UK Open 2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
UK Open Darts
Data 6-8 maart
Locatie Butlin's Resort
Plaats Minehead
Land Engeland
Organisator(s) PDC
Format Legs
Prijzengeld £450.000
Prijzengeld voor winnaar £100.000
9-darter Vlag van Wales Jonny Clayton (laatste 16)

Vlag van Nederland Michael van Gerwen (Halve finale)

Winnaar(s) Vlag van Nederland Michael van Gerwen
← Vorige
Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Darten

Het UK Open 2020, ook bekend onder de naam Ladbrokes UK Open vanwege de sponsor Ladbrokes, was de achttiende editie van het UK Open Darts. Het toernooi werd gehouden van 6 t/m 8 maart 2020 in Minehead, Butlin's Resort. Het toernooi heeft "De FA Cup van het darts" als bijnaam, vanwege de willekeurige loting die na elke ronde plaatsvindt tot de finale.

De titelverdediger was Nathan Aspinall. Hij wist in de voorgaande editie Rob Cross in de finale met 11-5 te verslaan. Aspinall verloor echter in de laatste 64 al van Michael van Gerwen. Dezelfde Van Gerwen won uiteindelijk het toernooi, door in de finale Gerwyn Price met 11-9 te verslaan.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de achttiende editie van de UK Open bedroeg het totale prijzengeld £450.000,-. Dit was even veel als in 2019.

Plaats (aantal spelers) Prijzengeld
(Totaal: £450.000)
Winnaar (1) £100.000
Runner-up (1) £40.000
Halvefinalist (2) £20.000
Kwartfinalist (4) £12.500
Laatste 16 (8) £7.500
Laatste 32 (16) £4.000
Laatste 64 (32) £2.000
Laatste 96 (32) £1.000
Laatste 128 (32) n.v.t.
Laatste 160 (32) n.v.t.

Plaatsing[bewerken | brontekst bewerken]

PDC Order of Merit 1-32[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 1 t/m 32 van de PDC Order of Merit stroomden in de vierde ronde in. Er werd geloot, spelers waren dus niet geplaatst.

  1. Vlag van Nederland Michael van Gerwen
  2. Vlag van Schotland Peter Wright
  3. Vlag van Wales Gerwyn Price
  4. Vlag van Engeland Rob Cross
  5. Vlag van Engeland Michael Smith
  6. Vlag van Schotland Gary Anderson
  7. Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney
  8. Vlag van Engeland Nathan Aspinall
  1. Vlag van Engeland James Wade
  2. Vlag van Engeland Dave Chisnall
  3. Vlag van Engeland Ian White
  4. Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović
  5. Vlag van Engeland Adrian Lewis
  6. Vlag van Australië Simon Whitlock
  7. Vlag van Engeland Joe Cullen
  8. Vlag van Engeland Stephen Bunting
  1. Vlag van Wales Jonny Clayton
  2. Vlag van Polen Krzysztof Ratajski
  3. Vlag van Engeland Chris Dobey
  4. Vlag van Engeland Glen Durrant
  5. Vlag van Nederland Jeffrey de Zwaan
  6. Vlag van Engeland Mervyn King
  7. Vlag van Nederland Jermaine Wattimena
  8. Vlag van Duitsland Max Hopp[1]
  1. Vlag van Engeland Steve Beaton
  2. Vlag van Engeland Darren Webster
  3. Vlag van Nederland Danny Noppert
  4. Vlag van Engeland Ricky Evans
  5. Vlag van België Dimitri Van den Bergh
  6. Vlag van Engeland Keegan Brown
  7. Vlag van Schotland John Henderson
  8. Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan

PDC Order of Merit 33-64[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 33 t/m 64 van de PDC Order of Merit stroomden in de derde ronde in.

