Vincent Moon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vincent Moon

Vincent Moon, pseudoniem van Mathieu Saura (Parijs, 25 augustus 1979),[1] is een Franse filmregisseur van videoclips, documentaires en experimentele films werkend in New York en Parijs.[2] Moon was aanvankelijk gestart voor enkel indierockacts, maar hij is nu tevens actief voor mainstream acts als R.E.M. en Tom Jones.

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Moon portretteerde met zijn serie clips een grote hoeveelheid beroemde indierock-artiesten. Onder de noemer The Take-Away Shows begon hij in 2006 voor de website La Blogothèque videoclips te maken, voornamelijk op ongebruikelijke plekken en in een akoestische opzet. Hij maakte ook een serie die In The Van heette, waarin hij een tiental artiesten, waaronder onder andere Daniel Johnston, een performance liet doen in een auto. Hij heeft clips gemaakt voor artiesten als R.E.M., Tom Jones, Bloc Party, Seasick Steve, Fleet Foxes, The Wombats, dEUS, An Pierlé, Bon Iver, Black Lips, Yeasayer, Liars, R.E.M., Arcade Fire, O'Death, The Ex, De Kift, Stephen Malkmus, Scout Niblett, Caribou, Vic Chesnutt, Architecture in Helsinki, The National, The Young Gods, The Shins, Andrew Bird, The Kooks, Okkervil River, Xiu Xiu, Sufjan Stevens en Beirut.

Naast de serie clips maakte hij ook een aantal experimentele films, zoals Changes in Rhythm, dat ingaat op de investeringen van Coca-Cola in Tanzania, en een documentaire over de All Tomorrow's Parties-edities van 2008 en 2009 in New York.

Moon is in 2009 gevraagd als curator over een van de dagen van het Guitares au Palais-festival in Perpignan, waarbij hij een serie musici bijeenbrengt voor een documentaire. Een van de betrokken bands is het Nederlandse The Moi Non Plus.

Stijl[bewerken | brontekst bewerken]

Moons stijl wordt gedomineerd door geïmproviseerde ruwe snelle opnamen, die qua esthetiek veel parallellen vertonen met de lo-fi-muziekstroming en de Dogma 95-filmstijl. Zijn opnamen zijn vergelijkbaar met de field recordings van Alan Lomax of de John Peel-sessies.

In 2008 kocht Sony een serie clips aan voor een van hun dochterondernemingen.

VPRO's 3voor12 heeft een soortgelijk concept opgericht onder de noemer Behind Closed Doors.

Videoclips[bewerken | brontekst bewerken]

The Take-Away Shows[bewerken | brontekst bewerken]

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]