Bestandsformaat: verschil tussen versies
minus link bij open: ook propriëtaire software kan een open bestandsformaat hebben/gebruiken. ASCII was inherent 7-bits, niet uit te sluiten valt dat bestanden 7-bits ipv 8-bits gecodeerd zijn. |
de codering is op byte niveau, zie verder artikel byte en ascii: 8ste-bit was voor foutdetectie. 7-bits bestanden en computer?: graag voorbeeld van relevantie |
||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
==Tekst en binair== |
==Tekst en binair== |
||
In feite zijn alle bestanden binair. In de tijd van de eenvoudige tekstcoderingen, bijvoorbeeld volgens [[ASCII (tekenset)|ASCII]], werd met een tekstbestand bedoeld dat de [[ |
In feite zijn alle bestanden binair. In de tijd van de eenvoudige tekstcoderingen, bijvoorbeeld volgens [[ASCII (tekenset)|ASCII]], werd met een tekstbestand bedoeld dat de [[byte]]s in het bestand overeenkwamen met de binaire codes voor de letters in dat coderingssysteem en dat er geen stuurcodes in het bestand voorkwamen. Dergelijke bestanden kunnen met zeer eenvoudige middelen voor mensen leesbaar gemaakt worden. Met de opkomst van [[Unicode]] is het verschil tussen binaire en tekstbestanden niet zo eenduidig meer. |
||
Binaire bestanden kunnen gewoonlijk alleen door specifieke computerprogramma's geïnterpreteerd worden. |
Binaire bestanden kunnen gewoonlijk alleen door specifieke computerprogramma's geïnterpreteerd worden. |
||
Versie van 9 dec 2012 10:55
Een bestandsformaat, of bestandsindeling, is de manier waarop de informatie in een computerbestand binair gecodeerd is. Het bestandsformaat legt vast met welke syntaxis en semantiek de informatie in een reeks enen en nullen wordt vastgelegd en teruggelezen kan worden. De kennis van het formaat is essentieel voor het interpreteren van de gegevens. Gewoonlijk is de kennis vastgelegd in de broncode van een computerprogramma zodat de gebruiker hiervan niets hoeft te weten.
Namen en extensies
Gangbare besturingssystemen en applicaties maken bij het lezen van een bestand gebruik van meta-gegevens en/of van kenmerkend van de data in het bestand en/of van de naam van een bestand om te achterhalen welk bestandsformaat gebruikt is. In het laatste geval wordt veelal een kenmerkende bestandsextensie gebruikt, dat wil zeggen een afkorting na de laatste punt in de bestandsnaam zoals ".exe of ".db". Meta-gegevens kunnen bijvoorbeeld gebruik maken van de MIME-techniek om eenduidig de vorm van de data in een bestand te beschrijven.
Tekst en binair
In feite zijn alle bestanden binair. In de tijd van de eenvoudige tekstcoderingen, bijvoorbeeld volgens ASCII, werd met een tekstbestand bedoeld dat de bytes in het bestand overeenkwamen met de binaire codes voor de letters in dat coderingssysteem en dat er geen stuurcodes in het bestand voorkwamen. Dergelijke bestanden kunnen met zeer eenvoudige middelen voor mensen leesbaar gemaakt worden. Met de opkomst van Unicode is het verschil tussen binaire en tekstbestanden niet zo eenduidig meer.
Binaire bestanden kunnen gewoonlijk alleen door specifieke computerprogramma's geïnterpreteerd worden.
Specificaties
De beschrijving van een bestandsformaat wordt ook wel specificatie genoemd. Deze kan open zijn of leveranciersspecifiek. Sommige specificaties zijn door patenten beschermd. Niet-open formaten bemoeilijken veelal de uitwisseling van de gegevens tussen verschillende programma's en computers. Ook de toegankelijkheid van oude gegevens kan moeilijk zijn bij het gebruik van een dergelijk gesloten format, vooral als de leverancier van de betreffende software inmiddels niet meer bestaat.
Zie ook
Externe links
- (en) File extensions encyclopedia - Lijst van bestandsformaten
- (en) Lijst van bestandsformaten
- (en) Filename extensions database - Lijst van bestandsformaten