Stephan Eicher

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stephan Eicher
Stephan Eicher op het Brussels Summer Festival
Algemene informatie
Volledige naam Stephan Eicher
Geboren 17 augustus 1960
Münchenbuchsee
Nationaliteit Vlag van Zwitserland Zwitserland
Beroep Zanger en componist
Website http://www.stephaneicher.com

Stephan Eicher (Münchenbuchsee, 17 augustus 1960) is een Zwitsers zanger en componist.[1]

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Eicher werd geboren in het Zwitserse Münchenbuchsee vlak bij Bern. Eichers vader was een muzikant van Jenische afkomst, zijn moeder was afkomstig uit de Elzas. Op elfjarige leeftijd werd hij naar een internaat in het Berner Oberland gestuurd. Op 17-jarige leeftijd speelt hij in zijn eerste bandje, The Noise Boys. In 1979 leent een vriend hem zijn computer. Hij gebruikt deze om zijn eerste eigen songs te schrijven.

In 1980 begint Eicher met zijn jongere broer Martin de band Grauzone. Aanvankelijk maakt hij Super 8-video's en foto's die tijdens concerten op de achtergrond worden getoond, later speelt hij synthesizer en gitaar. Grauzones album Eisbär kent vooral een behoorlijk succes in Duitstalige landen. In 1981 neemt Eicher zijn eerste album Stephan Eicher Spielt Noise Boys op met een dictafoon. In Frankrijk begint het succes van Eicher met de liedjes Two people in a room (van het album I tell this time) in 1986 en Combien de temps (van het album Silence) in 1988. Op het hoogtepunt van zijn carrière in 1991/1992 worden er 600.000 exemplaren van zijn cd Engelberg verkocht.

Eicher zingt zijn liedjes in meerdere talen, waaronder Frans, Duits, Engels, Italiaans, Zwitserduits en Reto-Romaans. Soms gebruikt hij zelfs verschillende talen in hetzelfde nummer. Tot zijn tekstschrijvers behoren Philippe Djian en Martin Suter. Muzikanten die met Eicher samenwerken zijn onder meer Manu Katché, Richard Lloyd, Goran Bregović en Claude Deppa.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Met Grauzone[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1980 : Grauzone
  • 1981 : Eisbär
  • 1998 : Die Surnrise Tapes

Studioalbums[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1980 : Spielt Noise Boys
  • 1983 : Les Chansons bleues
  • 1985 : I Tell This Night
  • 1987 : Silence
  • 1989 : My Place
  • 1991 : Engelberg
  • 1993 : Carcassonne
  • 1996 : 1000 vies
  • 1999 : Louanges
  • 2003 : Taxi Europa
  • 2007 : Eldorado
  • 2012 : Rêveries
  • 2012 : L'Envolée

Livealbums[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1994 : Non ci badar, guarda e passa
  • 2004 : Tour Taxi Europa

Verzamelalbums, ep's en filmmuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1982 : Souvenir
  • 2001 : (Best Of) Hotel's
  • 2002 : Monsieur N. (muziek van de film van Antoine de Caunes)
  • 2009 : Traces (verzamel-cd)