Supercopa Sudamericana 1989

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Supercopa Sudamericana 1989
Supercopa João Havelange
Toernooi-informatie
Datum 3 oktober - 29 november 1989
Teams 14 (van 1 confederatie)
Kampioen Vlag van Argentinië CA Boca Juniors (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 26
Doelpunten 53  (2,04 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Argentinië Mauro Airez (Argentinos Juniors)
Vlag van Argentinië Rubén Insúa (Independiente)
Vlag van Colombia John Jairo Tréllez (Atlético Nacional)
(3 doelpunten)[1]
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De Supercopa Sudamericana 1989 was de tweede editie van deze voetbalcompetitie, die enkel open stond voor winnaars van de Copa Libertadores. Alle veertien voormalige winnaars namen deel aan dit toernooi. Titelverdediger Racing Club werd in de kwartfinales uitgeschakeld door de latere winnaar, CA Boca Juniors uit Argentinië. Dankzij deze zege plaatste Boca Juniors voor de Recopa Sudamericana 1990.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

In tegenstelling tot de vorige editie werd de tweede Supercopa Sudamericana in het najaar gehouden. Hierdoor konden in theorie de Copa Libertadores-winnaars van 1988 en 1989 allebei meedoen. Club Atlético Nacional, dat in mei 1989 de Copa Libertadores won, maakte hun debuut. De winnaar van 1988 (Club Nacional) had zich echter al geplaatst voor het toernooi.
CR Vasco da Gama, de winnaar van het Campeonato Sudamericano de Campeones, mocht niet meedoen, omdat dit toernooi pas in 1996 werd erkend door de Zuid-Amerikaanse voetbalbond.

Deelnemer Titels Copa Libertadores
Vlag van Argentinië CA Independiente 7 (1964, 1965, 1972, 1973, 1974, 1975 en 1984)
Vlag van Uruguay CA Peñarol 5 (1960, 1961, 1966, 1982 en 1987)
Vlag van Argentinië Club Estudiantes de La Plata 3 (1968, 1969 en 1970)
Vlag van Uruguay Club Nacional 3 (1971, 1980 en 1988)
Vlag van Brazilië (1968-1992) Santos FC 2 (1962 en 1963)
Vlag van Argentinië CA Boca Juniors 2 (1977 en 1978)
Vlag van Argentinië Racing Club 1 (1967)
Vlag van Brazilië (1968-1992) Cruzeiro EC 1 (1976)
Vlag van Paraguay (1988-1990) Club Olimpia 1 (1979)
Vlag van Brazilië (1968-1992) CR Flamengo 1 (1981)
Vlag van Brazilië (1968-1992) Grêmio FBPA 1 (1983)
Vlag van Argentinië AA Argentinos Juniors 1 (1985)
Vlag van Argentinië CA River Plate 1 (1986)
Vlag van Colombia Club Atlético Nacional 1 (1989)

Toernooi-opzet[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat er slechts veertien deelnemers waren, hoefden twee teams de eerste ronde niet te spelen. Titelverdediger Racing Club kreeg automatisch een vrijstelling en CA Boca Juniors werd vrijgeloot. De overige twaalf teams speelden om zes plekken in de kwartfinale, waarbij teams uit hetzelfde land niet tegen elkaar konden loten. Vanaf de kwartfinales konden ploegen uit hetzelfde land wel tegen elkaar loten.[2]
Elke ronde (ook de finale) bestond uit een thuis- en een uitduel. Het team dat de meeste doelpunten maakte plaatste zich voor de volgende ronde. Indien beide wedstrijden in dezelfde uitslag eindigden, werden er strafschoppen genomen.

