UK Open

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
UK Open
Toernooi-informatie
Plaats Resort Butlin's Minehead
Locatie Minehead
Land Vlag van Engeland Engeland
Opgericht 2003
Organisatie(s) PDC
Systeem Legs
Prijzengeld £ 600.000 (2023)[1]
Maand(en) gespeeld Maart (sinds 2013)
Titelhouder
Vlag van België Dimitri Van den Bergh (2024) (1e titel)
Portaal  Portaalicoon   Darten

Het UK Open is een internationaal dartstoernooi en een van de zeven rankingtoernooien op TV van de Professional Darts Corporation.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 2003 tot 2013 werd het evenement jaarlijks gehouden in het Reebok Stadium, in Bolton. Sinds 2014 vindt het toernooi plaats in het resort Butlin's Minehead in Minehead. Het toernooi staat, vanwege zijn format, ook bekend als "de FA Cup van de dartssport". Na elke ronde vindt er een loting plaats waarbij een speler iedere andere speler kan loten.

In de inaugurele finale won de Engelsman Phil Taylor van zijn landgenoot Shayne Burgess. In 2004 trok Roland Scholten aan het langste eind, het jaar daarop wederom Phil Taylor. De Nederlander Raymond van Barneveld wist het toernooi in 2006 te winnen, zijn allereerste rankingtoernooi dat hij speelde voor de PDC. In een zinderende kwartfinale schakelde hij Taylor met 11-10 uit, waarna in de eindstrijd de Engelsman Barrie Bates met 13-7 (in legs) werd geklopt door Van Barneveld.

Tijdens de editie van 2007 won Van Barneveld in de kwartfinale van het toernooi met 11-4 van Phil Taylor. De halve finalepartijen werden door Van Barneveld en Vincent van der Voort gewonnen tegen respectievelijk de Engelsmannen Colin Lloyd (11-5) en Colin Osborne (11-10), waardoor de finale ging tussen de beide Nederlanders. Van Barneveld won de eindstrijd vervolgens overtuigend met 16-8 (in legs). In 2008 won James Wade het Blue Square UK Open met een 11-7 overwinning op Gary Mawson.

De editie van 2018 werd zonder publiek afgewerkt. Dit omdat de veiligheid niet te waarborgen was door de winterse weersomstandigheden. Bovendien werd er in een andere zaal gespeeld, omdat zaal 1, waar het toernooi normaal gesproken werd afgewerkt, door een kapotte verwarming en sneeuw op het dak niet was te gebruiken. Deze editie werd gewonnen door Gary Anderson. Ook in 2021 werd het toernooi zonder publiek gespeeld, ditmaal vanwege de coronapandemie die in 2020 uitbrak. Het werd toen ook op een andere locatie gespeeld, de Marshall Arena in Milton Keynes.

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar (gemiddelde in finale) Legs Runner-up (gemiddelde in finale) Sponsors Prijzenpot Winnaar Runner-up
2003 Vlag van Engeland Phil Taylor (98,03) 18 – 8 Vlag van Engeland Shayne Burgess (91,36) Sky Bet £ 124.000 £ 30.000 £ 15.000
2004 Vlag van Nederland Roland Scholten (89,49) 11 – 6 Vlag van Canada John Part (85,98) Budweiser
2005 Vlag van Engeland Phil Taylor (96,80) 13 – 7 Vlag van Engeland Mark Walsh (84,52)
2006 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld (91,51) 13 – 7 Vlag van Wales Barrie Bates (82,98)
2007 Vlag van Nederland Raymond van Barneveld (94,99) 16 – 8 Vlag van Nederland Vincent van der Voort (88,76) Blue Square £ 150.000
2008 Vlag van Engeland James Wade (94,65) 11 – 7 Vlag van Verenigde Staten Gary Mawson (87,33) £ 178.000
2009 Vlag van Engeland Phil Taylor (100,81) 11 – 6 Vlag van Engeland Colin Osborne (93,24) £ 200.000 £ 40.000 £ 20.000
2010 Vlag van Engeland Phil Taylor (97,71) 11 – 5 Vlag van Schotland Gary Anderson (92,41) Rileys Darts Zones
2011 Vlag van Engeland James Wade (96,25) 11 – 8 Vlag van Engeland Wes Newton (88,51) Speedy Hire
2012 Vlag van Schotland Robert Thornton (95,44) 11 – 5 Vlag van Engeland Phil Taylor (98,58)
2013 Vlag van Engeland Phil Taylor (107,04) 11 – 4 Vlag van Engeland Andy Hamilton (97,95)
2014 Vlag van Engeland Adrian Lewis (109,13) 11 – 1 Vlag van Engeland Terry Jenkins (93,15) Coral £ 250.000 £ 50.000 £ 22.000
2015 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (98,43) 11 – 5 Vlag van Schotland Peter Wright (99,33) £ 300.000 £ 60.000 £ 30.000
2016 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (106,68) 11 – 4 Vlag van Schotland Peter Wright (98,33)
2017 Vlag van Schotland Peter Wright (100,55) 11 – 6 Vlag van Wales Gerwyn Price (97,78) £ 350.000 £ 70.000 £ 35.000
2018 Vlag van Schotland Gary Anderson (105,61) 11 – 7 Vlag van Australië Corey Cadby (104,32)
2019 Vlag van Engeland Nathan Aspinall (88,72) 11 – 5 Vlag van Engeland Rob Cross (84,79) Ladbrokes £ 450.000 £ 100.000 £ 40.000
2020 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (101,43) 11 – 9 Vlag van Wales Gerwyn Price (99,16)
2021 Vlag van Engeland James Wade (102,52) 11 – 5 Vlag van Engeland Luke Humphries (97,95)
2022 Vlag van Nederland Danny Noppert (84,82) 11 – 10 Vlag van Engeland Michael Smith (90,33) Cazoo
2023 Vlag van Engeland Andrew Gilding (95,46) 11 – 10 Vlag van Nederland Michael van Gerwen (96,74) £ 600.000 £ 110.000 £ 50.000
2024 Vlag van België Dimitri Van den Bergh (95,18) 11 – 10 Vlag van Engeland Luke Humphries (96,07) Ladbrokes