  1. Vlag van Engeland Steve West
  2. Vlag van Nederland Vincent van der Voort
  3. Vlag van Engeland Luke Humphries
  4. Vlag van België Kim Huybrechts
  5. Vlag van Ierland William O'Connor
  6. Vlag van Duitsland Gabriel Clemens
  7. Vlag van Engeland James Wilson
  8. Vlag van Ierland Steve Lennon
  1. Vlag van Engeland Ryan Searle
  2. Vlag van Australië Kyle Anderson
  3. Vlag van Engeland Ryan Joyce
  4. Vlag van Engeland Josh Payne
  5. Vlag van Engeland Jamie Hughes
  6. Vlag van Spanje Cristo Reyes
  7. Vlag van Engeland Ross Smith
  8. Vlag van Nederland Ron Meulenkamp
  1. Vlag van Nederland Jelle Klaasen
  2. Vlag van Litouwen Darius Labanauskas
  3. Vlag van Duitsland Martin Schindler
  4. Vlag van Nederland Benito van de Pas
  5. Vlag van Engeland Richard North
  6. Vlag van Noord-Ierland Mickey Mansell
  7. Vlag van Engeland Justin Pipe
  8. Vlag van Nederland Jan Dekker
  1. Vlag van Zuid-Afrika Devon Petersen
  2. Vlag van Wales Jamie Lewis
  3. Vlag van Engeland Luke Woodhouse
  4. Vlag van Portugal José de Sousa
  5. Vlag van Schotland Robert Thornton
  6. Vlag van Spanje Toni Alcinas
  7. Vlag van Engeland Matthew Edgar
  8. Vlag van Engeland Simon Stevenson

PDC Order of Merit 65-96[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 65 t/m 96 van de PDC Order of Merit stroomden in de tweede ronde in.

  1. Vlag van Engeland Harry Ward
  2. Vlag van Engeland Ted Evetts
  3. Vlag van Engeland Mark McGeeney
  4. Vlag van Engeland Andy Boulton
  5. Vlag van Letland Madars Razma
  6. Vlag van Oostenrijk Rowby-John Rodriguez
  7. Vlag van Nederland Geert Nentjes
  8. Vlag van Engeland Scott Baker
  1. Vlag van Engeland Joe Murnan
  2. Vlag van Finland Marko Kantele
  3. Vlag van Noord-Ierland Gavin Carlin
  4. Vlag van Engeland Conan Whitehead
  5. Vlag van Engeland Kirk Shepherd
  6. Vlag van Nederland Maik Kuivenhoven
  7. Vlag van Duitsland Christian Bunse
  8. Vlag van Engeland Matt Clark
  1. Vlag van Engeland Adrian Grey
  2. Vlag van Engeland Reece Robinson
  3. Vlag van Engeland David Pallett
  4. Vlag van Nederland Niels Zonneveld
  5. Vlag van Nederland Vincent van der Meer
  6. Vlag van Engeland Carl Wilkinson
  7. Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse
  8. Vlag van Griekenland John Michael
  1. Vlag van Canada Jeff Smith
  2. Vlag van Wales Barrie Bates
  3. Vlag van Wales Jonathan Worsley
  4. Vlag van Engeland Nathan Derry
  5. Vlag van Nederland Mike van Duivenbode
  6. Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode
  7. Vlag van Engeland Jason Lowe
  8. Vlag van Wales Nick Kenny

PDC Order of Merit 97-128[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 97 t/m 128 van de PDC Order of Merit startten in de eerste ronde.

  1. Vlag van Engeland Scott Waites
  2. Vlag van Engeland Alan Tabern
  3. Vlag van Nederland Wesley Harms
  4. Vlag van Tsjechië Karel Sedláček
  5. Vlag van Engeland Adam Hunt
  6. Vlag van Engeland Wayne Jones
  7. Vlag van Engeland Steve Brown
  8. Vlag van Hongkong Kai Fan Leung
  1. Vlag van België Mike De Decker
  2. Vlag van Engeland Peter Jacques
  3. Vlag van Zweden Daniel Larsson
  4. Vlag van Engeland Gary Blades
  5. Vlag van Nederland Martijn Kleermaker
  6. Vlag van Kroatië Boris Krčmar[2]
  7. Vlag van Oostenrijk Harald Leitinger
  8. Vlag van Spanje Jesús Noguera
  1. Vlag van Engeland Andy Hamilton
  2. Vlag van Engeland Lisa Ashton
  3. Vlag van Schotland Ryan Murray
  4. Vlag van Australië Damon Heta
  5. Vlag van Engeland Darren Penhall
  6. Vlag van Schotland William Borland
  7. Vlag van Engeland Ryan Meikle
  8. Vlag van Engeland Michael Barnard
  1. Vlag van Nederland Derk Telnekes
  2. Vlag van Ierland Ciarán Teehan
  3. Vlag van Engeland Martin Atkins
  4. Vlag van Engeland Aaron Beeney
  5. Vlag van Engeland Bradley Brooks
  6. Vlag van Engeland Callan Rydz
  7. Vlag van Polen Krzysztof Kciuk
  8. Vlag van Duitsland Steffen Siepmann

