Succubus: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4: | Regel 4: | ||
[[Lilith (mythologie)|Lilith]] wordt vaak gezien als de moeder van de succubus. |
[[Lilith (mythologie)|Lilith]] wordt vaak gezien als de moeder van de succubus. |
||
== |
==Oorsprong== |
||
Het geloof in de succubi kan een verklaring zijn geweest voor verschillende onduidelijkheden. Bijvoorbeeld, waardoor ontstaat een [[natte droom]] of waarom beweegt iemand in zijn [[remslaap]] soms zo raar met zijn ogen. Een andere verklaring is de [[slaapverlamming]], waarbij iemands spieren verlamd zijn en hallucinaties kunnen ontstaan waarbij men de indruk heeft dat iemand op de borst zit of er een kwaadaardige aanwezigheid in de kamer is. Uit een seksuele (natte) droom gevolgd door slaapverlamming met een hallucinatie dat iemand op de borst zit zou men al snel de conclusies kunnen trekken dat men door een geest of demon 'verkracht' was. |
Het geloof in de succubi kan een verklaring zijn geweest voor verschillende onduidelijkheden. Bijvoorbeeld, waardoor ontstaat een [[natte droom]] of waarom beweegt iemand in zijn [[remslaap]] soms zo raar met zijn ogen. Een andere verklaring is de [[slaapverlamming]], waarbij iemands spieren verlamd zijn en hallucinaties kunnen ontstaan waarbij men de indruk heeft dat iemand op de borst zit of er een kwaadaardige aanwezigheid in de kamer is. Uit een seksuele (natte) droom gevolgd door slaapverlamming met een hallucinatie dat iemand op de borst zit zou men al snel de conclusies kunnen trekken dat men door een geest of demon 'verkracht' was. |
||
== |
==Beschrijvingen== |
||
⚫ | In de [[5e eeuw]] schreef [[Augustinus van Hippo]] in zijn ''[[De Civitate Dei]]'': ''"Het is een wijdverbreid geloof dat bosgoden en faunen, doorgaans incubi genoemd, herhaaldelijk vrouwen hebben lastiggevallen en met hen gecoïteerd hebben."''<ref name="heksendemonen">'Heksen en demonen', uitgeverij Helmond, Standaard, 1974, ISBN 9002 13199 2</ref> |
||
;Augustinus |
|||
⚫ | In |
||
⚫ | In de [[13e eeuw]] schreef [[Albertus Magnus]] dat ''"er plaatsen waren waar een man 's nachts nauwelijks kon slapen zonder door een succubus te worden lastiggevallen."''<ref name="heksendemonen"/> Geslachtsgemeenschap werd zonder meer als walgelijk gezien omdat de erfzonde zo werd doorgegeven. Alleen mindere duivels moesten dit vieze werk opknappen. Omdat duivels alleen maar over een aangenomen, luchtachtig lichaam konden beschikken, konden uit het geslachtsverkeer tussen een vrouw en een (mannelijke) [[incubus (demon)|incubus]] geen kinderen voortkomen. Daarom bezocht volgens [[Thomas van Aquino]] een (vrouwelijke) succubus een man, die onvrijwillig zijn zaad af moest staan. Dit werd door de succubus opgevangen en aan een incubus gegeven. Deze bracht dat in bij een heks die vrijwillig en wellustig meewerkte. Hierdoor zou een nieuwe generatie heksen ontstaan.<ref>Het verbond van heks en duivel, Lène Dresen-Coenders, Ambo 1983 ISBN 90 263 0585 0 |
||
;Albertus Magnus |
|||
Van [[Albertus Magnus]] (1206-1280) weten we dat ''"er plaatsen waren waar een man 's nachts nauwelijks kon slapen zonder door een succubus te worden lastiggevallen."''<ref name="heksendemonen"/> |
|||
;Thomas van Aquino |
|||
⚫ | |||
