Tendensroman
De tendensroman is een maatschappelijk geëngageerde variant van de psychologische roman en draait om het uitbeelden van het geestesleven van de hoofdpersoon, maar tegelijkertijd wordt er een overtuiging gepropageerd of bekritiseerd of een maatschappelijke misstand aan de kaak gesteld. Het bekendste Nederlandse voorbeeld is de Max Havelaar van Multatuli.
Voorbeelden[bewerken]
- M.J.J. Exler: Levensleed, 1911
- Aldous Huxley: Brave new world, 1932
- Aldous Huxley: Island, 1962
- Cécile de Jong van Beek en Donk: Hilda van Suylenburg, 1897
- Multatuli: Max Havelaar
- Leon Uris: Exodus, 1955
- Theun de Vries: Sla de wolven, herder, 1946
