The Gospel Standard
The Gospel Standard is het maandelijks verschijnend kerkelijk orgaan van een deelgroep van de Strict Baptists[1] in Engeland, Australië, Noord-Amerika en Canada. Het blad verschijnt sinds 1835 en is daarmee een van de oudste kerkelijke bladen van Engeland.
Omdat veel gemeenten buiten de Kerk van Engeland (Anglicaanse Kerk) uit overtuiging onafhankelijk zijn, hebben publicaties vaak een samenbindend en onderscheidend[2] effect (gehad), en de naam van het blad geeft dan ook een groep onfhankelijke gemeenten aan met gelijke overtuiging en praxis (samengevat in The Gospel Standard Articles of Faith and Rules) die niet op andere wijze in een formele kerkelijke structuur verbonden zijn.
The Gospel Standard werd voor het eerst uitgegeven door John Gadsby, zoon van de predikant William Gadsby. Spoedig raakte ook Joseph Charles Philpot (een geestelijke die de Kerk van Engeland verliet) bij The Standard betrokken. Vele jaren was hij redacteur en de oplage steeg in zijn tijd tot circa 17.000 exemplaren. De opmaak van het blad is heden ten dage nog grotendeels hetzelfde als in de 19e eeuw. In 1971 werd B.A. Ramsbottom[3] (predikant te Luton) redacteur, de huidige redacteur is G.D Buss, predikant van de gemeente in Chippenham (Wiltshire). Naast The Gospel Standard verschijnt ook maandelijks voor de jeugd The Friendly Companion. In Nederland werd het blad in 2010 door ongeveer tachtig mensen gelezen.[4]
Op de eerste en laatste pagina's van het juni nummer van het blad worden gewoontegetrouw alle adressen van de correspondenten van de ongeveer 120 Gospel Standard Strict Baptistgemeenten en de lijst van Gospel Standard predikanten afgedrukt. Op dezelfde omslagbladen ('the wrapper') worden maandelijks de data en tijden van erediensten gepubliceerd. De naam van de spreker of predikant wordt alleen gegeven als zijn naam ook op de Gospel Standard lijst van predikanten voorkomt. Mocht de redactie van mening zijn dat een bepaalde kerk in leer of leven niet meer handelt in overeenstemming met The Gospel Standard Articles of Faith and Rules, dan wordt deze gemeente, na een proces van verheldering en correspondentie, geschrapt van de adressenlijst waarmee de status van Gospel Standard Strict Baptist is vervallen. De adressenlijst is de enige wijze waarop deze groep kerken als denominatie kunnen worden geidentificeerd: formele kerkelijke overlegorganen of meerdere vergaderingen zoals classes of synoden zijn er niet.
De Gospel Standard gemeenten nemen al jaren af in aantal. Dit is het gevolg van een combinatie van sluiting vanwege dalende aantallen leden of bezoekers, of verwijdering van de lijst van Gospel Standard churches (wat soms uit vrije keuze gebeurt).
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- The history of the Gospel Standard Magazine (1835-1985) ISBN 0951079603. Geschreven door B.A. Ramsbottom.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Strict is een afkorting van 'restricted', ter onderscheiding van 'general' baptisten zoals John Bunyan. Het verwijst niet direct naar een stricte of strenge levenswandel, maar naar de 'restricted' avondmaalspraktijk: alleen deelnemers die na persoonlijke geloofsbelijdenis door onderdompeling zijn gedoopt, zijn welkom. Lid te zijn van een Gospel Standard gemeente 'of the same faith and order' is daarbij meestal een bijkomend vereiste. 'Doopleden' of 'geboorteleden' bestaan niet: men is gedoopt en avondmaalsganger, of geen lid.
- ↑ In het geval van de Gospel Standard kerken met name de 'restricted' avondmaalspraktijk, het evangelie (en niet de wet) als leefregel van de gelovige en het ontkennen van een welmenend aanbod van genade aan alle hoorders van het Evangelie. Het gebruik van de Authorised Version (of King James Version) van de Bijbel en het bijna exclusieve gebruik van de hymncollectie van W.Gadsby zijn nu secundaire kenmerken.
- ↑ https://archive.today/20120802172901/http://www.gospelstandard.org.uk/bar.html
- ↑ http://www.digibron.nl/search/detail.jsp?sourceid=1011&uid=00000000012db9d1186affd8ddc014b7&docid=2