Van Hasselt (geslacht)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Van Hasselt (ook: Copes van Hasselt, Abbema Copes van Hasselt en: Wilhelmy van Hasselt) is een Nederlands, van oorsprong Kleefs geslacht waarvan leden sinds 1663 bestuursfuncties in de Nederlanden vervullen.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De stamreeks begint met de omstreeks 1530 geboren Johan van Hasselt die in 1569 zes-raad te Kleef was en daar in 1599 of 1600 overleed. Zijn achterkleinzoon Johan van Hasselt (1617-1689) werd in 1663 gerichtsman van het Landdrostambt van Zutphen en daarmee de stamvader van het in de Nederlanden gevestigde patriciaatsgeslacht.

In 1709 trouwde sergeant-majoor Jacob van Hasselt (1674-1723) met Ida Geertruida Copes (1681-1722); hun zoon dr. Johan Coenraad Copes van Hasselt (1709-1781) noemde zich Copes van Hasselt en werd de stamvader van de tak Copes van Hasselt.

Een nazaat van de laatste, kolonel Jan Willem Copes van Hasselt (1809-1888) trouwde in 1856 met Abrahamma Louisa Wilhelmina Abbema (1824-1912); hun zoon Jan Frederick Abbema Copes van Hasselt (1860-1936) verkreeg bij Koninklijk Besluit naamswijziging tot Abbema Copes van Hasselt en werd zo de stamvader van de tak Abbema Copes van Hasselt.

Jan Antoni van Hasselt (1815-1890) trouwde in 1845 met Gepke Wilhelmy (1824-1900); een kleinzoon van hen, Ludolf Theodorus Wilhelmy van Hasselt (1883-1962) verkreeg bij KB in 1926 naamswijziging tot Wilhelmy van Hasselt en werd zo de stamvader van de tak Wilhelmy van Hasselt.

De familie werd in 1911, in 1945 en in 2015 opgenomen in het genealogische naslagwerk Nederland's Patriciaat.

Enkele telgen[bewerken | brontekst bewerken]