Algemene dagelijkse levensverrichtingen

Algemene dagelijkse levensverrichtingen of ADL zijn de handelingen die mensen dagelijks in het gewone leven verrichten. Het begrip wordt vooral in de zorg gebruikt om te bepalen in hoeverre iemand zelfredzaam is. Iemand die heel weinig ADL-verrichtingen zelf kan doen zal veel hulp nodig hebben en misschien zelfs in een verpleegtehuis terechtkomen. De Barthel-index, waarmee wordt gemeten in hoeverre iemand zelfredzaam is, geldt als de standaard-ADL-schaal in Nederland.

Wat behoort hiertoe

De lijst met ADL-activiteiten is als volgt:

• eten, inclusief medicijnen innemen
• drinken
• in en uit bed komen, in stoelen gaan zitten en weer opstaan
• bewegen, lopen
• ontspannen
• zinvolle activiteit (hobby, sport)
• sociaal contact (vriendschappen maken en onderhouden)
• seks
• aan- en uitkleden
• praten
• horen
• plassen
• ontlasting
• lichaamswarmte regelen (bv kachel hoger/lager kunnen zetten, dunne of dikke kleding uitkiezen)
• lichamelijke hygiëne

Doel

Het doel van de persoonlijke verzorging door verpleegkundigen/verzorgenden van iemand is om de zelfredzaamheid te stimuleren binnen de lichamelijke en geestelijke vermogens. En voor zover dat niet kan, om gepaste hulp te verlenen (of in te schakelen, bv thuiszorg, huisarts, specialist, enz).

Naast deze visie bestaat er ook een "pyramide van Maslov" die deze activiteiten ook omschrijft, maar dan op een iets andere manier.

In het Engels wordt dezelfde afkorting gebruikt voor "Activities of Daily Living". Sommigen hebben alleen hulp in het huishouden, HDL, nodig.