Verdrag inzake het verbod op kernwapens
Verdrag inzake het verbod op kernwapens | ||||
---|---|---|---|---|
Onderwerp | ontwapening | |||
Ontworpen | 23 december 2016 | |||
Ondertekend | 7 juli 2017 | |||
In werking getreden | 22 januari 2021 | |||
Voorwaarden voor inwerkingtreding | 50e ratificatie | |||
Ondertekenaars | 94[1] | |||
Depositaris | VN-secretaris-generaal | |||
Status | in werking | |||
Talen | Arabisch, Chinees, Engels, Frans, Russisch, en Spaans | |||
|
Het Verdrag inzake het verbod op kernwapens (in het Engels Treaty on the Prohibition of Nuclear Weapons (TPNW) of Nuclear Weapon Ban Treaty) is de eerste juridisch bindende internationale overeenkomst om kernwapens te verbieden, met als doel de totale eliminatie van deze wapens. Het verdrag werd ondertekend op 7 juli 2017, en treedt in werking op 22 januari 2021, 90 dagen na de 50e ratificatie, door Honduras, op 24 oktober 2020.[1]
Voor de landen die het verdrag ondertekenden maar geen kernwapens bezitten, verbiedt het verdrag de ontwikkeling, het testen, de productie, de opslag, het plaatsen, de overdracht, het gebruik en de dreiging van het gebruik van kernwapens, evenals het leveren van hulp en aanmoediging bij de verboden activiteiten. Voor staten met kernwapens voorziet het verdrag in een tijdgebonden kader voor onderhandelingen die moeten leiden tot de verifieerbare en onomkeerbare eliminatie van het kernwapenprogramma.
Ontstaan
[bewerken | brontekst bewerken]Op 23 december 2016 legde de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een onderhandelingsmandaat vast met twee zittingen, van 27 tot 31 maart en van 15 juni tot 7 juli 2017.[2] Het verdrag werd op 7 juli aangenomen met 122 voor, 1 tegen (Nederland) en 1 officiële onthouding (Singapore). 69 landen hebben niet gestemd, waaronder alle kernmachten en alle NAVO-leden behalve Nederland.[3]
Reacties
[bewerken | brontekst bewerken]Hoewel wordt betreurd dat de kernmachten zich afzijdig hebben gehouden,[4] reageerden vredesorganisaties zoals ICAN toch opgetogen over het in werking treden van het verdrag. Ook het Internationaal Comité van het Rode Kruis noemt dit historisch, nu ook kernwapens categorisch verboden worden, na verbod op andere (massavernietigings)wapens zoals biologische en chemische wapens, landmijnen en clustermunitie.[5]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- verdragstekst
- ondertekenaars (gearchiveerd op 27 oktober 2020)
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Treaty on the Prohibition of Nuclear Weapons op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b (en) Signature and ratification status. ICAN (27 oktober 2020). Gearchiveerd op 27 oktober 2020. Geraadpleegd op 26 september 2024.
- ↑ (en) Treaty adopted on 7 July 2017. Verenigde Naties. Gearchiveerd op 26 oktober 2020. Geraadpleegd op 27 oktober 2020.
- ↑ (en) UN General Assembly approves historic resolution. ICAN (23 december 2016). Gearchiveerd op 11 oktober 2020. Geraadpleegd op 27 oktober 2020.
- ↑ Kernwapenverbod in werking na bekrachtiging VN-verdrag. Het Parool (25 oktober 2020). Geraadpleegd op 27 oktober 2020.
- ↑ Kernwapenverbod in werking na vijftigste bekrachtiging VN-verdrag. Knack (25 oktober 2020). Geraadpleegd op 27 oktober 2020.