Bernabò Visconti: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 25 jun 2014 17:23

Bernabò Visconti (Milaan, ca. 1319/1322 – Trezzo sull'Adda, 18 december 1385) was (mede)heer van Milaan van 1349 tot zijn dood. Hij was een zoon van Stefano Visconti en diens vrouw Valentina Doria.

Levensloop

Samen met zijn broers Matteo II en Galeazzo II volgde hij zijn oom Luchino en na hem aartsbisschop Giovanni Visconti op als heer van Milaan, nadat ze de zoon vanLuchino, ook Luchino geheten, als opvolger buitenspel hadden gezet op verdenking een onwettig kind te zijn.

Hij bleef zijn ganse leven oorlog voeren. Om te beginnen voor de herovering van Bologna die hem door Giovanni Visconti d'Oleggio was ontnomen. Hij verloor telkens en haastte zich om vrede te sluiten, maar alleen maar om een paar jaar later weer in de aanval te gaan. Volgende oorlogen werden genoteerd:

1356: eerste oorlog tegen d'Oleggio, vrede gesloten op 8 juni 1358,
1358: nieuwe vijandelijkheden, vrede gesloten op 5 maart 1364,
1366: nieuwe oorlog, vrede gesloten februari 1369,
1370: nieuwe oorlog, poging Modena in te nemen, vrede einde 1370,
1371: nieuwe oorlog, naar aanleiding van de verwerving van Reggio,
1375: nieuwe oorlog, de oorlog van de Florentijnen tegen de Kerkelijke Staten,
1378: nieuwe oorlog, tegen het geslacht de la Scala, waar zijn vrouw toe behoorde,
1379: nieuwe oorlog, tegen de Genuezen.

Toen zijn broers in respectievelijk 1355 en 1378 overleden, probeerde hij de alleenheerschappij over de stad te krijgen. Hij werd hierin bestreden door zijn neef en schoonzoon Gian Galeazzo, zoon en opvolger van Galeazzo II. Deze won het pleit in 1385, liet zijn oom arresteren en opsluiten in Milaan. Het was slechts bij de derde vergiftigingspoging dat hij de geest gaf.

Bernabò huwde op 27 september 1350 in Verona met Beatrice della Scala († Milaan 18 juni 1384), dochter van Mastino II, heer van Verona en Vicenza. Zij kregen 15 kinderen:

Taddea (ca 1351 – 1381); ∞ (1364) hertog Stefanus III van Beieren (1337 – 1413)
Verde (ca 1352 – 1414); ∞ (1365) Leopold III van Oostenrijk (1351 – 1386), hertog van Stiermarken en Karinthië
Marco (1353 – 1382); ∞ (1367) Isabella van Beieren-Landshut (1361 – 1382)
Valentina (ca 1357 – 1393); ∞ (1378) koning Peter II van Cyprus (ca 1354 – 1382)
Ludovico (1358 – 1404); ∞ (1381) Violante Visconti (1354 – 1386)
Carlo (1359 – 1403); ∞ (1382) Beatrix van Armagnac
Antonia (ca 1360 – 1405); ∞ (1380) graaf Everhard III van Württemberg (1364 – 1417)
Caterina (ca 1361 – 1404); ∞ (1380) Gian Galeazzo Visconti (1351 – 1402)
Agnese (ca 1362 – 1391); ∞ (1380) Francesco I Gonzaga (1366 – 1407)
Rodolfo (ca 1364 – 1389)
Maddalena (1366 – 1404); ∞ (1381) hertog Frederik van Beieren-Landshut (1339 – 1393)
Anglesia (1368 – 1439); ∞ (1400) koning Janus van Cyprus (1374 – 1432)
Gianmastino (1370 – Bergamo 19 juni 1405), heer van Bergamo, Valcamonica en Ghiaradadda
Lucia (1372 – 1424); ∞ I Koenraad VII van Grüningen († 1403), graaf van Landau in der Pfalz; ∞ II (1407) Edmund Holland (1383 – 1407), 4e graaf van Kent
Elisabetta (1374 – 1432); ∞ (1395) hertog Ernst van Beieren-München (1373 – 1438)

Daarnaast had hij nog zeker 18 kinderen bij verschillende maîtresses.

Literatuur

Biographie universelle ancienne et moderne, Brussel, 1843-1847.
Guido LOPEZ, I signori di Milano: dai Visconti agli Sforza, Roma 2003 ISBN 978-88-541-1440-1

