Nationaal Comité Handhaving Rijkseenheid
Het Nationaal Comité Handhaving Rijkseenheid (voluit Nationaal Comité tot Handhaving der Rijkseenheid, kortweg Comité Rijkseenheid) was een Nederlandse buitenparlementaire actiegroep die in de jaren 1946-1948 tevergeefs bij de Nederlandse regering protesteerde tegen het Akkoord van Linggadjati met de Republik Indonesia. In 1947 waren er door heel Nederland meer dan 250 plaatselijke bijeenkomsten van het Comité en in juli 1947 waren er 236.000 handtekeningen ingezameld voor een petitie.[1] [2]
Geschiedenis
In maart 1947 fuseerde het comité met de stichting Indië in nood...geen uur te verliezen van H. van Swaay een ondernemes uit Den Haag die geld had ingezameld bij bedrijven met belangen in Nederlands-Indië.
Oprichting en leden
Het Comité Rijkseenheid werd op 14 december 1946 opgericht door oudpremier Pieter Sjoerds Gerbrandy met een groep vooraanstaande gelijkgezinden. Het bestuur bestond uit Gerbrandy als voorzitter van het dagelijks bestuur, ex-minister van Koloniën Charles Welter, als vicevoorzitter, en Willem Reyseger als secretaris. Verder namen deel lid van de Raad van State Jan Willem Meyer Ranneft, ex-minister van Marine Johan Furstner, generaal buiten dienst Henri Winkelman en Jan van Angeren ex-minister van Justitie en lid van de Raad van State. In de politieke commissie van het comité zaten Jan Schouten van de ARP, Hendrik Tilanus van de CHU en dominee Pieter Zandt van de Staatkundig Gereformeerde Partij. Pieter Oud, toen van de PvdA, was toegetreden, maar bedankte binnen een maand. Hoogleraar en dichter Carel Gerretson was formeel buitenstaander, maar adviseur en redenaar op de landelijke vergaderingen.
Bronnen, noten en/of referenties
|