Mara Santangelo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mara Santangelo
ITF-toernooi van Biella (Italië) 2008
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Italië Italiaanse
Geboorteplaats Latina, Italië
Geboortedatum 28 juni 1981
Woonplaats Rome, Italië
Lengte 1,83 m
Gewicht 64 kg
Profdebuut 1998
Met pensioen januari 2011
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 1.691.518 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 286–238
Titels 1 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 27e (9 juli 2007)
Olympische Spelen 1e ronde (2008)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2004)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2007)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2007)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2006)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 219–143
Titels 9 WTA, 14 ITF
Hoogste positie 5e (10 september 2007)
Olympische Spelen 1e ronde (2008)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2009)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (2007)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2007)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2007)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 5 - 9
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2009)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2007)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2005)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2007)
Laatst bijgewerkt op: 10 december 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Mara Santangelo (Latina, 28 juni 1981) is een voormalig professioneel tennisspeelster en schrijfster uit Italië. Mara Santangelo begon met tennissen toen ze negen jaar oud was. Ze werd gecoacht door Daniela Moretti in Rome. Haar favoriete slag op de tennisbaan was de volley.

Tennisloopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In 1998 nam Mara Santangelo voor het eerst deel aan een enkelspeltoernooi: het ITF-toernooi van Guimarães (Portugal). Bij haar eerste ITF-finale, in Aosta in 2000, wist ze de titel in de wacht te slepen. In totaal veroverde ze acht ITF-enkelspeltitels tijdens haar carrière.

In 2003 slaagde Santangelo er voor het eerst in om door te dringen tot de hoofdtabel van een WTA-toernooi, in Casablanca – ze verloor in de eerste ronde. Later dat jaar werd ze na een geslaagde kwalificatie voor het eerst toegelaten tot een grandslamtoernooi, de US Open; ook hier struikelde ze in de eerste ronde. Op het eerstvolgende grandslamtoernooi, de Australian Open 2004, wist ze tot de vierde ronde door te dringen voor ze werd verslagen door de Belgische Justine Henin. Dit was tevens in het enkelspel haar beste grandslamresultaat.

In 2006 wist Santangelo in Bangalore haar eerste (en enige) WTA-titel in het enkelspel te winnen – ze versloeg de Kroatische Jelena Kostanić. Ze haalde in 2007 opnieuw de finale in Bangalore, maar verloor die keer van Russin Jaroslava Sjvedova. In juli 2007 bereikte ze haar hoogste positie op de WTA-ranglijst: de 27e plaats. In 2008 (zie foto rechtsboven) won ze haar op een na laatste (ITF-)titel door nogmaals de inmiddels gehuwde Jelena Kostanić Tošić te verslaan, op het gravel van Biella. In de herfst van dat jaar volgde Santangelo's laatste enkelspeltitel, in Ortisei (Zuid-Tirol).

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

In 1996, vijftien jaar oud, nam Mara Santangelo voor het eerst deel aan een toernooi in het volwassenencircuit: het ITF-toernooi van Nicolosi – samen met landgenote Alberta Brianti won ze de eersterondepartij. Twee jaar later stond ze in Nicolosi in de finale, maar verloor die. Later dat jaar (1998) won ze, samen met landgenote Katia Altilia, haar eerste titel op het toernooi van Reggio Calabria. In totaal veroverde ze veertien ITF-dubbelspeltitels gedurende haar carrière.

In 2003 stond Santangelo voor het eerst in een WTA-toernooi: in Palermo, samen met landgenote Maria Elena Camerin – ze wonnen hun eersterondepartij. Het jaar daarop begon met haar eerste deelname aan een grandslamtoernooi: de Australian Open 2004, samen met de Hongaarse Katalin Marosi – ze verloren al in de eerste ronde.

Later in 2004 won Santangelo haar eerste WTA-toernooi: het toernooi van Hasselt, samen met de Amerikaanse Jennifer Russell. Ze behaalde in totaal negen WTA-titels, waarvan vijf in 2007. Onder andere won ze in dat jaar samen met de Australische Alicia Molik het damesdubbeltoernooi op Roland Garros. Daarmee bereikte zij de top-10 op de WTA-ranglijst in het dubbelspel. Later in 2007 bereikte ze haar hoogste positie: de vijfde. Ook de eerste helft van 2009 was een vruchtbaar halfjaar: samen met Nathalie Dechy won ze drie toernooien en behaalde ze een halvefinaleplaats op de Australian Open.

