Sulbactam
| Sulbactam | ||||
|---|---|---|---|---|
| Chemische structuur | ||||
| ||||
| Gebruik | ||||
| Geneesmiddelengroep | bètalactamase-inhibitor | |||
| Indicaties | Bacteriële infecties | |||
| Toediening | Injectie | |||
| Databanken | ||||
| CAS-nummer | 68373-14-8 | |||
| ATC-code | J01CG01 | |||
| PubChem | 130313 CID 130313 | |||
| Chemische gegevens | ||||
| Molecuulformule | ||||
| IUPAC-naam | ((2S,5R)-3,3-dimethyl-7-oxo-4-thia-1-azabicyclo[3.2.0]heptaan-2-carboxylzuur 4,4-dioxide | |||
| Molmassa | 233.243 g/mol | |||
| ||||
|
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Sulbactam is een molecuul dat gegeven wordt in combinatie met bètalactamantibiotica. Het blokkeert het enzym bètalactamase, dat door bacteriën geproduceerd wordt om bètalactamantibiotica af te breken.
Mechanisme[bewerken | brontekst bewerken]
Sulbactam, zelf ook een betalactam, kan betalactamase blokkeren door irreversibel aan het enzym te binden. Hierdoor wordt de actieve plaats van het enzym bezet, waardoor het niet meer met de lactamantibiotica kan reageren.
Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
Sulbactam kan niet reageren met bepaalde cephalosporinases.
Het wordt vaak gebruikt in combinatie met cefoperazone en ampicilline.
Het molecuul bezit ook intrinsieke antibacteriële activiteit, maar deze is vaak te zwak om van enig klinisch belang te zijn.