Morgoth

Melkor
Tolkien-personage
Andere namen	Morgoth (Zwarte Vijand)
Titel	Hij Die Zich In Macht Verheft
Geslacht	Man
Afkomst	Ainur: Vala
Overlijdensjaar	Onsterfelijk
Woonplaats	Utumno, Angband

Morgoth ook wel bekend als de Zwarte Vijand (Engels: the Black Enemy) is in het werk van J.R.R. Tolkien de naam gegeven door de Noldorijnse elf Fëanor aan de machtigste Valar, de oorspronkelijke naam van Morgoth is Melkor, Fëanor gaf Melkor de naam Morgoth na Melkors afschuwelijke daden. Melkor ook bekend als Hij Die Zich In Macht Verheft (Engels: He Who Arises In Might), ooit de eerste, wijste en mooiste onder de Ainur, verviel uit afgunst tot het kwaad. Hij stichtte een tweetal burchten in Midden-aarde, en verzamelde zijn Balrogs, draken, weerwolven en andere duistere schepsels, zoals de orks. Zijn twee burchten, de citadel van Utumno (waar hij aanvankelijk opereerde, voor hij gevangengenomen werd, en de kleinere citadel van Angband (aan de voet van de Thangorodrim). Het wapen van Morgoth heet Grond en is een strijdhamer.

Biografie

Het begin

Al vanaf het Begin was Morgoth (die toen nog Melkor genoemd werd), anders van gedachten dan zijn broeders en zusters. Hij wilde zelf dienaren, slaven, en wilde controle over wezens hebben. Hij wilde ook zijn eigen ras creëren. Hij zocht naar de Onvergankelijke Vlam, in de Leegte, maar vond hem daar niet, want de Vlam huist bij Ilúvatar. Tijdens de Muziek was het Melkor die de aanvankelijke harmonie verstoorde, hij begon er eigen thema's aan toe te voegen, die de oorspronkelijke muziek vreemd was. Dit was zijn eerste invloed op het lot van Arda, en niet zijn laatste.

Toen de Muziek van de Ainur werkelijk werd en de Ainur Eä binnentraden, was Melkor de eerste. Maar de wereld was nog leeg en moest nog opgebouwd worden. Terwijl de andere Valar bezig waren de Aarde te vormen, vernielde of verminkte hij hun werken en hij maakte aanspraak op de Wereld. Maar Manwë zei hem dat hij hier niet het recht toe had, en er ontstond strijd. Melkor werd weggedreven en het duurde tot de Jaren van de Lampen dat de Valar weer iets van hem vernamen.

Eerste grote wandaad

Het was in deze tijd dat hij het fort Utumno creëerde, diep en groot en verschrikkelijk en daar huisde hij en zijn dienaren, Maiar (zoals zijn onderbevelhebber Sauron) en waarschijnlijk al anderen, want hij had vanuit het Noorden Duisternis gestuurd en bossen veranderden in moerassen, dieren in monsters.

Hij daalde neer vanuit het Noorden en hij wierp de Lampen Illuin en Ormal omver. Hierdoor werd de verblijfplaats van de andere Valar en Maiar ook verwoest. Tulkas, een andere Vala, werd woest en achtervolgde Melkor. Deze wist echter op tijd zijn fort Utumno te bereiken.

De Valar besloten een nieuw, veiliger rijk te stichten en Midden-aarde voorlopig te verlaten. Zij gingen naar wat Valinor werd en richtten de Pelóri op, bergen van verdediging. Yavanna zorgde ervoor dat de ontwaakte flora en fauna in een soort slaap kwam, opdat zij beschermd bleef en niet zou verwelken.

Creatie van rassen

Wanneer de elfen ontwaakten in Cuviénen, werden er een paar gevangengenomen door Melkor. Deze martelde en misvormde hen zo zwaar dat ze niet meer te herkennen waren en orks werden. Tolkien zelf was er echter zelf nog niet uit of de orks misvormde elfen waren. Anderen zeggen dat het ook mensen zouden kunnen zijn maar dit is in tegenspraak met sommige andere verhalen. Trollen maakte hij ook. Deze werden gemaakt naar het evenbeeld van de Enten, om hun te bespotten.

