Stevenshofjesmolen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stevenshofjesmolen
Stevenshofjesmolen
Basisgegevens
Plaats Leiden
Bouwjaar 1797
Type grondzeiler
Kenmerken conisch gemetselde molen
Functie poldermolen
Bestemming  het bemalen van de Stevenshofjespolder op vrijwillige basis
Huidig gebruik  poldermolenBewerken op Wikidata
Monumentstatus rijksmonumentBewerken op Wikidata
Monumentnummer  25681
Externe link(s)
Molendatabase
De Hollandsche Molen
Portaal  Portaalicoon   Molens

De Stevenshofjesmolen onder de Nederlandse stad Leiden (voorheen Wassenaar) staat aan de Veenwatering in de Stevenshofjespolder.

Het is een conisch gemetselde poldermolen met een ingebouwd scheprad en met een rietgedekte kap. De opvoerhoogte is ongeveer 0,75 meter. De vlucht bedraagt 20 meter.

De molen dateert van 1797. De molen is in de plaats gekomen van een eerdere molen die op 3 december 1796 verloren is gegaan. In strijd met de voorschriften was de molenaar afwezig, terwijl een ander het malen deed. Bij onweer met harde wind werkte het remsysteem niet goed ("de molen ging door de vang"), waardoor brand ontstond. De molenaar kreeg zijn ontslag.

De Stevenshofjesmolen was een seinmolen, die het sein overnam van de Zelden van Passe in Zoeterwoude. Op de roeden zitten weer beugels, zoals die op de oude Potroeden zaten. Het sein van de Stevenshofjesmolen moesten alle molens tot aan de kust volgen.

Sinds 1976 is de molen eigendom van de Rijnlandse Molenstichting.

Zie de categorie Stevenshofjesmolen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.