Nubische steenbok: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 58: | Regel 58: | ||
[[sv:Nubisk stenbock]] |
[[sv:Nubisk stenbock]] |
||
[[Categorie: |
[[Categorie:Holhoornige]] |
||
Versie van 4 jan 2009 00:44
| Nubische steenbok IUCN-status: Bedreigd[1] | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Capra ibex nubiana F.Cuvier, 1825 | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Nubische steenbok op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De Nubische ibex (Capra ibex nubiana) is een wilde geit uit de Noord-Oost Afrika en het Midden Oosten.
Uiterlijk
Van alle geitensoorten is de Nubische ibex het soort met de langste en indrukwekkendste hoorns. De hoorns kunnen een lengte krijgen van tussen de 100 tot 120 cm en zijn voorzien van 24 tot 36 'knobbels'. In vergelijking met andere geitensoorten hebben deze dieren daarintegen weer korte oren.
De geiten hebben een flinke sik welke meestal een donkere kleur heeft en flink afsteekt tegen de lichtbruine vacht. Vanaf de ogen tot aan de neus loopt aan de zijkanten ook een lichtere kleur. De buik en poten (onder de knieen) zijn licht van kleur. Over de rug en over de lengte van de voorkant van de poten loopt een donkere streep.
Het dier wordt tussen de 140 tot 170 centimeter lang en heeft een schofthoogte van 65 tot 110 centimeter. De staart lengte ligt tussen de 15 en 25 centimter. Vrouwtjes wegen tussen de 50 tot 100 kg en de mannetjes wegen maximaal 125 kg.
Leefgebied
De Nubische steenbok komt voor in het Noordelijke puntje van Eritrea, in de bergachtige omgevingen aan de kust van Soedan. Bijna aan de gehele kusstrook van Egypte en het zuidelijke deel van het Sinaï gebied. Het dier wordt verder aangetroffen in Israël, Westelijk Jordanië, Saudi Arabië, zuidelijke delen van Jemen en verspreide gebieden in Oman. De wilde geit geeft de voorkeur aan rotsachtige omgevingen, bergen in woestijngebieden met veel stijle wanden en kloven. Ook moet het gebied voldoende struiken en gras hebben.
Voedsel
De ibex eet voornamelijk planten, kruiden, boomschors, bladeren, fruit en bloemen.
Voortplanting
De dieren leven in kleine territoria van slechts enkele vierkante kilometers. Het leefgebied word gedeeld met andere ibexen maar de dieren brengen de meeste tijd alleen door. Als de paartijd aanbreekt, zo tussen september en november, beginnen de mannetjes te vechten om de vrouwtjes. Daarbij gaan soms hevige gevechten gepaard waarbij de mannetjes elkaar met de enorme hoorns te lijf gaan. De winnaar benaderd vervolgens het vrouwtje met een vast 'ritueel'. Hij benaderd haar kruipend, maakt snelle bewegingen met de tong, kwispelt met zijn staart, maakt blaasgeluiden en hij maakt schopbewegingen. Ook sproeit hij met urine op plaatsen en smeert hij dit over zijn borst en kin.
Na de paring volt een draagtijd van 150 tot 165 dagen waarna meestal 2 jongen worden geboren. De jongen blijven meestal enkele dagen verborgen totdat ze zich goed kunnen voortbewegen en dan sluiten ze zich aan bij hun moeder. De zoogperiode duurt gemiddeld tot hun 2e levensjaar hoewel het soms voorkomt dat dit aanhoud tot hun 3e levensjaar.
Bedreigd
De populatie van de Nubische ibex loopt per generatie met ongeveer 10% terug. Naar schatting leven er in het wild nog tussen de 1200 tot 1400 exemplaren.
Afbeeldingen
-
Nubische ibex in de Negev woestijn -
Perfecte schutkleuren -
Nubische ibex in de Ramon krater