PDC Challenge Tour Qualifiers[bewerken | brontekst bewerken]

De hoogste 8 spelers uit de Challenge Tour zonder een tourkaart stroomden in de eerste ronde in.

  1. Vlag van Schotland Cameron Menzies
  2. Vlag van Engeland Stephen Burton
  3. Vlag van Rusland Boris Koltsov
  4. Vlag van Engeland Andy Jenkins
  1. Vlag van Nieuw-Zeeland Cody Harris
  2. Vlag van Nederland Berry van Peer
  3. Vlag van Noord-Ierland Kyle McKinstry
  4. Vlag van Engeland Patrick Lynskey

PDC Development Tour Qualifiers[bewerken | brontekst bewerken]

De hoogste 8 spelers uit de Development Tour zonder een tourkaart stroomden in de eerste ronde in.

  1. Vlag van Ierland Shane McGuirk
  2. Vlag van Noord-Ierland Nathan Rafferty
  3. Vlag van Ierland Keane Barry
  4. Vlag van Schotland Greg Ritchie
  1. Vlag van Schotland Andrew Davidson
  2. Vlag van Nederland Kevin Doets
  3. Vlag van Nederland Owen Roelofs
  4. Vlag van Nederland Danny van Trijp
  5. Vlag van Engeland Ben Cheeseman[3]

Rileys Amateurs Qualifiers[bewerken | brontekst bewerken]

Er waren 16 kwalificatieplaatsen te verdienen via verschillende kwalificatietoernooien in Engeland. Hierbij konden amateurs zich kwalificeren voor de UK Open. Deze spelers stroomden in de eerste ronde in.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Vrijdag 6 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (laatste 160)[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van België Mike De Decker 6 – 2 Vlag van Engeland Lisa Ashton Vlag van Australië Damon Heta 4 – 6 Vlag van Engeland Scott Waites
Vlag van Noord-Ierland Kyle McKinstry 6 – 1 Vlag van Engeland Fallon Sherrock Vlag van Nieuw-Zeeland Cody Harris 6 – 5 Vlag van Engeland Scott Taylor
Vlag van Hongkong Kai Fan Leung 6 – 3 Vlag van Engeland Kelvin Self Vlag van Engeland Adam Hunt 0 – 6 Vlag van Tsjechië Karel Sedláček
Vlag van Ierland Keane Barry 2 – 6 Vlag van Engeland Alan Tabern Vlag van Engeland Andy Hamilton 6 – 3 Vlag van Engeland Patrick Lynskey
Vlag van Duitsland Steffen Siepmann 6 – 4 Vlag van Polen Krzysztof Kciuk Vlag van Engeland Peter Jacques 6 – 4 Vlag van Ierland Ciarán Teehan
Vlag van Engeland Michael Barnard 5 – 6 Vlag van Engeland Steve Brown Vlag van Zweden Daniel Larsson 6 – 5 Vlag van Engeland Ryan Meikle
Vlag van Engeland Jason Askew 6 – 4 Vlag van Schotland Greg Ritchie Vlag van Engeland Jason Heaver 6 – 0 Vlag van Spanje Jesús Noguera
Vlag van Engeland Adam Smith-Neale 6 – 4 Vlag van Engeland Ben Cheeseman Vlag van Schotland Darren Beveridge 3 – 6 Vlag van Noord-Ierland Nathan Rafferty
Vlag van Engeland Adam Huckvale 1 – 6 Vlag van Engeland Stephen Burton Vlag van Engeland Rhys Hayden 6 – 5 Vlag van Schotland Jamie Clark
Vlag van Schotland Cameron Menzies 5 – 6 Vlag van Engeland Bradley Brooks Vlag van Noord-Ierland Kevin Burness 1 – 6 Vlag van Oostenrijk Harald Leitinger
Vlag van Engeland Aaron Beeney 3 – 6 Vlag van Nederland Wesley Harms Vlag van Rusland Boris Koltsov 4 – 6 Vlag van Nederland Danny van Trijp
Vlag van Schotland Andrew Davidson 2 – 6 Vlag van Schotland William Borland Vlag van Wales Lewis Williams 6 – 5 Vlag van Wales Robert Owen
Vlag van Engeland Martin Atkins 6 – 5 Vlag van Schotland Ryan Murray Vlag van Ierland Shane McGuirk 5 – 6 Vlag van Engeland Callan Rydz
Vlag van Engeland Wayne Jones 6 – 1 Vlag van Engeland Gary Blades Vlag van Nederland Berry van Peer 6 – 3 Vlag van Nederland Owen Roelofs
Vlag van Wales Justin Smith 6 – 3 Vlag van Engeland Andy Jenkins Vlag van Nederland Derk Telnekes 6 – 3 Vlag van Nederland Martijn Kleermaker
Vlag van Engeland James Richardson 6 – 4 Vlag van Engeland Darren Penhall Vlag van Nederland Kevin Doets 6 – 1 Vlag van Engeland Alfie Thompson

