Neusamandel: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
[[Bestand:Gray994-adenoid.png|miniatuur|Farynxtonsil, neusamandel of adenoïd op de overgang van neus en keel]]
[[Bestand:Gray994-adenoid.png|miniatuur|Neusamandel op de overgang van neus en keel]]
De '''farynxtonsil, neusamandel''' of '''adenoïd''' bevindt zich aan de achterzijde van de neus-keelholte. De neusamandel speelt, evenals de [[keelamandel]]en (tonsillen), een rol in het [[immuunsysteem]], met name bij jonge kinderen. Vanaf een leeftijd van ongeveer acht jaar neemt de grootte van de neusamandel af.
De '''farynxtonsil''', '''tonsilla pharyngica''',<ref name="Kopsch">Kopsch, F. (1941). ''Die Nomina anatomica des Jahres 1895 (B.N.A.) nach der Buchstabenreihe geordnet und gegenübergestellt den Nomina anatomica des Jahres 1935 (I.N.A.)'' (3. uitgave). Leipzig: Georg Thieme Verlag.</ref> '''neusamandel'''<ref name="Coëlho1965">Kloosterhuis, G. (1965). ''Praktisch verklarend zakwoordenboek der geneeskunde'' (9de druk). Den Haag: Van Goor Zonen.</ref> of '''adenoïd''' bevindt zich aan de achterzijde van de neus-keelholte. De neusamandel speelt, evenals de [[keelamandel]]en (tonsillen), een rol in het [[immuunsysteem]], met name bij jonge kinderen. Vanaf een leeftijd van ongeveer acht jaar neemt de grootte van de neusamandel af.


Vanwege de ligging is de neusamandel een van de eerste delen van het [[lymfevatenstelsel]] die in aanraking komen met [[infectie|infecterende]] [[bacterie|bacteriën]]. Als er meer bacteriën binnenkomen dan de neus- en keelamandelen aankunnen, kunnen de amandelen ontstoken raken. Ze zijn dan rood en opgezwollen en kunnen ziekteverschijnselen veroorzaken. Afhankelijk van de aard, de ernst en de frequentie van de klachten kan dan overgegaan worden tot het [[chirurgie|chirurgisch]] verwijderen van het verdikte gedeelte van de neusamandel (''[[adenotomie]]'') en/of de keelamandelen (''[[tonsillectomie]]'').
Vanwege de ligging is de neusamandel een van de eerste delen van het [[lymfevatenstelsel]] die in aanraking komen met [[infectie|infecterende]] [[bacterie|bacteriën]]. Als er meer bacteriën binnenkomen dan de neus- en keelamandelen aankunnen, kunnen de amandelen ontstoken raken. Ze zijn dan rood en opgezwollen en kunnen ziekteverschijnselen veroorzaken. Afhankelijk van de aard, de ernst en de frequentie van de klachten kan dan overgegaan worden tot het [[chirurgie|chirurgisch]] verwijderen van het verdikte gedeelte van de neusamandel (''[[adenotomie]]'') en/of de keelamandelen (''[[tonsillectomie]]'').


==Literatuurverwijzingen==
{{Appendix|Bron|2=
{{References}}
* [http://www.kno.nl/publiek/voorlichting/amandel_kind Wat zijn 'de amandelen' en wat is hun functie?], Nederlandse Vereniging voor Keel-Neus-Oorheelkunde en Heelkunde van het Hoofd-Halsgebied
* [http://www.kno.nl/publiek/voorlichting/amandel_kind Wat zijn 'de amandelen' en wat is hun functie?], Nederlandse Vereniging voor Keel-Neus-Oorheelkunde en Heelkunde van het Hoofd-Halsgebied
}}


[[Categorie:Anatomie]]
[[Categorie:Anatomie]]

Versie van 26 dec 2013 22:49

Neusamandel op de overgang van neus en keel

De farynxtonsil, tonsilla pharyngica,[1] neusamandel[2] of adenoïd bevindt zich aan de achterzijde van de neus-keelholte. De neusamandel speelt, evenals de keelamandelen (tonsillen), een rol in het immuunsysteem, met name bij jonge kinderen. Vanaf een leeftijd van ongeveer acht jaar neemt de grootte van de neusamandel af.

Vanwege de ligging is de neusamandel een van de eerste delen van het lymfevatenstelsel die in aanraking komen met infecterende bacteriën. Als er meer bacteriën binnenkomen dan de neus- en keelamandelen aankunnen, kunnen de amandelen ontstoken raken. Ze zijn dan rood en opgezwollen en kunnen ziekteverschijnselen veroorzaken. Afhankelijk van de aard, de ernst en de frequentie van de klachten kan dan overgegaan worden tot het chirurgisch verwijderen van het verdikte gedeelte van de neusamandel (adenotomie) en/of de keelamandelen (tonsillectomie).

Literatuurverwijzingen

  1. Kopsch, F. (1941). Die Nomina anatomica des Jahres 1895 (B.N.A.) nach der Buchstabenreihe geordnet und gegenübergestellt den Nomina anatomica des Jahres 1935 (I.N.A.) (3. uitgave). Leipzig: Georg Thieme Verlag.
  2. Kloosterhuis, G. (1965). Praktisch verklarend zakwoordenboek der geneeskunde (9de druk). Den Haag: Van Goor Zonen.