Tony Coe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Der Belsj (overleg | bijdragen) op 12 jul 2019 om 09:58. (→‎Biografie)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Tony Coe
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Anthony George Coe
Geboren Canterbury, 29 november 1934
Geboorteplaats CanterburyBewerken op Wikidata
Overleden 16 maart 2023Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats CanterburyBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Werk
Genre(s) Jazz
Beroep Muzikant, componist
Instrument(en) Saxofoon, klarinet, fluit
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel, IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Anthony George Coe (Canterbury, 29 november 1934) is een Britse jazzsaxofonist, -klarinettist, -fluitist en componist.

Biografie

Coe was aanvankelijk werkzaam als journalist. Hij speelde ook in de bands van Joe Daniels, Nat Gonella en Al Fairweather, voordat hij vanaf 1957 werkte bij Humphrey Lyttelton, met wie hij in 1959 op een Amerikaanse tournee ging. Samen met John Picard had hij van 1962 tot 1964 een eigen band. Tussen 1966 en 1969 was hij lid van het orkest van Johnny Dankworth, daarna van de Kenny Clarke/Francy Boland Big Band. Tijdens de vroege jaren 1970 vertolkte hij veel gekoesterde eigen composities als Zeitgeist, werkte hij met een eigen band en met Kenny Wheeler, de band Matrix en Nucleus van Ian Carr. Later was hij werkzaam met Michael Gibbs, Clark Terry, Neil Ardley, Norma Winstone, Benny Bailey en Peter Herbolzheimer. Hij speelde ook een duoalbum in met Derek Bailey.

Tijdens de jaren 1980 werkte hij ook met Stan Tracey, Tony Oxley en Ali Haurand. Verder presenteerde hij albums onder zijn eigen naam met Melody Four en de Lonely Bears met Lol Coxhill en Steve Beresford. Hij had ook deel genomen aan projecten van Bob Moses, Franz Koglmann/Lee Konitz (We Thought About Duke, 1995 en O Moon My Pin-Up, 1998) en Annie Whitehead. Verder schreef hij filmmuziek en was hij bovendien als solist op de tenorsaxofoon betrokken bij de opnamen van de muziek voor Pink Panther van Henry Mancini.

In 1995 werd Coe als eerste Europese jazzmuzikant onderscheiden met de Jazzpar-prijs en in 1997 met de British Jazz Award.

Discografie

Filmografie

  • 1987: Camomille
  • 2002: Gambling, Gods and LSD

Literatuur