U 131 (Kriegsmarine)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag
Vlag
U 131
Vlag
Vlag
U-505, een typische type IXC boot
Overzicht
Type type IX C
Geschiedenis
Besteld 7 augustus 1939
Werf DeSchiMAG AG Weser Bremen
Bouwnummer 994
Kiellegging 1 september 1940
Tewaterlating 1 april 1941
In dienst gesteld 1 juli 1941
Uit dienst gesteld 17 december 1941
Algemene kenmerken
Lengte 76.76 m
Testdiepte 230 m
Bemanning 48 koppen
Techniek en uitrusting
Machinevermogen 4400 pk dieselmotor
1000 pk elektromotor
Snelheid boven water
10 knopen
onder water
4 knopen
Bewapening 6 x torpedobuizen
Dienstservice
Operaties 27 november 1941 –
17 december 1941
Portaal  Portaalicoon   Marine

De U-131 was een U-boot van het type IX C van de Duitse Kriegsmarine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op 17 december 1941 werd de U-131 tot zinken gebracht door vijf escorteschepen- van het konvooi HG-76 en een Grumman F4F Wildcat/Martlett-vliegtuig van het hulpvliegdekschip HMS Audacity. Ze stond onder commando van korvettenkapitein Arend Baumann.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Ten noordoosten van Madeira, Portugal, op positie 34°12' N. en 13°35' W. werd de U-131 tot zinken gebracht door 5 escortevaartuigen, de sloep HMS Stork, ( commandant kapitein-ter-zee Frederick Johnnie Walker), het korvet HMS Penstemon en de torpedobootjagers HMS Exmoor, HMS Blankney, HMS Stanley en een Martlett-vliegtuig van HMS Audacity. De U-bootbemanning werd krijgsgevangen gemaakt.

Voordat de U-131 zonk, schoot ze een Britse Martlett vliegtuig neer ( Squadron 802 FAA). Dit was de eerste keer dat een U-boot een vliegtuig neerschoot.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]