Speedskiën

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Speedskien)
De uitrusting van Simone Origone bij zijn wereldrecord

Speedskiën is een tak van de skisport met als doel een zo hoog mogelijke snelheid te behalen. Speedskiën is een professionele sport welke in de jaren 60 door de FIS is erkend. Aan de wedstrijden doen sporters uit zo'n vijftien landen mee. Het huidige wereldrecord staat met 254,958 km/u op naam van de Italiaan Ivan Origone en werd behaald op de snelle piste van Vars, Frankrijk in 2016. Valentina Greggio uit Italië is met 247,083 km/u de snelste vrouw ter wereld, eveneens behaald in Vars.

De piste[bewerken | brontekst bewerken]

Het parcours worden geprepareerd met behulp van een wals en geëgaliseerd door skiërs die het parcours dwars afdalen. Het parcours is opgedeeld in drie zones: de versnellings-, timing- en afremzone. De totaalafstand van het parcours bedraagt 1.000 meter waarin een hoogteverschil van 450 meter wordt overbrugd. De versnellingszone is 450 meter lang en vangt aan met een aanloopzone waarin de skiër versnelt van 0–200 km/u, vervolgens accelereert hij door tot een snelheid van 220+ km/u om na circa 11-12 seconden met deze snelheid in de 100 meter lange timingzone aan te komen. In deze zone wordt zijn tijd tot op één duizendste van een seconde geklokt. Na de rode lijn, welke het einde van de timingzone markeert, te zijn gepasseerd remt de skiër af in de 450 meter lange afremzone. De parcoursen bevinden zich vaak op grotere hoogte zodat de luchtweerstand lager is en de snelheden hoger.

Het materiaal[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ski's moeten tussen 2,20 en 2,40 meter lang en 10 cm breed zijn en maximaal 15 kg (inclusief bindingen) zwaar zijn. Geen aerodynamische aanpassingen zijn toegestaan.
  • Bindingen moeten standaard zijn, er mogen geen (aerodynamische) aanpassingen gedaan worden.
  • Skistokken zijn verplicht. Ze moeten minstens 1 meter lang zijn en zijn speciaal gevormd naar het lichaam van de skiër, de handgrepen zijn van profiel voorzien en zorgen voor meer aerodynamica. Er wordt gebruikgemaakt van twee soorten stokken: gebogen stokken en stokken met een zogenaamde 'Z'-vorm. De stokken mogen maximaal 2 kilogram per paar wegen.
  • Het skipak dat de skiërs dragen is speciaal gevormd naar het lichaam en heeft speciale overkappingen rond de skischoen. Het pak van geplastificeerde synthetische stof is veelal fel van kleur waardoor het minder zonnestraling absorbeert en zodoende niet warm wordt en uitzet. Onder het pak wordt rugbescherming gedragen.
  • De stroomlijnkappen worden onder het skipak gedragen en zorgen voor meer aerodynamica en reduceren de turbulentie. De afstand tussen de voorkant van het been en de achterkant van de stroomlijnkap mag niet meer dan 30 centimeter zijn. Op de voorkant van het lichaam zijn geen stroomlijnkappen toegestaan.
  • Schoenen worden vaak met stof of plakband aan de onderkant van het pak vastgemaakt. Ze mogen maximaal 6 kilogram per paar wegen. Geen aerodynamische aanpassingen zijn toegestaan.
  • De moderne aerodynamische helm is gemaakt van een composiet met glasvezel of carbon, de afneembare achterkant breekt af wanneer een skiër valt. Reglementair moet de helm onder elke hoek door een ring met een doorsnede van 40 centimeter passen. De helm is maximaal 2 kilogram zwaar.
  • Handschoenen zijn verplicht.

De competitie[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden worden verreden in drie categorieën: mannen, vrouwen en productieskiën (de reguliere afdalingsski's en zonder aerodynamische hulpmiddelen). Deelnemers dienen ten minste 16 jaar oud te zijn. Om aan een wereldbekerwedstrijd deel te nemen, moet een deelnemer tijdens een eerdere officiële wedstrijd een snelheid van ten minste 180 km/u (vrouwen: 170 km/u) behaald hebben.

Naast een verplichte trainingsronde bestaat een wedstrijd uit 3 tot 5 runs, gevolgd door een halve finale en een finale. Gedurende het verloop van de wedstrijd vallen de langzaamste deelnemers af, tot er een finaleronde is met maximaal 30 mannen resp. 8 vrouwen. In de categorie productieski is de finale met 10 mannen respectievelijk 5 vrouwen. De winnaar is degene die in de finaleronde de hoogste snelheid heeft bereikt. Wordt tijdens een run een wereldrecord gebroken, dan wordt deze run afgemaakt, maar wordt de wedstrijd gestopt. De winnaar is dan de wereldrecordhouder.

De wedstrijden worden georganiseerd door:

  • FIS: organiseert het wereldkampioenschap en de wereldbeker (World Pro Cup). De wedstrijden hebben een snelheidslimiet van 200 km/u. De starthoogte wordt dusdanig gekozen dat deze limiet waarschijnlijk niet wordt overschreden.
  • France Ski de Vitesse: organiseert sinds 1993 nationale en internationale wedstrijden (Pro Mondial) waarbij geen snelheidslimieten gelden. Sinds 1992 zijn alle wereldrecords tijdens dergelijke wedstrijden behaald.

Er worden ook nationale kampioenschappen en een Europees kampioenschap georganiseerd. Hiernaast zijn er tal van demonstratiewedstrijden en vooraf belegde recordpogingen.

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de Olympische Spelen 1992 in Albertville was speedskiën een demonstratiesport. De Olympische wedstrijden werd georganiseerd in Les Arcs. De wedstrijd werd bij de heren gewonnen door de Fransman Michaël Prüfer en bij de dames door de Finse Tarja Mulari, beiden met een wereldrecord. Het evenement werd overschaduwd door de dood van de Zwitser Nicholas Bochatay, die tijdens de training naast de baan kwam en verongelukte.

Uitslag heren[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Atleet Snelheid (km/u)
1 Vlag van Frankrijk Michaël Prüfer 229,299
2 Vlag van Frankrijk Philippe Goitschel 228,717
3 Vlag van Verenigde Staten Jeffrey Hamilton 226,700
4 Vlag van Frankrijk Laurent Sistach 225,000
5 Vlag van Frankrijk Claude Basile 223,464
6 Vlag van Tsjechië Petr Kokeš 222,325

Uitslag dames[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Atleet Snelheid (km/u)
1 Vlag van Finland Tarja Mulari 219,245
2 Vlag van Noorwegen Liss Pettersen 212,892
3 Vlag van Zwitserland Renata Kolarova 210,526
4 Vlag van Zweden Anna Morin 209,790
5 Vlag van Verenigde Staten Melissa Dimino-Simons 203,620
6 Vlag van Canada Lark Frolek 195,865

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het wereldkampioenschap wordt om de twee jaar gehouden.

2013, Vars, Frankrijk, 26 januari

Mannen: 1) Simone Origone, Italië, 240,00 km/u; 2) Bastien Montes, Frankrijk, 236,61 km/u; 3) Billy Simon, Frankrijk, 233,98 km/u.
Vrouwen: 1) Liss-Anne Pettersen, Noorwegen, 221,63 km/u; 2) Sana Tidstrand, Zweden, 220,93 km/u; 3) Karine Dubouchet-Revol, Frankrijk, 219,22 km/u.

2011, Verbier, Zwitserland, 21 april

Mannen: 1) Simone Origone, Italië, 211,67 km/u; 2) Ivan Origone, Italië, 209,70 km/u; 3) Bastien Montes, Frankrijk, 209,69 km/u; 34) Sébastien Rouget, België, 181,20 km/u.
Vrouwen: 1) Karine Dubouchet-Revol, Frankrijk, 204,05 km/u; 2) Linda Baginski, Zweden, 203,13 km/u; 3) Sana Tidstrand, Zweden, 202,70 km/u.

2009, Vars, Frankrijk, 21 januari

Mannen: 1) Simone Origone, Italië, 225,000 km/u; 2) Philippe May, Zwitserland, 224,578 km/u); 3) Jonathan Moret, Zwitserland, 221,130 km/u; 11) Merijn Vunderink, Nederland, 216,216 km/u; 45) Sébastien Rouget, België, 177,165 km/u.
Vrouwen: 1) Karine Dubouchet-Revol, Frankrijk, 213,523 km/u; 2) Elena Banfo, Italië én Sanna Tidstrand, Zweden, 213,396 km/u.

2007, Verbier, Zwitserland, 19 april

Mannen: 1) Simone Origone, Italië, 216,89 km/u; 2) Philippe May, Zwitserland, 216,59 km/u; 3) Bastien Montes, Frankrijk, 213,85 km/u; 13) Merijn Vunderink, Nederland, 205,64 km/u.
Vrouwen: 1) Sanna Tidstrand, Zweden, 209,19 km/u; 2) Elena Banfo, Italië, 208,23 km/u; 3) Emeli Wolff, Zweden, 208,08 km/u.

2005, Breuil-Cervinia, Italië, 1 april

Mannen: 1) Simone Origone, Italië, 161,15 km/u; 2) Philippe May, Zwitserland, 161,07 km/u; 3) Ross Anderson, Verenigde Staten, 160,86 km/u; 4) Merijn Vunderink, 160,79 km/u.
Vrouwen: 1) Tracie Sachs, Verenigde Staten, 155,78 km/u; 2) Kati Metsaepelfo, Finland, 155,04 km/u; 3) Elena Banfo, Italië, 153,52 km/u.

2003, Salla, Finland, 29 maart 2003

Mannen: 1) Jukka Viitasaaru, Finland, 167,91 km/u; 2) John Hembel, Verenigde Staten, 167,11 km/u; 3) Marc Poncin, Groot-Brittannië, 166,86 km/u. 13) Merijn Vunderink, Nederland, 164,79 km/u.
Vrouwen: 1) Jaana Viitasaari, Finland, 164,60 km/u; 2) Tracie Sachs, Verenigde Staten, 162,01 km/u; 3) Kati Metsaepelfo, Finland, 161,12 km/u

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Het wereldbekerseizoen omvat meestal zes races, verdeeld over drie locaties.

Belgen[bewerken | brontekst bewerken]

België kent volgens de FIS één actieve deelnemer, Joost Vandendries.

FIS code Deelnemer Geboortedatum Activiteit op het hoogste niveau bij FIS
7191 Sébastien Rouget 16-04-1969 4 wereldbekerwedstrijden, beste positie nr. 24.
2 WK-deelnames (34e, 62e)
7250 Joost Vandendries 08-09-1971 1 wereldbekerwedstrijd (36e)

Gegevens FIS op 05-10-2014[1]

Nederlanders[bewerken | brontekst bewerken]

De laatste actieve Nederlander was Merijn Vunderink. In 2005 in Les Arcs bracht hij het Nederlands record op 243,900 km/u. In 2004 won hij een wereldbekerwedstrijd.

In de onderstaande lijst staat een overzicht van de personen die onder een Nederlandse licentie bij de FIS zijn ingeschreven. Hier staan ook oud-skiërs bij.

FIS code Deelnemer Geboortedatum Activiteit op het hoogste niveau bij FIS
400003 Gert Maria Hens 22-05-1966
400001 Harald van Mil 21-06-1965
400002 Valentijn Muenzer 01-01-1971
400006 Othmar Okx 28-07-1975 2 wereldbekerwedstrijden met een 19e en 20e plaats
400004 Merijn Vunderink 10-04-1970 29 wereldbekerwedstrijden, waarvan 1x winst (31-03-2004, Hundfjället, Zweden) en 1x derde.
4 WK-deelnames (4e, 11e, 13e, 13e)
400005 Maarten de Wilde 20-04-1965

Gegevens FIS op 05-10-2014[2]

Wereldrecords[bewerken | brontekst bewerken]

In de onderstaande lijsten staat de ontwikkeling van de wereldrecords voor de mannen en vrouwen. Het parcours in Vars is het snelste ter wereld. De piste heeft een hellingspercentage van zo'n 70%.[3]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Land Naam Land Snelheid (km/u)
2014 Vars Frankrijk Simone Origone Vlag van Italië 252,454
2006 Les Arcs Frankrijk Simone Origone Vlag van Italië 251,397
2002 Les Arcs Frankrijk Philippe Goitschel Vlag van Frankrijk 250,700
1999 Les Arcs Frankrijk Harry Egger Vlag van Oostenrijk 248,105
1997 Vars Frankrijk Philippe Billy Vlag van Frankrijk 243,902
1995 Vars Frankrijk Jeffrey Hamilton Vlag van Verenigde Staten 241,448
1993 Les Arcs Frankrijk Philippe Goitschel Vlag van Frankrijk 233,610
1992 Les Arcs Frankrijk Michaël Prüfer Vlag van Frankrijk 229,299
1988 Les Arcs Frankrijk Michaël Prüfer Vlag van Frankrijk 223,741
1987 Portillo Chili Michaël Prüfer Vlag van Frankrijk 217,680
1987 Les Arcs Frankrijk Graham Wilkie Vlag van Verenigd Koninkrijk 212,514
1984 Les Arcs Frankrijk Franz Weber Vlag van Oostenrijk 208,937
1983 Silverton Verenigde Staten Franz Weber Vlag van Oostenrijk 208,092
1982 Silverton Verenigde Staten Franz Weber Vlag van Oostenrijk 203,916
1982 Les Arcs Frankrijk Steve Mc Kinney Vlag van Verenigde Staten 201,230
1978 Portillo Chili Steve Mc Kinney Vlag van Verenigde Staten 200,222
1977 Cervinia Italië Steve Mc Kinney Vlag van Verenigde Staten 195,975
1977 Portillo Chili Steve Mc Kinney Vlag van Verenigde Staten 195,200
1976 Cervinia Italië Tom Simmons Vlag van Verenigde Staten 194,489
1975 Cervinia Italië Pino Meynet Vlag van Italië 194,384
1974 Cervinia Italië Steve Mc Kinney Vlag van Verenigde Staten 189,473
1973 Cervinia Italië Alessandro Casse Vlag van Italië 184,237
1971 Cervinia Italië Alessandro Casse Vlag van Italië 184,143
1970 Cervinia Italië Masaru Morishita Vlag van Japan 183,392
1964 Cervinia Italië Luigi Di Marco Vlag van Italië 174,757
1963 Portillo Chili Rick Dorwroth Vlag van Verenigde Staten 171,428
1963 Portillo Chili C.B. Vaughan Vlag van Verenigde Staten 171,428
1963 Cervinia Italië Alfred Planger Vlag van Italië 168,224
1960 Cervinia Italië Luigi Di Marco Vlag van Italië 163,265
1959 Sestriere Italië Edoardo Agreiter Vlag van Italië 160,714
1947 Cervinia Italië Zeno Colo Vlag van Italië 159,292
1931 St. Moritz Zwitserland Leo Gasperl Vlag van Oostenrijk 136,600
1930 St. Moritz Zwitserland Gustav Lantschner Vlag van Oostenrijk 105,675

