WTA-toernooi van Pattaya 1999

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Pattaya 1999
Winnares in het enkelspel, Magdalena Maleeva
Officiële naam Volvo Women's Open
Editie 1999 (9e editie)
Stad, land PattayaThailand
Locatie Dusit Thani Hotel
Datum 15–21 november
Auspiciën WTA
Categorie Tier IVb
Prijzengeld US$ 112.500
Deelnemers 32 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Winnaar enkel Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva
Winnaars dubbel Vlag van Zweden Åsa Carlsson
Vlag van Frankrijk Émilie Loit
Vorige: 1998     Volgende: 2000
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 16.000 80
finale $ 8.000 56
halve finale $ 4.400 36
kwartfinale $ 2.250 20
tweede ronde $ 1.400 10
eerste ronde $ 850 1

Het WTA-tennistoernooi van Pattaya (officieel Volvo Women's Open) van 1999 vond plaats van 15 tot en met 21 november 1999 in de Thaise badplaats Pattaya. Het was de negende editie van het toernooi. Er werd gespeeld op hardcourt­buitenbanen.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudster Julie Halard-Decugis was haar titel niet komen verdedigen.

De als eerste geplaatste Kroatische Silvija Talaja bereikte de halve finale. Daarin werd zij uitge­scha­keld door Anne Kremer.

De Bulgaarse kwalificante Magdalena Maleeva won het toer­nooi. In de finale ver­sloeg zij de als vierde geplaatste Anne Kremer (Luxemburg) in drie sets. Maleeva wist voor het eerst in haar loop­baan het toer­nooi van Pattaya op haar naam te schrij­ven. Het was haar zevende WTA-titel, de eerste sinds vier jaar. Zij incas­seerde US$ 16.000 prijzen­geld op dit toernooi.

De Belgische Laurence Courtois verloor haar openings­partij.

Ook voor de Nederlandse Kristie Boogert viel het doek na de eerste ronde.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Kroatië Silvija Talaja 31 halve finale Vlag van Luxemburg Anne Kremer
2. Vlag van Frankrijk Sarah Pitkowski 33 eerste ronde Vlag van Italië Rita Grande
3. Vlag van Oostenrijk Sylvia Plischke 36 tweede ronde Vlag van Zuid-Afrika Joannette Kruger
4. Vlag van Luxemburg Anne Kremer 39 finale Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva
5. Vlag van Rusland Tatjana Panova 44 tweede ronde Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva
6. Vlag van Puerto Rico Kristina Brandi 56 tweede ronde Vlag van Zweden Åsa Carlsson
7. Vlag van Tsjechië Denisa Chládková 57 halve finale Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva
8. Vlag van Australië Nicole Pratt 58 kwartfinale Vlag van Kroatië Silvija Talaja

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
4  Vlag van Luxemburg Anne Kremer 6 1 2
Q  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 4 6 6

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
1  Vlag van Kroatië Silvija Talaja 7 6    
   Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch 5 3       1  Vlag van Kroatië Silvija Talaja 6 6    
   Vlag van Australië Alicia Molik 6 2 4      Vlag van Tsjechië Sandra Kleinová 4 1    
   Vlag van Tsjechië Sandra Kleinová 2 6 6       1  Vlag van Kroatië Silvija Talaja 6 6    
   Vlag van België Laurence Courtois 3 6 3       8  Vlag van Australië Nicole Pratt 0 2    
   Vlag van Hongarije Katalin Marosi 6 0 6        Vlag van Hongarije Katalin Marosi 7 3 3
Q  Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova 0 2     8  Vlag van Australië Nicole Pratt 5 6 6  
8  Vlag van Australië Nicole Pratt 6 6         1  Vlag van Kroatië Silvija Talaja 6 62 2
4  Vlag van Luxemburg Anne Kremer 4 6 7       4  Vlag van Luxemburg Anne Kremer 4 7 6
   Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 6 3 5     4  Vlag van Luxemburg Anne Kremer 6 6    
   Vlag van Slovenië Tina Pisnik 1 0r        Vlag van Frankrijk Amélie Cocheteux 1 2    
   Vlag van Frankrijk Amélie Cocheteux 6 1         4  Vlag van Luxemburg Anne Kremer 6 7  
WC  Vlag van Zweden Åsa Carlsson 4 6 6       WC  Vlag van Zweden Åsa Carlsson 3 68    
WC  Vlag van Thailand Benjamas Sangaram 6 2 4     WC  Vlag van Zweden Åsa Carlsson 2 6 6
   Vlag van Nederland Kristie Boogert 6 3 3   7  Vlag van Puerto Rico Kristina Brandi 6 2 3  
7  Vlag van Puerto Rico Kristina Brandi 1 6 6  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
7  Vlag van Tsjechië Denisa Chládková 6 6    
   Vlag van China Yi Jingqian 4 4       7  Vlag van Tsjechië Denisa Chládková w / o  
Q  Vlag van Slovenië Tina Križan 2 6 65      Vlag van Verenigde Staten Erika deLone        
   Vlag van Verenigde Staten Erika deLone 6 3 7       7  Vlag van Tsjechië Denisa Chládková 7 6    
   Vlag van Frankrijk Émilie Loit 66 2         WC  Vlag van Zuid-Afrika Joannette Kruger 62 1    
WC  Vlag van Zuid-Afrika Joannette Kruger 7 6       WC  Vlag van Zuid-Afrika Joannette Kruger 2 6 6
   Vlag van Tsjechië Adriana Gerši 4 1     3  Vlag van Oostenrijk Sylvia Plischke 6 2 2  
3  Vlag van Oostenrijk Sylvia Plischke 6 6         7  Vlag van Tsjechië Denisa Chládková 5 1  
5  Vlag van Rusland Tatjana Panova 6 6         Q  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 7 6  
   Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik 1 2       5  Vlag van Rusland Tatjana Panova 2 6 66  
Q  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 6 6     Q  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 6 3 7  
   Vlag van Polen Magdalena Grzybowska 1 0         Q  Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 7 6  
Q  Vlag van Wit-Rusland Volha Barabansjtsjikava 65 3            Vlag van Italië Rita Grande 5 1    
   Vlag van Italië Rita Grande 7 6          Vlag van Italië Rita Grande 6 7  
   Vlag van Rusland Anastasija Myskina 2 7 3   2  Vlag van Frankrijk Sarah Pitkowski 2 5    
2  Vlag van Frankrijk Sarah Pitkowski 6 67 6  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudsters Els Callens en Julie Halard-Decugis hadden zich niet voor deze editie van het toer­nooi inge­schre­ven.