Finalisten[bewerken | brontekst bewerken]

PDC-televisietoernooien
World Darts Championship
UK Open
World Matchplay
World Grand Prix
Premier League
Grand Slam of Darts
European Darts Championship
Players Championship Finals
World Cup of Darts
The Masters
World Series of Darts Finals
Champions League of Darts
Speler Winnaar Runner-up
Vlag van Engeland Phil Taylor 5 1
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 3 1
Vlag van Engeland James Wade 3 0
Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 2 0
Vlag van Schotland Peter Wright 1 2
Vlag van Schotland Gary Anderson 1 1
Vlag van Nederland Roland Scholten 1 0
Vlag van Schotland Robert Thornton 1 0
Vlag van Engeland Adrian Lewis 1 0
Vlag van Engeland Nathan Aspinall 1 0
Vlag van Nederland Danny Noppert 1 0
Vlag van Engeland Andrew Gilding 1 0
Vlag van België Dimitri Van den Bergh 1 0
Vlag van Wales Gerwyn Price 0 2
Vlag van Engeland Luke Humphries 0 2
Vlag van Australië Corey Cadby 0 1
Vlag van Engeland Shayne Burgess 0 1
Vlag van Canada John Part 0 1
Vlag van Engeland Mark Walsh 0 1
Vlag van Wales Barrie Bates 0 1
Vlag van Nederland Vincent van der Voort 0 1
Vlag van Verenigde Staten Gary Mawson 0 1
Vlag van Engeland Colin Osborne 0 1
Vlag van Engeland Wes Newton 0 1
Vlag van Engeland Andy Hamilton 0 1
Vlag van Engeland Terry Jenkins 0 1
Vlag van Engeland Rob Cross 0 1
Vlag van Engeland Michael Smith 0 1

Nine-dart finishes[bewerken | brontekst bewerken]

Speler Jaar Ronde Resultaat Tegenstander
Vlag van Engeland Phil Taylor 2004 Laatste 16 Gewonnen Vlag van Engeland Matthew Chapman
2005 Halve finale Gewonnen Vlag van Nederland Roland Scholten
2007 Laatste 32 Gewonnen Vlag van Engeland Wes Newton
2008 Laatste 32 Gewonnen Vlag van Schotland Jamie Harvey
Vlag van Engeland Mervyn King 2010 Laatste 16 Verloren Vlag van Schotland Gary Anderson
Vlag van Schotland Gary Anderson 2012 Laatste 32 Gewonnen Vlag van Engeland David Dodds
Vlag van Engeland Wes Newton 2013 Laatste 16 Verloren Vlag van Engeland Adrian Lewis
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 2016 Laatste 16 Gewonnen Vlag van Engeland Rob Cross
Vlag van Wales Jonny Clayton 2020 Laatste 16 Gewonnen Vlag van Engeland Chris Dobey
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 2020 Halve finale Gewonnen Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney
Vlag van Polen Sebastian Białecki 2021 Laatste 160 Gewonnen Vlag van Schotland Jim McEwan
Vlag van Nederland Jitse van der Wal 2021 Laatste 128 Verloren Vlag van Polen Sebastian Białecki
Vlag van Spanje José Justicia 2022 Laatste 96 Verloren Vlag van Tsjechië Adam Gawlas
Vlag van Engeland James Wade 2022 Laatste 16 Gewonnen Vlag van Kroatië Boris Krčmar
Vlag van Engeland Michael Smith 2022 Laatste 16 Gewonnen Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović