Nicole Pratt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nicole Pratt
2008
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australische
Geboorteplaats Mackay, Australië
Geboortedatum 5 maart 1973
Woonplaats Orlando, FL, VS
Lengte 1,63 m
Gewicht 54 kg
Profdebuut 1989
Met pensioen januari 2008
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 2.404.645 US dollar
Coach Noel Blundell
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 456–441
Titels 1 WTA, 5 ITF
Hoogste positie 35e (17 juni 2002)
Olympische Spelen 3e ronde (2004)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2003)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1998, 2001, 2002, 2004, 2007)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2006)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2003)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 350–348
Titels 9 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 18e (17 september 2001)
Olympische Spelen 1e ronde (2004)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2000, 2001, 2005)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2005)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1990, 2004, 2005, 2007)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2002)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 15 - 33
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1999, 2005, 2007)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2002, 2006)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1998, 2003)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2006)
Laatst bijgewerkt op: 10 december 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Nicole Pratt (Mackay, 5 maart 1973) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Australië in de periode 1989 tot januari 2008.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nicole Pratt nam voor het eerst deel aan een ITF-enkelspeltoernooi in maart 1988, in Adelaide (Australië). In januari 1990 nam zij voor het eerst deel aan een grandslamtoernooi, de Australian Open; zij bereikte de tweede ronde. Een maand later stond zij voor het eerst in een finale, weer op het ITF-toernooi van Adelaide, en de week erna tevens in Melbourne. Het duurde tot 1993 voor zij haar eerste titel won, op het ITF-toernooi van Nuriootpa. In totaal won zij vijf ITF-toernooien, de laatste in Midland (Michigan) in 2000.

Al vanaf 1990 deed zij pogingen om ook aan WTA-toernooien deel te nemen, maar dat jaar kwam zij steeds niet door de kwalificatie. Pas in 1991 stond zij in de hoofdtabel van het WTA-toernooi van Brisbane; zij bereikte de tweede ronde, waar zij werd verslagen door de Belgische Sabine Appelmans. In 2001 stond zij voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Shanghai; zij verloor deze finale van het eerste reekshoofd, Monica Seles. De volgende WTA-finale, in 2004 in Haiderabad wist zij te winnen van Maria Kirilenko. In 2004 vertegenwoordigde zij Australië op de Olympische spelen in Athene – zij bereikte er de derde ronde.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien was het bereiken van de vierde ronde van de Australian Open in 2003; zij verloor deze partij van Venus Williams. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 35e plek, die zij bereikte in juni 2002.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 1988 nam Nicole Pratt voor het eerst deel aan een toernooi, het ITF-toernooi van Newcastle (Australië), samen met landgenote Angie Woolcock; zij bereikten meteen de halve finale, evenals de week erna in Canberra. Dat jaar en in 1989 speelde Pratt de dubbelspel­toernooien uitsluitend met Woolcock – dit koppel bereikte zeven keer de halve finale. De eerste keer dat Pratt een ITF-finale bereikte (in 1990 in het Engelse Swansea), won zij meteen de titel, samen met landgenote Kirrily Sharpe. In totaal won zij negen ITF-toernooien, de laatste in 2006 in Las Vegas, samen met Casey Dellacqua.

In januari 1990 nam zij voor het eerst deel aan een WTA-toernooi, in Brisbane, samen met landgenote Kerry-Anne Guse; zij kwamen niet voorbij de eerste ronde. Diezelfde maand stond zij in het hoofdtoernooi van de Australian Open, nog eenmaal met Angie Woolcock; ook nu was de eerste ronde het eindstation. Pas in 1991 ging zij vaker aan WTA-toernooien deelnemen, met verschillende partners. Het eerste goede resultaat in het WTA-circuit was het bereiken van de halve finale op het WTA-toernooi van Bayonne in 1992, samen met landgenote Michelle Jaggard-Lai. In 1998 stond zij voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Madrid, samen met landgenote Rachel McQuillan; zij verloren van de Belgische Dominique Van Roost en de Argentijnse Florencia Labat. Haar eerste WTA-titel behaalde Pratt op het gras van Rosmalen in 2000, samen met Amerikaanse Erika deLone. In totaal won zij negen WTA-toernooien, waarvan drie met Française Émilie Loit. De laatste twee titels won zij nog in 2007, een in Pattaya (met de Italiaanse Mara Santangelo) en de laatste in Memphis (met landgenote Bryanne Stewart).

