumus. Zijn moeder was Elisabeth, dochter van keizer Sigismund.
Hoewel Ladislaus al bij zijn geboorte de wettelijke koning was, hadden de Bohemers en Hongaren Ladislaus III van Polen uitgeroepen tot koning Wladislaw I. De hofdame Helene Kotannerin wist de heilige Stefanskroon echter te stelen en naar Wiener Neustadt te brengen zodat de jonge Ladislaus op 15 mei 1440 kon worden gekroond. Voor zijn eigen veiligheid werd hij onder de hoede van zijn oom keizer Frederik III geplaatst. Frederik hield hem gevangen en regeerde zelf in Oostenrijk.
Na de dood van zijn semi-naamgenoot Wladislaw in de Slag bij Varna op 10 november 1444 werd de 4-jarige Ladislaus koning van Bohemen en Hongarije. De regering werd in Bohemen waargenomen door George van Kunstadt-Podiebrad en in Hongarije door Johannes Hunyadi.
Vanaf 1450 werd bij de Oostenrijkse adel de druk om Ladislaus te bevrijden groter en in 1452 werd hij onder leiding van Ulrich van Eyczing en Ulrich van Celje (Duits: Cilli) met geweld bevrijd. Ulrich van Celje nam de opvoeding van de jongen op zich en daarmee de facto ook het regentschap.
In 1453 werd Ladislaus op 13-jarige leeftijd in Bohemen zonder veel tegenstand tot koning gekroond. In Hongarije echter kreeg Ulrich van Celje het aan de stok met de Hunyadi's. De belangrijkste reden was dat zij de strijd tegen de Ottomanen leidden terwijl Celje - en dus Ladislaus - daar weinig heil in zag en probeerde de landsverdediging te hinderen. Na de belegering van Belgrado werd Celje door Ladislaus Hunyadi vermoord en Ladislaus liet hem na een showproces op 16 maart 1457 onthoofden. De Hongaren waren hier zo woedend over dat de koning naar Praag vluchtte.
Nog datzelfde jaar, kort van zijn geplande huwelijk met Magdalena, dochter van Karel VII van Frankrijk, stierf Ladislaus op 17-jarige leeftijd. Hij zou zijn vergiftigd door zijn politieke tegenstanders in Bohemen, maar dit is nooit bewezen. In Oostenrijk werd hij opgevolgd door Frederik III, in Hongarije door de Hunyadi Matthias Corvinus en in Bohemen door George van Kunstadt-Podiebrad, die daarmee de eerste Europese koning werd die het katholieke geloof afzwoer en de ideeën van Jan Hus omarmde.
