Ullmanniet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Cote d'Azur (overleg | bijdragen) op 17 jul 2017 om 17:28.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Ullmanniet

Het mineraal ullmanniet is een nikkel-antimoon-sulfide met de chemische formule NiSbS.

Eigenschappen

Het opake staalgrijze of zilverwitte ullmanniet heeft een donkergrijze streepkleur, een metallische glans en een goede splijting volgens de kristalvlakken [100], [010] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 6,65 en de hardheid is 5,5. Het kristalstelsel is isometrisch en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving

Ullmanniet is genoemd naar de Duitse scheikundige en mineraloog J. Ch. Ullmann (1771 - 1821).

Voorkomen

Ullmanniet wordt vooral gevonden in nikkelhoudend gesteente, in combinatie met andere ertsen. Het mineraal vormt een reeks met willyamiet. De typelocatie is Freusburg, Siegen, Noordrijn-Westfalen, Duitsland.

Zie ook

Zie de categorie Ullmannite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.