Non-dualisme: verschil tussen versies
k typo |
correctie |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Non-dualisme''' of '''non-dualiteit''' is een westerse term voor het oorspronkelijke Indiase [[Advaita Vedānta]] . Non-dualisme is een filosofie waarin [[zelfbewustzijn]] centraal staat. Non-dualiteit heeft sterke overeenkomsten met het [[Monisme (filosofie)|monisme]] van [[Benedictus de Spinoza|Spinoza]]. |
'''Non-dualisme''' of '''non-dualiteit''' is een westerse term voor het oorspronkelijke Indiase [[Advaita Vedānta]] . Non-dualisme is een filosofie waarin [[zelfbewustzijn]] centraal staat. Non-dualiteit heeft sterke overeenkomsten met het [[Monisme (filosofie)|monisme]] van [[Benedictus de Spinoza|Spinoza]]. |
||
Het is een bewuste keuze om de term non-duaal (niet twee) te gebruiken. De belichaming van 'een' zou pretenderen dat men weet wat geen twee is. Non-duaal is afgeleid van het [[Latijn]]se woord ''duo'' en het Italiaanse woord ''non''.{{bron?|Bron? Zie bv. https://w.wiki/Xcq|2020|07|23}} ''Duo'' betekent 'twee' en ''non'' verwijst naar 'geen'. Non-dualiteit betekent logischerwijs 'geen twee'. In [[Sanskriet]] spreekt men over [[Advaita |
Het is een bewuste keuze om de term non-duaal (niet twee) te gebruiken. De belichaming van 'een' zou pretenderen dat men weet wat geen twee is. Non-duaal is afgeleid van het [[Latijn]]se woord ''duo'' en het Italiaanse woord ''non''.{{bron?|Bron? Zie bv. https://w.wiki/Xcq|2020|07|23}} ''Duo'' betekent 'twee' en ''non'' verwijst naar 'geen'. Non-dualiteit betekent logischerwijs 'geen twee'. In [[Sanskriet]] spreekt men over [[Advaita Vedanta]]. Letterlijk vertaald: Geen twee. |
||
[[Advaita |
[[Advaita Vedanta]] beoogt, middels een intens innerlijk onderzoek gebaseerd op een combinatie van meditatie en analytisch denken, iemand tot het inzicht te brengen dat zuiver bewustzijn de onderliggende essentie van onze ervaring is: [[sat-chit-ananda]], zijn-bewustzijn-gelukzaligheid. Het zijn is bewustzijn, en dit bewustzijn is gelukzaligheid. De wereld der verschijnselen is in deze manier van denken en waarnemen een zelf-gecreëerde illusie, als in een droom. Het doel van deze benadering is het ontwaken uit deze droom. |
||
In de droom denkt men [[Dualisme|dualistisch]]; wit creëert zwart, oud geeft betekenis aan jong en zonder warm geen koud. Buiten de droom bestaat de dualiteit niet; warm, koud, jong, oud en kleur zijn menselijke constructen. |
In de droom denkt men [[Dualisme|dualistisch]]; wit creëert zwart, oud geeft betekenis aan jong en zonder warm geen koud. Buiten de droom bestaat de dualiteit niet; warm, koud, jong, oud en kleur zijn menselijke constructen. |
||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
De grondgedachte van non-dualistisch denken berust op de ([[Metafysica|metafysische]]) ervaring dat iedere vorm van tweedeling (dualisme) slechts een construct is van het menselijk denken. Het dualistisch denken ontstaat bij de gewaarwording van het zelfbewustzijn dat ontstaat rond het derde levensjaar. De [[neocortex]] van een pasgeborene ontwikkelt op deze leeftijd een zelfbewustzijn. Waarmee de illusie ontstaat dat de [[entiteit]] losstaat van het bewustzijn. |
