Naar inhoud springen

Transitiehuis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:1811:414:9900:e57a:a223:7e8d:81c (overleg) op 17 apr 2020 om 19:23. (→‎Geschiedenis)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Een transitiehuis is in de Belgische strafuitvoering een woonvorm voor een klein aantal gedetineerden om het laatste deel van hun straf uit te zitten.

Geschiedenis

In 2012 werd vzw De Huizen opgericht ter promotie van het idee van detentiehuizen naar analogie met internatonale voorbeelden zoals Exodus Nederland. In kleinere, beter maatschappelijk geïntegreerde omgevingen is de kans op recidive namelijk aanzienlijk kleiner dan in mastodont gevangenissen. De organisatie werd mede opgericht door Hans Claus, directeur van de gevangenis van Oudenaarde, die vanuit zijn ervaring pleit voor een radicaal andere visie op detentie.[1] In 2013 stelde de Liga voor Mensenrechten dit idee voor binnen het project Gedifferentieerde strafuitvoering.[2]

Eind 2017 verklaarde Claus dat justitieminister Geens in 2019 twee 'transitiehuizen' wil openen voor gevangenen die bijna vrij komen. Na evaluatie wil hij deze detentievorm uitbreiden, maar investeert tegelijk 1 miljard euro in een nieuwe mega-gevangenis in Haren voor 1190 gedetineerden.[3][4] Op 9 september 2019 werd het eerste transitiehuis geopend in Mechelen en begin 2020 opent een tweede in Edingen.[5]