Melkor wordt verslagen

Het duurde tot de komst van de Elfen, de Quendi, dat de Valar de macht van Melkor uitdaagden, want zij wilden dat de Eerstgeborenen niet zouden lijden onder de duisternis van Melkor. In deze slag werd het Noorden van Arda van vorm veranderd en Utumno werd vernietigd. Dit fort werd nooit meer door Melkor heropgebouwd.

Melkor werd in de leegten buiten arda gegooid en werd met een ijzeren ketting vastgemaakt die door Aulë werd vervaardigd. Na drie era's werd hij voor de raad van de Valar geroepen en kreeg hij vergiffenis, maar er werd wel nog op hem gelet en hij moest binnen de grenzen van Valinor blijven.

Tweede grote wandaad

Zijn tweede grote wandaad pleegt hij door samen met de grote spin Ungoliant de Twee Bomen van Valinor te vernietigen en, na de koning van de Noldor Finwë te hebben gedood, de Silmarillen te stelen. De Twee Bomen zorgden voor het licht in Valinor. Aan Telperion de zilveren boom zal echter nog één bloesem bloeien en aan Laurelin de gouden boom zal echter nog één vrucht groeien. Dit worden later dan de maan en de zon. Vanaf dat moment werd hij Morgoth, ofwel de Zwarte Vijand, genoemd.

Morgoth vluchtte terug naar Midden-aarde, waar hij zich van Ungoliant trachtte te ontdoen. Hierbij kon hij maar net gered worden door zijn Balrogs, en hij trok zich terug in Angband. Vanuit deze hel trachtte hij Midden-aarde te onderwerpen. Sauron treedt een aantal malen naar voren als adjudant en legeraanvoerder van Morgoth. Vroeger had hij de leiding over fort Angband. Na vele slagen lijkt Midden-aarde verloren, maar dan grijpen de Valar in. Na een hevige strijd, waarbij het land Beleriand zodanig wordt vernietigd dat het in zee verzinkt, capituleert Morgoth en wordt geboeid naar Valinor gebracht. Morgoth smeekt om vergiffenis, maar wordt opnieuw verbannen naar de leegte achter de grenzen der wereld en er wordt hem weer dezelfde ketting omgedaan. Daar moet hij wachten tot Eru aan het eind der tijden over hem zal oordelen. Sauron houdt zich ondertussen schuil in de oostelijke gebieden van Midden-aarde, in de hoop over het hoofd gezien te worden. Vanaf de Tweede Era treedt Sauron op als plaatsvervanger van Morgoth, eerst in Mordor, daarna in Númenor, dan weer in Mordor, vervolgens op Dol Guldur, en tenslotte weer in Mordor.

Morgoth in gevangenschap

Morgoth was eerst uiteraard niet gebonden aan een bepaalde gedaante, maar vanaf de diefstal van de Silmarillen en de vernietiging van de Twee Bomen van Valinor was hij gebonden aan de gedaante die hij als Tiran van Utumno had aangenomen, zwart en verschrikkelijk.

Persoonlijkheid en Uiterlijk

Morgoth wordt beschreven als een reus in zwarte wapenrusting, zo hoog als een toren. Zijn beroemdste symbool is de grote kroon met tanden en zijn oorlogshamer Grond. Hij heeft zijn vermogen tot gedaanteverwisseling verloren, maar beschikt nog over enorme kracht. In de loop van zijn heerschappij loopt hij verscheidene wonden en littekens op: zo worden zijn voeten afgehakt nadat Angband valt na de oorlog van Gramschap, en wordt zijn gezicht verminkt door Thorondor, Koning van de Adelaars. Hij had zijn vermogen om wonden goed te genezen, verloren.

· ·

Ainur van uit de werken van J.R.R. Tolkien