Hightech (industrie): verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
samenvoegen
→‎Zie ook: +overdrachtelijke spitstechnologie
Regel 86: Regel 86:
|}
|}


==Zie ook==
==Overdrachtelijke zin==
In overdrachtelijke zin wordt de term in België gebruikt om aan te duiden dat men alle kennis van een domein (ook de uitzonderingen en de achterpoortjes) maximaal aanwendt om een gunstig resultaat te bereiken, zoals in ''[[fiscaal recht|fiscale]] spitstechnologie'' of ''[[Sociale zekerheid|sociale]] spitstechnologie''.
* [[Spitstechnologie]]


{{Appendix}}
{{Appendix}}

Versie van 21 jan 2013 15:28

Samenvoegen Ten minste één Wikipediagebruiker vindt dat de onderstaande inhoud, of een gedeelte daarvan, samengevoegd zou moeten worden met Spitstechnologie, of dat er een duidelijkere afbakening tussen deze artikelen dient te worden gemaakt (bekijk voorstel).

Hightech (soms ook high tech, high-tech, hi-tech) is technologie op het hoogste niveau van ontwikkeling, ofwel state of the art technologie. Het begrip wordt vaker toegepast op micro-elektronica dan andere vormen van industrie maar er is geen specifieke vorm van technologie die hightech is, de definitie verandert door de tijd heen. Producten die initieel in een hype gepromoot worden als hightech in bijvoorbeeld de jaren 60, zouden nu wellicht gezien worden als "low tech", maar in ieder geval verouderd. Deze onduidelijke definitie heeft ertoe geleid dat marketingafdelingen nagenoeg elk nieuw product[bron?] aanduiden als hightech.

Oorsprong van de term

De eerste attestatie van de term komt uit een artikel van de New York Times uit 1957, dat een lans breekt voor de toepassing van nucleaire energie in West-Europa:[1]

...Western Europe, with its dense population and its high technology...

Vanaf april 1969 gebruikte de Amerikaanse columnist Robert Metz de term in een financiële column over Arthur H. Collins, eigenaar van Collins Radio Company:[2]

[Collins] controls a score of high technology patents in variety of fields.

Metz gebruikte de term daarna regelmatig, en de eerste keer dat hij de afgekorte term "high tech" gebruikte was in een artikel in 1972.[3]

Economie

Omdat hightech sectoren in de economie de meeste geavanceerde technologie ontwikkelen of gebruiken, wordt het vaak gezien als gebieden met de grootste potentie voor toekomstige groei. Deze gedachte heeft geleid tot grote investeringen in hightech sectoren. Beginnende hightech bedrijven ontvangen grote sommen aan durfkapitaal; echter, als de investeringen het potentieel overstijgen, zoals in het verleden wel gebeurd is, dan kunnen investeerders veel, zo niet al hun geld verliezen. Hightech wordt vaak gezien als hoog risico, maar biedt wel de grootste kans op hoge winst.

Hightech is een internationaal fenomeen dat zich uitstrekt over continenten, wat zich met name toont in de wereldwijde communicatie over het internet. Zo kan een multinationale onderneming tot 24 uur per dag werken, met teams die ontwaken en gaan werken met het voortschrijden van de zon over de wereld. Zulke projecten kunnen zich voordoen in softwareontwikkeling of in de ontwikkeling van geïntegreerde schakelingen, met teams werkend in bijvoorbeeld Hongarije, Brazilië, de Filipijnen en India, met als enige voorwaarde een gezamenlijke werktaal.

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) gebruikt twee benaderingswijzen: de sector- en productbenadering. De sectorbenadering deelt verschillende industriële sectoren in naar belang van technologie, de productbenadering bekijkt de eindproducten.

Hightech sectoren

Op basis van gegevens uit 1999 werden in 2007 de volgende zes sectoren als 'high-tech' aangemerkt:[4]

  1. Lucht- en ruimtevaarttechnologie
  2. Farmaceutische industrie
  3. Kantoorapparatuur en computers
  4. Telecommunicatie
  5. Medische, optische en precisie-instrumenten

Hightech producten

Analyse van de OESO toont aan dat mate van productonderzoek en -ontwikkeling een goede maatstaf is. Niet alleen productindustrie maar ook de noodzaak van technologie hierbij wordt betrokken bij de classificatie. De classificatie is als volgt (stabiel sinds 1973):

Naam industrie Totale intensiteit
O&O (1999, in %)
ISIC[5] Rev. 3
Hogere hightech
Farmaceutica 10.46 2423
Lucht- en ruimtevaart 10.29 353
Medische, precisie en optische instrumenten 9.69 33
Radio-, televisie- & communicatieproducten 7.48 32
Kantoor-, boekhoud- en computerproducten 7.21 30
Lagere hightech
Elektrische machines en apparaten 3.60 31
Motorvoertuigen en opleggers 3.51 34
Spoorwegen & transportmateriaal 3.11 352+359
Chemische producten 2.85 24 (excl. 2423)
Machines en uitrusting 2.20 29

Overdrachtelijke zin

In overdrachtelijke zin wordt de term in België gebruikt om aan te duiden dat men alle kennis van een domein (ook de uitzonderingen en de achterpoortjes) maximaal aanwendt om een gunstig resultaat te bereiken, zoals in fiscale spitstechnologie of sociale spitstechnologie.

Zoek high tech op in het WikiWoordenboek.