Naar inhoud springen

Uncle Sam (lied)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Uncle Sam (lied) voor het laatst bewerkt door Jtm (overleg | bijdragen) op 3 jul 2019 13:53. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Uncle Sam
Single van:
Madness
Van het album:
Mad Not Mad
B-kant(en) Please Don't Go
Uitgebracht Oktober 1985
Soort drager Vinyl single
Genre Pop
Duur 3:04
Label Zarjazz
Schrijver(s) Lee Thompson, Chris Foreman
Producent(en) Clive Langer, Alan Winstanley
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Madness
1985
Yesterday's Men
  1985
Uncle Sam
  1985
The Sweetest Girl
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Uncle Sam is een single uit 1985 van de Britse ska-popband Madness. Het is geschreven door saxofonist Lee Thompson en werd in het Verenigd Koninkrijk de 21e top 30-hit. In Nederland kwam het niet in de hitlijsten, het werd wel nummer 1 in VARA's Clipparade. De B-kant is het Who-achtige Please Don't Go.

Thompson schreef Uncle Sam als aanklacht tegen de veramerikanisering van de Britse samenleving. Het werd opgenomen voor Mad Not Mad, de meest serieuze plaat in het oeuvre van Madness, en is een van de weinige nummers uit dit tijdperk die aan de nutty sound van weleer doen denken. Ook de bijbehorende videoclip is typisch Madness; hierin wordt een rustige buitenwijk letterlijk tot slagveld gebombardeerd en gaan de als mariniers uitgedoste heren in een speedboot de Theems op. De blauwe schmink van Thompson verwijst naar zijn drie jaar oude compositie Blue Skinned Beast (afkomstig van The Rise & Fall) dat over de gesneuvelde Falklandmilitairen gaat. De omroeper die de clip aankondigt wordt gespeeld door Seamus Beaghan, plaatsvervanger van de in 1984 vertrokken pianist Mike Barson.