Tweede ronde (laatste 128)[bewerken | brontekst bewerken]

In de tweede ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Scott Baker 5 – 6 Vlag van Engeland Mark McGeeney Vlag van Canada Jeff Smith 5 – 6 Vlag van Griekenland John Michael
Vlag van Engeland David Pallett 3 – 6 Vlag van Nederland Kevin Doets Vlag van Engeland Jason Heaver 4 – 6 Vlag van Noord-Ierland Kyle McKinstry
Vlag van Finland Marko Kantele 0 – 6 Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode Vlag van Engeland Scott Waites 6 – 1 Vlag van Nederland Geert Nentjes
Vlag van Zweden Daniel Larsson 5 – 6 Vlag van België Mike De Decker Vlag van Engeland Bradley Brooks 6 – 3 Vlag van Wales Nick Kenny
Vlag van Engeland Harry Ward 6 – 5 Vlag van Noord-Ierland Gavin Carlin Vlag van Engeland Kirk Shepherd 2 – 6 Vlag van Hongkong Kai Fan Leung
Vlag van Tsjechië Karel Sedláček 6 – 2 Vlag van Wales Barrie Bates Vlag van Engeland Rhys Hayden 6 – 4 Vlag van Engeland James Richardson
Vlag van Engeland Andy Boulton 6 – 2 Vlag van Engeland Reece Robinson Vlag van Engeland Nathan Derry 3 – 6 Vlag van Nederland Maik Kuivenhoven
Vlag van Wales Justin Smith 5 – 6 Vlag van Nederland Wesley Harms Vlag van Nederland Derk Telnekes 3 – 6 Vlag van Letland Madars Razma
Vlag van Wales Jonathan Worsley 6 – 4 Vlag van Engeland Matt Clark Vlag van Engeland Carl Wilkinson 2 – 6 Vlag van Duitsland Steffen Siepmann
Vlag van Engeland Ted Evetts 6 – 1 Vlag van Nederland Berry van Peer Vlag van Engeland Steve Brown 3 – 6 Vlag van Engeland Alan Tabern
Vlag van Nieuw-Zeeland Cody Harris 1 – 6 Vlag van Engeland Jason Lowe Vlag van Engeland Martin Atkins 6 – 2 Vlag van Duitsland Christian Bunse
Vlag van Nederland Mike van Duivenbode 1 – 6 Vlag van Noord-Ierland Nathan Rafferty Vlag van Nederland Niels Zonneveld 6 – 4 Vlag van Engeland Andy Hamilton
Vlag van Oostenrijk Rowby-John Rodriguez 5 – 6 Vlag van Engeland Jason Askew Vlag van Engeland Peter Jacques 3 – 6 Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse
Vlag van Wales Lewis Williams 6 – 3 Vlag van Engeland Adrian Gray Vlag van Oostenrijk Harald Leitinger 3 – 6 Vlag van Engeland Joe Murnan
Vlag van Engeland Stephen Burton 6 – 4 Vlag van Nederland Vincent van der Meer Vlag van Engeland Wayne Jones 3 – 6 Vlag van Engeland Conan Whitehead
Vlag van Nederland Danny van Trijp 0 – 6 Vlag van Schotland William Borland Vlag van Engeland Adam Smith-Neale 3 – 6 Vlag van Engeland Callan Rydz