Eerste ronde Kwartfinale Halve finale Finale
 Vlag van Argentinië CA River Plate 2 1 3 (1)  
 Vlag van Brazilië (1968-1992) Grêmio FBPA (n.s.) 1 2 3 (4)  
   Vlag van Brazilië (1968-1992) Grêmio FBPA 0 3 3  
   Vlag van Argentinië Club Estudiantes 1 0 1  
 Vlag van Argentinië Club Estudiantes 3 0 3
 Vlag van Uruguay CA Peñarol 0 2 2  
   Vlag van Brazilië (1968-1992) Grêmio FBPA 0 0 0  
   Vlag van Argentinië CA Boca Juniors 0 2 2  
 Vlag van Argentinië CA Boca Juniors Bye  
 Vrijstelling    
   Vlag van Argentinië CA Boca Juniors 0 2 2
   Vlag van Argentinië Racing Club 0 1 1  
 Vlag van Argentinië Racing Club Bye
 Vrijstelling    
   Vlag van Argentinië CA Boca Juniors (n.s.) 0 0 0 (5)
   Vlag van Argentinië CA Independiente 0 0 0 (3)
 Vlag van Paraguay (1988-1990) Club Olimpia 2 0 2  
 Vlag van Brazilië (1968-1992) Cruzeiro EC 0 3 3  
   Vlag van Brazilië (1968-1992) Cruzeiro EC 1 0 1
   Vlag van Argentinië Argentinos Juniors 1 2 3  
 Vlag van Brazilië (1968-1992) CR Flamengo 0 1 1
 Vlag van Argentinië Argentinos Juniors 1 2 3  
   Vlag van Argentinië Argentinos Juniors 0 1 1
   Vlag van Argentinië CA Independiente 1 2 3  
 Vlag van Uruguay Club Nacional 2 0 2  
 Vlag van Colombia Atlético Nacional 1 2 3  
   Vlag van Colombia Atlético Nacional 2 0 2
   Vlag van Argentinië CA Independiente 2 2 4  
 Vlag van Brazilië (1968-1992) Santos FC 1 0 1
 Vlag van Argentinië CA Independiente 2 2 4  

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste ronde werd gespeeld op 3, 4 (heen), 10 en 11 oktober (terug).

Team 1 Tot. Team 2 1e wedstr. 2e wedstr.
CR Flamengo Vlag van Brazilië (1968-1992) 1 - 3 Vlag van Argentinië AA Argentinos Juniors 0 - 1 1 - 2
Club Estudiantes de La Plata Vlag van Argentinië 3 - 2 Vlag van Uruguay CA Peñarol 3 - 0 0 - 2
Santos FC Vlag van Brazilië (1968-1992) 1 - 4 Vlag van Argentinië CA Independiente 1 - 2 0 - 2
Club Nacional Vlag van Uruguay 2 - 3 Vlag van Colombia Club Atlético Nacional 2 - 1 0 - 2
Club Olimpia Vlag van Paraguay (1988-1990) 2 - 3 Vlag van Brazilië (1968-1992) Cruzeiro EC 2 - 0 0 - 3
CA River Plate Vlag van Argentinië 3 - 3 (1 - 4 n.s.) Vlag van Brazilië (1968-1992) Grêmio FBPA 2 - 1 1 - 2

Kwartfinales[bewerken | brontekst bewerken]

De kwartfinales werden gespeeld op 18, 19 en 25 oktober (heen) en 26 oktober en 1 november (terug).

Team 1 Tot. Team 2 1e wedstr. 2e wedstr.
Club Atlético Nacional Vlag van Colombia 2 - 4 Vlag van Argentinië CA Independiente 2 - 2 0 - 2
CA Boca Juniors Vlag van Argentinië 2 - 1 Vlag van Argentinië Racing Club 0 - 0 2 - 1
Cruzeiro EC Vlag van Brazilië (1968-1992) 1 - 3 Vlag van Argentinië AA Argentinos Juniors 1 - 1 0 - 2
Grêmio FBPA Vlag van Brazilië (1968-1992) 3 - 1 Vlag van Argentinië Club Estudiantes de La Plata 0 - 1 3 - 0

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

De halve finales werden gespeeld op 8, 9 (heen), 15 en 16 november (terug).

Team 1 Tot. Team 2 1e wedstr. 2e wedstr.
Grêmio FBPA Vlag van Brazilië (1968-1992) 0 - 2 Vlag van Argentinië CA Boca Juniors 0 - 0 0 - 2
AA Argentinos Juniors Vlag van Argentinië 1 - 3 Vlag van Argentinië CA Independiente 0 - 1 1 - 2

Finale[bewerken | brontekst bewerken]


22 november 1989
CA Boca Juniors Vlag van Argentinië 0 - 0 Vlag van Argentinië CA Independiente Estadio Camilo Cichero, Buenos Aires
Toeschouwers: 65.000
Scheidsrechter: Francisco Lamolina Vlag van Argentinië


29 november 1989
CA Independiente Vlag van Argentinië 0 - 0 Vlag van Argentinië CA Boca Juniors La Doble Visera, Avellaneda
Toeschouwers: 70.000
Scheidsrechter: Juan Antonio Bava Vlag van Argentinië
[3]
  Strafschoppen  
Bianco Gescoord met penalty
Altamirano Gescoord met penalty
Insúa Gescoord met penalty
Artime Gemiste strafschop
3 – 5 Gescoord met penalty Ponce
Gescoord met penalty Marchesini
Gescoord met penalty Latorre
Gescoord met penalty Stafuzza
Gescoord met penalty Giunta


Winnaar Supercopa Sudamericana 1989
Vlag van Argentinië
CA Boca Juniors
1e titel