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien was het bereiken van de halve finale van de US Open in 2002, samen met Nadja Petrova – zij verloren van de latere winnaressen, het Spaans/Argentijnse koppel Virginia Ruano Pascual/Paola Suárez. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 18e plek, die zij bereikte in september 2001.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
2007 71 38
2006 78 42
2005 127 40
2004 51 23
2003 53 31
2002 49 23
2001 52 27
2000 55 37
1999 58 102
1998 113 67
1997 102 93
1996 194 110
1995 297 133
1994 182 202
1993 204 183
1992 199 110
1991 241 242
1990 217 233
1989 417 309

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond tegenstandster score
Gewonnen finales
1. 2004-02-21 Vlag van India WTA Haiderabad hardcourt Vlag van Rusland Maria Kirilenko 7-6, 6-1 details
Verloren finales
1. 2001-10-14 Vlag van China WTA Shanghai hardcourt Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 2-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales
1. 2000-06-24 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van Verenigde Staten Erika deLone Vlag van Australië Catherine Barclay
Vlag van Slowakije Karina Habšudová
7-6, 4-3, opg. details
2. 2000-11-05 Vlag van Canada WTA Quebec hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy Vlag van België Els Callens
Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po
6-3, 6-4 details
3. 2001-08-19 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po-Messerli Vlag van Slovenië Tina Križan
Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
6-3, 6-1 details
4. 2003-09-21 Vlag van China WTA Shanghai hardcourt Vlag van Frankrijk Émilie Loit Vlag van Japan Ai Sugiyama
Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn
6-3, 6-3 details
5. 2004-07-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Griekenland Eléni Daniilídou Vlag van Tsjechië Iveta Benešová
Vlag van Luxemburg Claudine Schaul
6-2, 6-4 details
6. 2005-05-15 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Frankrijk Émilie Loit Vlag van Kroatië Jelena Kostanić
Vlag van Tsjechië Barbora Strýcová
6-7, 6-4, 6-4 details
7. 2006-01-13 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Frankrijk Émilie Loit Vlag van Verenigde Staten Jill Craybas
Vlag van Kroatië Jelena Kostanić
6-2, 6-1 details
8. 2007-02-11 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Italië Mara Santangelo Vlag van Chinees Taipei Chan Yung-jan
Vlag van Chinees Taipei Chuang Chia-jung
6-4, 7-6 details
9. 2007-02-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Memphis hardcourt (i) Vlag van Australië Bryanne Stewart Vlag van Slowakije Jarmila Gajdošová
Vlag van Japan Akiko Morigami
7-5, 4-6, [10-5] details
Verloren finales
1. 1998-05-23 Vlag van Spanje WTA Madrid gravel Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Argentinië Florencia Labat
Vlag van België Dominique Van Roost
3-6, 1-6 details
2. 2001-09-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Hawaï hardcourt Vlag van België Els Callens Vlag van Slovenië Tina Križan
Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
2-6, 3-6 details
3. 2003-09-14 Vlag van Indonesië WTA Bali hardcourt Vlag van Frankrijk Émilie Loit Vlag van Venezuela 1954-2006 María Vento-Kabchi
Vlag van Indonesië Angelique Widjaja
5-7, 2-6 details
4. 2007-03-03 Vlag van Mexico WTA Acapulco gravel Vlag van Frankrijk Émilie Loit Vlag van Spanje Lourdes Domínguez Lino
Vlag van Spanje Arantxa Parra Santonja
3-6, 3-6 details

Prestatietabel grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 3R 2R 2R 3R 4R 3R 1R 1R 1R 1R 13-18
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 2R 2R 1R 2R 1R 2R 5-9
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 3R 2R 5-12
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 1R 1R 1R 3R 2R 2R 2R 2R 7-11

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 2R 2R 1R 2R 2R 1R 1R KF KF 3R 1R 2R KF 3R 2R 1R 20-19
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 3R 3R 1R 1R KF 1R 1R 8-14
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 1R 2R 4-14
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R HF 1R 3R 3R 1R 2R 11-13

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 2R 3-9
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 1R 1R 2R 2-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 1R 1R 2R 3R 1R 2R 2R 6-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 1R 1R HF 4-6

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Nicole Pratt.