[http://www.dbnl.org/tekst/dres005verb01_01/index.htm Ook digitaal raadpleegbaar]</ref><ref>Klaits, J. (1985): Servants of Satan: The Age of the Witch Hunts ca. 200 blz. [http://books.google.nl/books?id=D6-w4mlWup4C&pg=PA178&lpg=PA178&dq=Klaits,+J.+Servants+of+Satan:+The+Age+of+the+Witch+Hunts&source=bl&ots=qSUiCUVAKk&sig=x5cZxSDruWz7sCoUQoK80xPE5MI&hl=nl&sa=X&oi=book_result&resnum=5&ct=result#PPP1,M1 Gedeeltelijk digitaal raadpleegbaar]</ref> |
[http://www.dbnl.org/tekst/dres005verb01_01/index.htm Ook digitaal raadpleegbaar]</ref><ref>Klaits, J. (1985): Servants of Satan: The Age of the Witch Hunts ca. 200 blz. [http://books.google.nl/books?id=D6-w4mlWup4C&pg=PA178&lpg=PA178&dq=Klaits,+J.+Servants+of+Satan:+The+Age+of+the+Witch+Hunts&source=bl&ots=qSUiCUVAKk&sig=x5cZxSDruWz7sCoUQoK80xPE5MI&hl=nl&sa=X&oi=book_result&resnum=5&ct=result#PPP1,M1 Gedeeltelijk digitaal raadpleegbaar]</ref> |
||
Regel 19: | Regel 16: | ||
{{References}} |
{{References}} |
||
}} |
}} |
||
[[Categorie:Demon]] |
[[Categorie:Demon]] |
Versie van 9 mei 2019 14:08
Volgens een middeleeuws joods-christelijk volksgeloof is een succubus (meervoud: succubi, van het Latijnse succubare '(er) onder liggen') een vrouwelijke demon die zich voedt met de energie en/of mannelijke zaad van haar slachtoffers. De mannelijke tegenhanger heet een incubus (meervoud: incubi; in Latijn incubare, 'er op liggen') en zoekt vrouwelijke slachtoffers.
Lilith wordt vaak gezien als de moeder van de succubus.
Oorsprong
Het geloof in de succubi kan een verklaring zijn geweest voor verschillende onduidelijkheden. Bijvoorbeeld, waardoor ontstaat een natte droom of waarom beweegt iemand in zijn remslaap soms zo raar met zijn ogen. Een andere verklaring is de slaapverlamming, waarbij iemands spieren verlamd zijn en hallucinaties kunnen ontstaan waarbij men de indruk heeft dat iemand op de borst zit of er een kwaadaardige aanwezigheid in de kamer is. Uit een seksuele (natte) droom gevolgd door slaapverlamming met een hallucinatie dat iemand op de borst zit zou men al snel de conclusies kunnen trekken dat men door een geest of demon 'verkracht' was.
Beschrijvingen
In de 5e eeuw schreef Augustinus van Hippo in zijn De Civitate Dei: "Het is een wijdverbreid geloof dat bosgoden en faunen, doorgaans incubi genoemd, herhaaldelijk vrouwen hebben lastiggevallen en met hen gecoïteerd hebben."[1]
In de 13e eeuw schreef Albertus Magnus dat "er plaatsen waren waar een man 's nachts nauwelijks kon slapen zonder door een succubus te worden lastiggevallen."[1] Geslachtsgemeenschap werd zonder meer als walgelijk gezien omdat de erfzonde zo werd doorgegeven. Alleen mindere duivels moesten dit vieze werk opknappen. Omdat duivels alleen maar over een aangenomen, luchtachtig lichaam konden beschikken, konden uit het geslachtsverkeer tussen een vrouw en een (mannelijke) incubus geen kinderen voortkomen. Daarom bezocht volgens Thomas van Aquino een (vrouwelijke) succubus een man, die onvrijwillig zijn zaad af moest staan. Dit werd door de succubus opgevangen en aan een incubus gegeven. Deze bracht dat in bij een heks die vrijwillig en wellustig meewerkte. Hierdoor zou een nieuwe generatie heksen ontstaan.[2][3]
Bronnen, noten en/of referenties
|