Derde ronde (laatste 96)[bewerken | brontekst bewerken]

In de derde ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Luke Humphries 98.79 6 – 5 Vlag van Australië Kyle Anderson 92.24 Vlag van België Kim Huybrechts 83.93 6 – 1 Vlag van Schotland Robert Thornton 75.90
Vlag van Engeland Josh Payne 89.98 6 – 4 Vlag van Engeland Luke Woodhouse 86.49 Vlag van Engeland Ryan Searle 94.29 6 – 5 Vlag van Spanje Cristo Reyes 88.46
Vlag van Ierland William O'Connor 99.85 6 – 2 Vlag van Nederland Jan Dekker 92.43 Vlag van Nederland Vincent van der Voort 85.63 6 – 4 Vlag van Griekenland John Michael 84.22
Vlag van Schotland William Borland 94.01 6 – 5 Vlag van België Mike De Decker 91.73 Vlag van Nederland Ron Meulenkamp 92.26 4 – 6 Vlag van Engeland Richard North 92.62
Vlag van Engeland Conan Whitehead 92.92 2 – 6 Vlag van Engeland Steve West 94.88 Vlag van Zuid-Afrika Devon Petersen 92.50 4 – 6 Vlag van Engeland Bradley Brooks 86.59
Vlag van Nederland Wesley Harms 93.18 5 – 6 Vlag van Engeland Martin Atkins 89.23 Vlag van Engeland Stephen Burton 85.73 2 – 6 Vlag van Noord-Ierland Kyle McKinstry 88.94
Vlag van Wales Jamie Lewis 94.01 6 – 5 Vlag van Engeland Ross Smith 95.57 Vlag van Engeland Ted Evetts 86.83 4 – 6 Vlag van Engeland James Wilson 91.04
Vlag van Ierland Steve Lennon 98.89 4 – 6 Vlag van Engeland Alan Tabern 100.32 Vlag van Noord-Ierland Mickey Mansell 80.86 2 – 6 Vlag van Nederland Niels Zonneveld 90.98
Vlag van Engeland Justin Pipe 96.37 6 – 3 Vlag van Hongkong Kai Fan Leung 86.18 Vlag van Engeland Ryan Joyce 99.30 6 – 2 Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse 86.03
Vlag van Portugal José de Sousa 90.29 4 – 6 Vlag van Wales Lewis Williams 91.11 Vlag van Noord-Ierland Nathan Rafferty 88.70 2 – 6 Vlag van Engeland Jamie Hughes 96.30
Vlag van Nederland Maik Kuivenhoven 96.64 3 – 6 Vlag van Duitsland Gabriel Clemens 97.81 Vlag van Litouwen Darius Labanauskas 89.80 3 – 6 Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode 92.89
Vlag van Engeland Rhys Hayden 85.90 6 – 2 Vlag van Spanje Toni Alcinas 82.69 Vlag van Engeland Matthew Edgar 84.19 6 – 3 Vlag van Engeland Callan Rydz 81.41
Vlag van Duitsland Martin Schindler 84.60 6 – 4 Vlag van Nederland Benito van de Pas 85.55 Vlag van Engeland Mark McGeeney 91.59 4 – 6 Vlag van Engeland Andy Boulton 94.13
Vlag van Wales Jonathan Worsley 91.77 3 – 6 Vlag van Engeland Jason Lowe 99.50 Vlag van Letland Madars Razma 87.83 2 – 6 Vlag van Engeland Scott Waites 91.34
Vlag van Nederland Jelle Klaasen 94.15 6 – 4 Vlag van Engeland Jason Askew (Q) 86.89 Vlag van Engeland Harry Ward 88.60 6 – 3 Vlag van Duitsland Steffen Siepmann 80.92
Vlag van Nederland Kevin Doets 90.40 5 – 6 Vlag van Engeland Simon Stevenson 98.96 Vlag van Tsjechië Karel Sedláček 82.97 3 – 6 Vlag van Engeland Joe Murnan 91.27