Het eerste reekshoofd, Tina Križan en Yuka Yoshida, kwam niet verder dan de tweede ronde.

Het als tweede geplaatste duo Åsa Carlsson en Émilie Loit won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het ongeplaatste koppel Jevgenia Koelikovskaja en Patricia Wartusch in twee sets. Het was zowel voor de Zweedse Carlsson als voor Française Loit hun eerste WTA-dubbelspeltitel.

De Belgische Laurence Courtois speelde samen met Alicia Molik uit Australië, met wie zij het derde reekshoofd vormde – zij bereikten de halve finale, waarin zij verloren van de latere winna­ressen.

De Nederlandse Kristie Boogert en Anne Kremer (Luxemburg) strandden al in de eerste ronde.

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Slovenië Tina Križan
Vlag van Japan Yuka Yoshida
38+71=109 tweede ronde Vlag van Frankrijk Amélie Cocheteux
Vlag van Slowakije Janette Husárová
2. Vlag van Zweden Åsa Carlsson
Vlag van Frankrijk Émilie Loit
57+61=118 winnaressen
3. Vlag van België Laurence Courtois
Vlag van Australië Alicia Molik
48+78=126 halve finale Vlag van Zweden Åsa Carlsson
Vlag van Frankrijk Émilie Loit
4. Vlag van Italië Rita Grande
Vlag van Verenigde Staten Linda Wild
67+63=130 eerste ronde Vlag van Polen Magdalena Grzybowska
Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen $ 5.500 80
finale $ 3.000 56
halve finale $ 1.900 36
tweede ronde $ 975 20
eerste ronde $ 500 1

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Slovenië Tina Križan
 Vlag van Japan Yuka Yoshida
6 3 7  
WC  Vlag van Thailand Benjamas Sangaram
 Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova
1 6 68     1  Vlag van Slovenië Tina Križan
 Vlag van Japan Yuka Yoshida
2 4    
Q  Vlag van Chinees Taipei Janet Lee
 Vlag van Indonesië Wynne Prakusya
6 64 2      Vlag van Frankrijk Amélie Cocheteux
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
6 6    
   Vlag van Frankrijk Amélie Cocheteux
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
2 7 6          Vlag van Frankrijk Amélie Cocheteux
 Vlag van Slowakije Janette Husárová
       
4  Vlag van Italië Rita Grande
 Vlag van Verenigde Staten Linda Wild
6 1 1          Vlag van Rusland Jevgenia Koelikovskaja
 Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch
w / o  
   Vlag van Polen Magdalena Grzybowska
 Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn
2 6 6        Vlag van Polen Magdalena Grzybowska
 Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn
3 6 1
   Vlag van Rusland Jevgenia Koelikovskaja
 Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch
6 6        Vlag van Rusland Jevgenia Koelikovskaja
 Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch
6 2 6  
   Vlag van Wit-Rusland Volha Barabansjtsjikava
 Vlag van Australië Nicole Pratt
2 4            Vlag van Rusland Jevgenia Koelikovskaja
 Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch
1 4  
   Vlag van Duitsland Caroline Schneider
 Vlag van Canada Vanessa Webb
2 6 4       2  Vlag van Zweden Åsa Carlsson
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 6  
   Vlag van Hongarije Virág Csurgó
 Vlag van Hongarije Katalin Marosi
6 3 6        Vlag van Hongarije Virág Csurgó
 Vlag van Hongarije Katalin Marosi
4 6 3  
   Vlag van Italië Tathiana Garbin
 Vlag van Roemenië Andreea Vanc
3 6 1   3  Vlag van België Laurence Courtois
 Vlag van Australië Alicia Molik
6 4 6  
3  Vlag van België Laurence Courtois
 Vlag van Australië Alicia Molik
6 3 6       3  Vlag van België Laurence Courtois
 Vlag van Australië Alicia Molik
6 2 4
   Vlag van Kroatië Jelena Kostanić
 Vlag van Slovenië Tina Pisnik
2 6         2  Vlag van Zweden Åsa Carlsson
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
4 6 6  
   Vlag van Verenigde Staten Erika deLone
 Vlag van Australië Annabel Ellwood
6 1 r        Vlag van Kroatië Jelena Kostanić
 Vlag van Slovenië Tina Pisnik
6 2 4
   Vlag van Nederland Kristie Boogert
 Vlag van Luxemburg Anne Kremer
1 6 3   2  Vlag van Zweden Åsa Carlsson
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
4 6 6  
2  Vlag van Zweden Åsa Carlsson
 Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6 2 6  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]