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Land Naam Land Snelheid (km/u)
2006 Les Arcs Frankrijk Sanna Tidstrand Vlag van Zwitserland 242,590
2002 Les Arcs Frankrijk Karine Dubouchet Vlag van Frankrijk 242,260
1999 Les Arcs Frankrijk Karine Dubouchet Vlag van Frankrijk 234,528
1997 Vars Frankrijk Carolyn Curl Vlag van Verenigde Staten 231,660
1996 Les Arcs Frankrijk Karine Dubouchet Vlag van Frankrijk 225,766
1996 Vars Frankrijk Karine Dubouchet Vlag van Frankrijk 225,140
1995 Vars Frankrijk Karine Dubouchet Vlag van Frankrijk 225,000
1992 Les Arcs Frankrijk Tarja Mulari Vlag van Finland 219,245
1988 Les Arcs Frankrijk Tarja Mulari Vlag van Finland 214,413
1987 Les Arcs Frankrijk Jacqueline Blanc Vlag van Frankrijk 201,005
1984 Les Arcs Frankrijk Melissa Dimino Vlag van Verenigde Staten 200,780
1983 Les Arcs Frankrijk M. Kuntz Vlag van Verenigde Staten 190,375
1982 Les Arcs Frankrijk Annie Breyton Vlag van Frankrijk 175,353
1980 Silverton Verenigde Staten Catherine Breyton Vlag van Frankrijk 169,332
1964 Cervinia Italië C. Staffner Vlag van Oostenrijk 143,027

Overige records[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ivan Origone (Italië) - 250,70 km/u - junioren
  • Philippe Goitschel (Frankrijk) - 250.700 km/u - veteranen
  • Merijn Vunderink (Nederland) - 243,900 km/u - Nederlands record
  • Michael Milton (Australië) - 213,650 km/u - gehandicapten; hij skiet op 1 been
  • Xavier Cousseau (Frankrijk) - 212,260 km/u - monoski mannen
  • Grégory Meichtry (Zwitserland) - 211,020 km/u - productieski mannen
  • Charlotte Bar (Frankrijk) - 200,1100 km/u - productieski vrouwen
  • Patty Moll - (Zwitserland) - 145 km/u - monoski vrouwen
  • Romuald Bonvin (Zwitserland) 204,43 km/u - ski bob

Alle records: peildatum 6 september 2009

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Speedskiën is de op een na snelste niet-gemotoriseerde sport ter wereld. Geregeld wordt een snelheid van 200 km/u overschreden, wat sneller is dan de snelheid van een parachutist tijdens de vrije val. Alleen bij de sport speed skydiving (vrije val met het hoofd naar beneden) worden hogere snelheden bereikt. Het wereldrecord is daar 557,57 km/u.[4]
  • Indoor: Op 15 november 2006 is op de indoorpiste in Landgraaf, Nederland een demonstratie speedskiën georganiseerd. De Schotse speedskiër Millard Reid bracht het nieuwe indoor wereldrecord naar 103,5 km/u. De Nederlander Merijn Vunderink eindigde op de derde plaats (101,68 km/u). Het nieuwe wereldrecord bij de dames bracht de Amerikaanse Tracy Max op 101,99 km/u. Het record voor snowboarden is nu van de Nederlander Maarten de Wilde (86,39) km/u. De blinde Engelsman Kevin Alderton behaalde 90,70 km/u.
  • Op het parcours in Les Arcs behaalde de Fransman Eric Barone in 2002 het wereldrecord op de mountainbike: 222,22 km/u.
Zie de categorie Speed skiing van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.