Mara Santangelo tijdens de presentatie van haar boek Te lo prometto – Italië, februari/maart 2013

Nadagen[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf juli 2009 moest Santangelo zich lange tijd van toernooideelname onthouden, wegens onophoudelijke blessures aan haar linkervoet, voortkomend uit een aangeboren misvorming die haar veel pijn bezorgde.[1] In mei 2010 speelde ze nog één dubbelspelwedstrijd, die ze verloor. Dat jaar werd uit de voet een zenuw operatief verwijderd – het spelen van tennis was daarna niet meer goed mogelijk.[1] Na de dood van haar moeder ging Santangelo eind 2010 op bedevaart naar Međugorje – haar ervaringen daar hebben een omwenteling in haar leven teweeggebracht.[1] Op 28 januari 2011 trok ze zich officieel uit het professioneel tennis terug.[2]

Zij studeerde Sociale pedagogie en behaalde in 2012 aanvullend de Masters-graad in Sport en Management aan de Bocconi-universiteit in Milaan.[3]

Daarna schreef Santangelo haar autobiografie Te lo prometto ("Dat beloof ik") die op 19 februari 2013 uitkwam bij uitgeverij Piemme in de reeks "Ontmoetingen" (Incontri),[4] met als ondertitel: "De wedloop van het leven – de kracht van het geloof – de moed om je weer op te richten".[5] Hierin beschrijft zij hoe zij als kind haar moeder had beloofd om een succesvol tennisser te worden en op Wimbledon te spelen, en hoe zij daarvoor ondraaglijke pijnen heeft geleden.[1]

Tegenwoordig is Santangelo adviseur van de Italiaanse tennisfederatie, lid van het Nationaal Olympisch Comité van Italië (CONI), bedrijfstrainster bij Bosch, en tenniscommentator bij Eurosport.[3]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
2009 343 40
2008 135 198
2007 36 9
2006 31 41
2005 85 71
2004 91 90
2003 146 114
2002 173
2001 305 281
2000 263 245
1999 451 363
1998 585 470

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009 2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I Premier Mandatory
Tier II Premier Five / WTA 1000
Tier III Premier / WTA 500
Tier IV & V International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond tegenstandster score
Gewonnen finales
1. 2006-02-19 Vlag van India WTA Bangalore hardcourt Vlag van Kroatië Jelena Kostanić 3-6, 7-6, 6-3 details
Verloren finales
1. 2007-02-18 Vlag van India WTA Bangalore hardcourt Vlag van Rusland Jaroslava Sjvedova 4-6, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales
1. 2004-10-03 Vlag van België WTA Hasselt tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Jennifer Russell Vlag van Spanje Nuria Llagostera Vives
Vlag van Spanje Marta Marrero
6-3, 7-5 details
2. 2007-02-11 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Australië Nicole Pratt Vlag van Chinees Taipei Chan Yung-jan
Vlag van Chinees Taipei Chuang Chia-jung
6-4, 7-6 details
3. 2007-04-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Amelia Island gravel Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik Vlag van Spanje Anabel Medina Garrigues
Vlag van Spanje Virginia Ruano Pascual
6-3, 7-6 details
4. 2007-05-20 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy Vlag van Italië Tathiana Garbin
Vlag van Italië Roberta Vinci
6-4, 6-1 details
5. 2007-06-10 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Australië Alicia Molik Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
Vlag van Japan Ai Sugiyama
7-6, 6-4 details
6. 2007-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA New Haven hardcourt Vlag van India Sania Mirza Vlag van Zimbabwe Cara Black
Vlag van Verenigde Staten Liezel Huber
6-1, 6-2 details
7. 2009-01-10 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy Vlag van Spanje Nuria Llagostera Vives
Vlag van Spanje Arantxa Parra Santonja
4-6, 7-6, [12-10] details
8. 2009-03-08 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy Vlag van Tsjechië Iveta Benešová
Vlag van Tsjechië Barbora Záhlavová-Strýcová
6-3, 6-4 details
9. 2009-05-23 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy Vlag van Frankrijk Claire Feuerstein
Vlag van Frankrijk Stéphanie Foretz
6-0, 6-1 details
Verloren finales
1. 2004-10-17 Vlag van Oezbekistan WTA Tasjkent hardcourt Vlag van Frankrijk Marion Bartoli Vlag van Italië Adriana Serra Zanetti
Vlag van Italië Antonella Serra Zanetti
6-1, 3-6, 4-6 details
2. 2005-08-14 Vlag van Zweden WTA Stockholm hardcourt Vlag van Tsjechië Eva Birnerová Vlag van Frankrijk Émilie Loit
Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
4-6, 3-6 details
3. 2007-08-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Los Angeles hardcourt Vlag van Australië Alicia Molik Vlag van Tsjechië Květa Peschke
Vlag van Australië Rennae Stubbs
0-6, 1-6 details

Prestatietabel grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 4R 1R 3R 1R 1R 5-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 3R 1R 1R 3-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 3R 2R 4-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 3R 1R 2-5

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2004 2005 2006 2007 2008 2009  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R KF 1R 1R HF 7-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R W 1R 1R 8-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 2R 2R HF 1R 1R 8-6
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 3R 2R 4-5

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2005 2006 2007 2008 2009  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1-2
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1-1
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 2R 1R 2R 3-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 0-1

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Mara Santangelo.