Julius Wolff

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Hansmuller (overleg | bijdragen) op 4 mei 2019 om 15:25. (Nieuw artikel: "Julius Wolff (Jules Wolff, Nijmegen, 18 april 1882 - Bergen-Belsen, 8 februari 1945) was een Nederlands wiskundige, die bekend is vanwege zijn Denjoy–Wolff theorema...")
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Julius Wolff
Julius Wolff (bovenste rij rechts) op het International Congress of Mathematicians, Zürich 1932
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 1882
Geboorteplaats Nijmegen
Overlijdensdatum 1945
Overlijdensplaats Bergen-Belsen
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Wetenschappelijk werk
Vakgebied wiskundige
Onderzoek Dynamen, beschouwd als duale vectoren, promotie 1908 bij Diederik Johannes Korteweg
Bekend van Denjoy–Wolff theorema, grensversie van het Lemma van Schwarz
Promotor van Willem Burgers, Cornelis Campagne, Gerrit Deinema, Jan Deknatel, Adrianus Dubbeld, Bastiaan Grootenboer, Albertus van Haselen, Johannes Hoekstra, Frans de Kok, Jan van Kuik, Herman Looman, Johanna Marx, Johannes Nagel, Frederik Nijhoff, Jan van de Putte, Joël Rozenberg, Johannes Thie, Cornelis Visser, Mels van Vlaardingen, Sigofred Vles, Pieter Vredenduin, Johan Wansink, Berend Wever, Wilhelm Wieringa, Egbertha Zwanenburg
Opleiding wis- en natuurkunde
Alma mater Universiteit van Amsterdam
Portaal  Portaalicoon   Wiskunde

Julius Wolff (Jules Wolff, Nijmegen, 18 april 1882 - Bergen-Belsen, 8 februari 1945) [1] [2] was een Nederlands wiskundige, die bekend is vanwege zijn Denjoy–Wolff theorema[3] en zijn grensversie van het Lemma van Schwarz. [5][6]

Wolff studeerde wis- en natuurkunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij in 1908 promoveerde bij Korteweg op het proefschrift Dynamen, beschouwd als duale vectoren.[7] Van 1907 tot 1917 gaf hij les in het middelbaar onderwijs in Meppel, Middelburg en Amsterdam. In 1917 werd Wolff aangesteld als hoogleraar in de "differentiaalrekening, de theorie der functiën en de hoogere stelkunde" (algebra) aan de Universiteit van Groningen en in 1922 aan de Universiteit Utrecht. Hij was tevens statistisch adviseur voor de levensverzekeringsmaatschappij Eigen Hulp (een voorloper van AEGON) met kantoor in Den Haag.[1][8]

Publicaties

Vele wiskundige artikelen en andere publicaties,[1] onder meer

  • Wolff, J. (1926). Sur l’itération des fonctions holomorphes dans une région, et dont les valeurs appartiennent à cette région. C. R. Acad. Sci. 182: 42–43 (Paris)​.
  • Wolff, J. (1926). Sur une généralisation d’un théorème de Schwarz. C. R. Acad. Sci. 182: 918–920 (Paris)​.
  • Wolff, J. (1931). Fourier'sche Reihen, mit Aufgaben. P. Noordhoff, Groningen. [9]

Galerij

Externe links