Vierde ronde (laatste 64)[bewerken | brontekst bewerken]

In de vierde ronde werd er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Wales Gerwyn Price 104.23 10 – 3 Vlag van Nederland Danny Noppert 92.34 Vlag van Engeland Glen Durrant 96.14 8 – 10 Vlag van Schotland Peter Wright 102.30
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 105.48 10 – 8 Vlag van Engeland Nathan Aspinall 97.69 Vlag van Schotland Gary Anderson 99.38 10 – 7 Vlag van Engeland Steve Beaton 91.06
Vlag van Engeland Rhys Hayden 84.80 5 – 10 Vlag van België Dimitri Van den Bergh 91.75 Vlag van Engeland Dave Chisnall 92.99 8 – 10 Vlag van Ierland William O'Connor 96.05
Vlag van Nederland Vincent van der Voort 89.30 9 – 10 Vlag van Engeland Stephen Bunting 90.59 Vlag van Polen Krzysztof Ratajski 105.29 9 – 10 Vlag van Engeland Chris Dobey 105.06
Vlag van Engeland Harry Ward 90.42 6 – 10 Vlag van Engeland Ian White 99.29 Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović 92.61 10 – 4 Vlag van Wales Jamie Lewis 88.03
Vlag van Engeland Ryan Joyce 95.29 9 – 10 Vlag van Duitsland Gabriel Clemens 99.48 Vlag van Engeland Michael Smith 96.80 10 – 4 Vlag van Engeland James Wilson 87.10
Vlag van België Kim Huybrechts 96.16 10 – 8 Vlag van Engeland Ryan Searle 95.92 Vlag van Engeland Richard North 90.89 6 – 10 Vlag van Engeland Alan Tabern 92.45
Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode 95.30 10 – 9 Vlag van Nederland Jermaine Wattimena 91.53 Vlag van Nederland Jeffrey de Zwaan 96.47 7 – 10 Vlag van Australië Simon Whitlock 97.11
Vlag van Noord-Ierland Kyle McKinstry 91.97 10 – 8 Vlag van Engeland Bradley Brooks 88.82 Vlag van Engeland Rob Cross 91.64 10 – 7 Vlag van Nederland Niels Zonneveld 85.60
Vlag van Engeland Joe Cullen 93.15 10 – 7 Vlag van Engeland Mervyn King 84.38 Vlag van Engeland Adrian Lewis 94.91 4 – 10 Vlag van Engeland Jason Lowe 99.82
Vlag van Schotland William Borland 83.46 5 – 10 Vlag van Nederland Jelle Klaasen 92.81 Vlag van Engeland Joe Murnan 88.05 4 – 10 Vlag van Engeland Ricky Evans 92.66
Vlag van Engeland Simon Stevenson 85.43 10 – 9 Vlag van Engeland Darren Webster 90.52 Vlag van Wales Jonny Clayton 103.58 10 – 7 Vlag van Engeland Scott Waites 94.04
Vlag van Engeland Luke Humphries 91.04 8 – 10 Vlag van Engeland Andy Boulton 89.16 Vlag van Wales Lewis Williams 84.25 9 – 10 Vlag van Engeland Steve West 84.52
Vlag van Engeland Matthew Edgar 85.27 10 – 5 Vlag van Engeland Josh Payne 85.66 Vlag van Engeland James Wade 90.92 10 – 5 Vlag van Schotland John Henderson 90.93
Vlag van Engeland Keegan Brown 98.19 9 – 10 Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney 98.60 Vlag van Engeland Justin Pipe 83.27 2 – 10 Vlag van Duitsland Martin Schindler 103.21
Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan 95.26 9 – 10 Vlag van Engeland Jamie Hughes 100.50 Vlag van Engeland Martin Atkins w/o Bye [4]