Zie de categorie Bernabò Visconti van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 [[Bestand:Visconti, Barnabò.jpg|thumb|right|250px|Bernabò Visconti]]
 [[File:Monument to Bernabò Visconti (Milan) 01.JPG|thumb|right|250px|Standbeeld van Bernabò Visconti]]
-'''Bernabò Visconti''' ([[Milaan (stad)|Milaan]], ca. [[1319]]/[[1322]] – [[Trezzo sull'Adda]], [[18 december]] [[1385]]) was (mede)[[Heer (leenman)|heer]] van Milaan van [[1349]] tot zijn dood. Hij was een zoon van Stefano Visconti, broer van [[Luchino Visconto (1292-1349)|Luchino Visconti]] en diens vrouw Valentina Doria.
+'''Bernabò Visconti''' ([[Milaan (stad)|Milaan]], ca. [[1319]]/[[1322]] – [[Trezzo sull'Adda]], [[18 december]] [[1385]]) was (mede)[[Heer (leenman)|heer]] van Milaan van [[1349]] tot zijn dood. Hij was een zoon van Stefano Visconti en diens vrouw Valentina Doria.
+==Levensloop==
+Samen met zijn broers [[Matteo II Visconti|Matteo II]] en [[Galeazzo II Visconti|Galeazzo II]] volgde hij zijn oom Luchino en na hem aartsbisschop Giovanni Visconti op als heer van Milaan, nadat ze de zoon vanLuchino, ook Luchino geheten, als opvolger buitenspel hadden gezet op verdenking een onwettig kind te zijn.
+Hij bleef zijn ganse leven oorlog voeren. Om te beginnen voor de herovering van [[Bologna]] die hem door [[Giovanni Visconti d'Oleggio]] was ontnomen. Hij verloor telkens en haastte zich om vrede te sluiten, maar alleen maar om een paar jaar later weer in de aanval te gaan. Volgende oorlogen werden genoteerd:
-Samen met zijn broers [[Matteo II Visconti|Matteo II]] en [[Galeazzo II Visconti|Galeazzo II]] volgde hij zijn oom Luchino op als heer van Milaan, nadat ze diens zoon, ook Luchino geheten, als opvolger buitenspel hadden gezet.
+* 1356: eerste oorlog tegen d'Oleggio, vrede gesloten op 8 juni 1358,
+* 1358: nieuwe vijandelijkheden, vrede gesloten op 5 maart 1364,
+* 1366: nieuwe oorlog, vrede gesloten februari 1369,
+* 1370: nieuwe oorlog, poging Modena in te nemen, vrede einde 1370,
+* 1371: nieuwe oorlog, naar aanleiding van de verwerving van Reggio,
+* 1375: nieuwe oorlog, de oorlog van de Florentijnen tegen de Kerkelijke Staten,
+* 1378: nieuwe oorlog, tegen het geslacht de la Scala, waar zijn vrouw toe behoorde,
+* 1379: nieuwe oorlog, tegen de Genuezen.
-Toen zijn broers in respectievelijk [[1355]] en [[1378]] overleden probeerde hij de alleenheerschappij over de stad te krijgen. Hij werd hierin bestreden door zijn neef [[Gian Galeazzo Visconti|Gian Galeazzo]], zoon en opvolger van Galeazzo II. Deze won in 1385 en vermoordde Bernabò.
+Toen zijn broers in respectievelijk [[1355]] en [[1378]] overleden, probeerde hij de alleenheerschappij over de stad te krijgen. Hij werd hierin bestreden door zijn neef en schoonzoon [[Gian Galeazzo Visconti|Gian Galeazzo]], zoon en opvolger van Galeazzo II. Deze won het pleit in 1385, liet zijn oom arresteren en opsluiten in Milaan. Het was slechts bij de derde vergiftigingspoging dat hij de geest gaf.
-Bernabò huwde op [[27 september]] [[1350]] te [[Verona (stad)|Verona]] met Beatrice della Scala († Milaan [[18 juni]] [[1384]]), dochter van Mastino II, heer van Verona en [[Vicenza (stad)|Vicenza]]. Zij kregen 15 kinderen:
+Bernabò huwde op [[27 september]] [[1350]] in [[Verona (stad)|Verona]] met Beatrice della Scala († Milaan [[18 juni]] [[1384]]), dochter van Mastino II, heer van Verona en [[Vicenza (stad)|Vicenza]]. Zij kregen 15 kinderen:
 *[[Taddea Visconti|Taddea]] (ca [[1351]] – [[1381]]); ∞ ([[1364]]) [[hertog]] [[Stefanus III van Beieren]]  ([[1337]] – [[1413]])
 *[[Verde Visconti|Verde]] (ca [[1352]] – [[1414]]); ∞ ([[1365]]) [[Leopold III van Oostenrijk (1351-1386)|Leopold III van Oostenrijk]] ([[1351]] – [[1386]]), hertog van [[Stiermarken (hertogdom)|Stiermarken]] en [[Lijst van heersers van Karinthië|Karinthië]]
@@ Regel 24: / Regel 34: @@
 *[[Elisabetta Visconti|Elisabetta]] ([[1374]] – [[1432]]); ∞ ([[1395]]) hertog [[Ernst van Beieren (1373-1438)|Ernst van Beieren-München]] ([[1373]] – [[1438]])
-Naast deze kinderen had hij nog zeker 18 kinderen bij verschillende [[maîtresse]]s.
+Daarnaast had hij nog zeker 18 kinderen bij verschillende [[maîtresse]]s.
+==Literatuur==
+* ''Biographie universelle ancienne et moderne'', Brussel, 1843-1847.
+* Guido LOPEZ, ''I signori di Milano: dai Visconti agli Sforza'', Roma 2003 ISBN 978-88-541-1440-1
 {{Commonscat|Bernabò Visconti}}