Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 15 apr 2020 om 10:11.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Het Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer (ook wel Conventie van Wenen of Weense Conventie genoemd) is een van de internationale verdragen waarin de regels van het diplomatieke verkeer zijn vastgelegd. Hieronder vallen de privileges en de onschendbaarheid ("immuniteit") van diplomaten en diplomatieke vertegenwoordigingen.

Bij het Verdrag van Wenen horen twee facultatieve protocollen: het Facultatief Protocol betreffende de verplichte regeling van geschillen en het Facultatief Protocol betreffende de verkrijging van nationaliteit. Het verdrag is aangenomen op 14 april 1961. Het werd vier dagen later, op 18 april 1961 formeel gesloten, en is van kracht sinds 24 april 1964.

Nederland en België zijn twee van de 191 landen die partij zijn bij het Verdrag van Wenen.

In het verdrag is onder meer vastgelegd dat op de residentie (ambtswoning) van een diplomaat geen beslag kan worden gelegd.

Naast dit verdrag bestaat er ook onder meer het Verdrag van Wenen inzake consulair verkeer uit 1963.

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer op de Nederlandstalige Wikisource.