Zaterdag 7 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Vijfde ronde (laatste 32)[bewerken | brontekst bewerken]

In de vijfde ronde werd er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Australië Simon Whitlock 92.57 5 – 10 Vlag van Engeland Chris Dobey 98.45 Vlag van Engeland Jason Lowe 95.15 9 – 10 Vlag van Nederland Michael van Gerwen 95.63
Vlag van Schotland Peter Wright 101.49 10 – 6 Vlag van Engeland Ian White 98.52 Vlag van Engeland Rob Cross 93.73 10 – 9 Vlag van Engeland Michael Smith 98.87
Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney 94.86 10 – 9 Vlag van Ierland William O'Connor 91.22 Vlag van Wales Gerwyn Price 98.60 10 – 3 Vlag van Engeland Ricky Evans 89.92
Vlag van Engeland James Wade 95.88 10 – 1 Vlag van België Kim Huybrechts 88.55 Vlag van Schotland Gary Anderson 91.29 10 – 5 Vlag van Engeland Simon Stevenson 88.38
Vlag van Engeland Joe Cullen 93.12 4 – 10 Vlag van Wales Jonny Clayton 101.60 Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode 95.58 7 – 10 Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović 91.67
Vlag van Engeland Stephen Bunting 102.31 10 – 2 Vlag van Engeland Alan Tabern 94.22 Vlag van Engeland Matthew Edgar 81.49 4 – 10 Vlag van België Dimitri Van den Bergh 92.01
Vlag van Engeland Jamie Hughes 91.48 10 – 7 Vlag van Engeland Martin Atkins 88.99 Vlag van Nederland Jelle Klaasen 97.41 10 – 1 Vlag van Engeland Steve West 88.43
Vlag van Noord-Ierland Kyle McKinstry 97.98 10 – 5 Vlag van Duitsland Martin Schindler 90.82 Vlag van Engeland Andy Boulton 90.76 6 – 10 Vlag van Duitsland Gabriel Clemens 99.47

Zesde ronde (laatste 16)[bewerken | brontekst bewerken]

In de zesde ronde werd er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Wales Gerwyn Price 102.87 10 – 9 Vlag van Duitsland Gabriel Clemens 97.33 Vlag van Engeland James Wade 92.49 4 – 10 Vlag van Nederland Michael van Gerwen 109.85
Vlag van Nederland Jelle Klaasen 93.01 10 – 9 Vlag van Schotland Gary Anderson 94.06 Vlag van Schotland Peter Wright 101.78 6 – 10 Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney 99.33
Vlag van Engeland Chris Dobey 95.55 8 – 10 Vlag van Wales Jonny Clayton 99.23 Vlag van Engeland Jamie Hughes 90.70 10 – 5 Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović 91.43
Vlag van België Dimitri Van den Bergh 94.11 10 – 8 Vlag van Noord-Ierland Kyle McKinstry 89.67 Vlag van Engeland Rob Cross 94.46 10 – 8 Vlag van Engeland Stephen Bunting 91.20

Zondag 8 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

In de kwartfinale werd er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler
Vlag van België Dimitri Van den Bergh 102.38 5 – 10 Vlag van Wales Gerwyn Price 102.29
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 110.81 10 – 4 Vlag van Engeland Rob Cross 95.12
Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney 95.26 10 – 9 Vlag van Nederland Jelle Klaasen 94.62
Vlag van Engeland Jamie Hughes 90.57 9 – 10 Vlag van Wales Jonny Clayton 91.38

Halve finale en finale[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale
(best of 21 legs)
Finale
(best of 21 legs)
             
 Vlag van Wales Gerwyn Price (102.39) 11  
 Vlag van Wales Jonny Clayton (90.64) 4  
     Vlag van Wales Gerwyn Price (99.16) 9
   Vlag van Nederland Michael van Gerwen (101.42) 11
 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (110.32) 11
 Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney (96.76) 3