Titan IV: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Afbeelding:Titan IV rocket.jpg|thumb|right|200px|Titan IVB tijdens de lancering (USAF)]] |
[[Afbeelding:Titan IV rocket.jpg|thumb|right|200px|Titan IVB tijdens de lancering (USAF)]] |
||
De '''Titan IV''' |
De '''Titan IV''' was een type onbemande draag[[Raket (apparaat)|raket]] dat in gebruik was bij de [[US Air Force]]. Voor de lanceringen werd gebruikgemaakt van de militaire lanceerinrichtingen op [[Kennedy Space Center|Cape Canaveral]] in [[Florida (staat)|Florida]] en [[Vandenberg (vliegbasis)|Vandenberg]] in [[Californië]]. |
||
== Titan IVA == |
== Titan IVA == |
||
Regel 6: | Regel 6: | ||
== Titan IVB == |
== Titan IVB == |
||
De Titan IVB is |
De Titan IVB is was de laatste en tevens grootste onbemande draagraket in gebruik bij de US Air Force. Voor de aandrijving werd gebruikgemaakt van een vloeibarebrandstofmotor op brandstof [[Aerozine 50]] en [[oxidator]] [[Distikstoftetraoxide|stikstoftetraoxide]] in onafhankelijke tanks. Tijdens de lancering zorgden twee vastebrandstofmotoren voor aanvullend vermogen. De eerste Titan IVB werd op [[23 februari]] [[1997]] gelanceerd. Hij is gebaseerd op de Titan III en de Titan IVA. |
||
== Missies == |
== Missies == |
||
Naast het in een [[baan (hemellichaam)|baan]] brengen van een groot aantal militaire satellieten |
Naast het in een [[baan (hemellichaam)|baan]] brengen van een groot aantal militaire satellieten werden de Titan IV's soms ook ingezet voor civiele doeleinden. Op [[15 oktober]] [[1997]] werd de [[Cassini-Huygens]] [[ruimtesonde]] gelanceerd met een Titan IVB. |
||
== Externe links == |
== Externe links == |
Versie van 4 mei 2016 13:37
De Titan IV was een type onbemande draagraket dat in gebruik was bij de US Air Force. Voor de lanceringen werd gebruikgemaakt van de militaire lanceerinrichtingen op Cape Canaveral in Florida en Vandenberg in Californië.
Titan IVA
Bij het ontwerpen van de Titan IV is de Titan III als uitgangsmodel genomen, waarbij diverse verbeteringen en uitbreidingen zijn doorgevoerd. De Titan IVA draagraket bestaat uit twee vastebrandstofmotoren, één met vloeibare brandstof en een ruimte voor de lading met een diameter van 5 meter. Daarboven kunnen verschillende modules worden bijgeplaatst zoals de Centaur capsule of de Inertial om de mogelijkheden van de raket uit te breiden. In de standaarduitvoering is de totale lengte 62 m. Op 14 juni 1989 werd de eerste Titan IVA gelanceerd en later zijn de Titan IVA's regelmatig ingezet voor het lanceren van, veelal militaire, kunstmanen. De laatste Titan IVA werd gelanceerd in augustus 1998.
Titan IVB
De Titan IVB is was de laatste en tevens grootste onbemande draagraket in gebruik bij de US Air Force. Voor de aandrijving werd gebruikgemaakt van een vloeibarebrandstofmotor op brandstof Aerozine 50 en oxidator stikstoftetraoxide in onafhankelijke tanks. Tijdens de lancering zorgden twee vastebrandstofmotoren voor aanvullend vermogen. De eerste Titan IVB werd op 23 februari 1997 gelanceerd. Hij is gebaseerd op de Titan III en de Titan IVA.
Missies
Naast het in een baan brengen van een groot aantal militaire satellieten werden de Titan IV's soms ook ingezet voor civiele doeleinden. Op 15 oktober 1997 werd de Cassini-Huygens ruimtesonde gelanceerd met een Titan IVB.