De grondgedachte van non-dualistisch denken berust op de ([[Metafysica|metafysische]]) ervaring dat iedere vorm van tweedeling (dualisme) slechts een construct is van het menselijk denken. Het dualistisch denken ontstaat bij de gewaarwording van het zelfbewustzijn dat ontstaat rond het derde levensjaar. De [[neocortex]] van een pasgeborene ontwikkelt op deze leeftijd een zelfbewustzijn. Waarmee de illusie ontstaat dat de [[entiteit]] losstaat van het bewustzijn. |
||
Voorbeelden van dualistisch denken zijn te vinden in de tweedeling tussen: [[zelfbewustzijn|het zelfbewustzijn]] ([[ego (begrip)|ego]]) en de ander; man en vrouw; goed en kwaad. De non-dualistische ([[Metafysica|metafysische]]) ervaring laat zien dat alles in zijn essentie één is. Het non-dualistisch denken vindt zijn oorsprong voornamelijk in het [[boeddhisme]] en is onder meer zichtbaar in het [[hindoeïsme]] ([[Advaita Vedanta |
Voorbeelden van dualistisch denken zijn te vinden in de tweedeling tussen: [[zelfbewustzijn|het zelfbewustzijn]] ([[ego (begrip)|ego]]) en de ander; man en vrouw; goed en kwaad. De non-dualistische ([[Metafysica|metafysische]]) ervaring laat zien dat alles in zijn essentie één is. Het non-dualistisch denken vindt zijn oorsprong voornamelijk in het [[boeddhisme]] en is onder meer zichtbaar in het [[hindoeïsme]] ([[Advaita Vedanta]]) |
||
== Zie ook == |
== Zie ook == |
||
Versie van 6 aug 2021 07:17
Non-dualisme of non-dualiteit is een westerse term voor het oorspronkelijke Indiase Advaita Vedānta . Non-dualisme is een filosofie waarin zelfbewustzijn centraal staat. Non-dualiteit heeft sterke overeenkomsten met het monisme van Spinoza.
Het is een bewuste keuze om de term non-duaal (niet twee) te gebruiken. De belichaming van 'een' zou pretenderen dat men weet wat geen twee is. Non-duaal is afgeleid van het Latijnse woord duo en het Italiaanse woord non.[bron?] Duo betekent 'twee' en non verwijst naar 'geen'. Non-dualiteit betekent logischerwijs 'geen twee'. In Sanskriet spreekt men over Advaita Vedanta. Letterlijk vertaald: Geen twee.
Advaita Vedanta beoogt, middels een intens innerlijk onderzoek gebaseerd op een combinatie van meditatie en analytisch denken, iemand tot het inzicht te brengen dat zuiver bewustzijn de onderliggende essentie van onze ervaring is: sat-chit-ananda, zijn-bewustzijn-gelukzaligheid. Het zijn is bewustzijn, en dit bewustzijn is gelukzaligheid. De wereld der verschijnselen is in deze manier van denken en waarnemen een zelf-gecreëerde illusie, als in een droom. Het doel van deze benadering is het ontwaken uit deze droom.
In de droom denkt men dualistisch; wit creëert zwart, oud geeft betekenis aan jong en zonder warm geen koud. Buiten de droom bestaat de dualiteit niet; warm, koud, jong, oud en kleur zijn menselijke constructen.
De grondgedachte van non-dualistisch denken berust op de (metafysische) ervaring dat iedere vorm van tweedeling (dualisme) slechts een construct is van het menselijk denken. Het dualistisch denken ontstaat bij de gewaarwording van het zelfbewustzijn dat ontstaat rond het derde levensjaar. De neocortex van een pasgeborene ontwikkelt op deze leeftijd een zelfbewustzijn. Waarmee de illusie ontstaat dat de entiteit losstaat van het bewustzijn.
Voorbeelden van dualistisch denken zijn te vinden in de tweedeling tussen: het zelfbewustzijn (ego) en de ander; man en vrouw; goed en kwaad. De non-dualistische (metafysische) ervaring laat zien dat alles in zijn essentie één is. Het non-dualistisch denken vindt zijn oorsprong voornamelijk in het boeddhisme en is onder meer zichtbaar in het hindoeïsme (Advaita Vedanta)