Thermosifonkoeling

Thermosifonkoeling is de omschrijving van het koelsysteem dat bij oudere voertuigen gebruikt werd voor de koeling van de motor.

Oorspronkelijk berustte de werking van het koelsysteem op het principe dat water bij verhitting uitzet en stijgt en bij het afkoelen inkrimpt en daalt. Vóór 1940 werkten de meeste koelsystemen volgens het thermosifonprincipe. Zij hadden geen pomp om de circulatie van het water te stimuleren. Het hete water vanaf de motor steeg op door een grote buis of slang tot in het bovenste deel van de radiateur en wanneer het afgekoelde zakte het naar de bodem van de radiateur en stroomde naar de motor terug. Deze vorm van natuurlijke circulatie was langzaam en leidde tot een minder snelle warmteuitwisseling in het gehele systeem.

Thermosifonkoeling is voor hedendaagse vloeistofgekoelde motoren niet geschikt. Deze beschikken allemaal over een waterpomp om de circulatie van de vloeistof te bevorderen.